MASANTING ING ARAPA’N

by U Eliserio

translated into Kapampangan by Liz Añalucas

Aldo’ ning kebaitan ng a’pu ng Luis. Keng bale’ de gewa ing andaan. Atcu’ la di ba’pa na ampo’ da’ra na, ampo’n ding pisan na. Mailang ya i Luis kareng pisan na, kasi matwa ya karela. Trese ne i Luis, ing pekamalapit a pisan keya, walu ya pang banwa.

Photo by N I E R O S H O T S on Pexels.com

Kaya imbes na makikyalung ya, menalbe nemung TV. Kanyaman na pamong manalbe anyang bigla yang mamawus i a’pu na. Makalukluk ya ing matwa keng libu’tad sala. Makapalibut la kaya deng apu na. Ali ya mekya’be i Luis.

“Luis, Luis,” sabi ng a’pu na kaya. “Keni ka apu, ali ka bisang makiramdam keng kwentu ku?”

Bisa ya pa sanang manalbe TV i Luis, uneng kalugura’n ne i a’pu na, nilapit ya. Nilukluk ya keng lele na ning pisan na ampo’ inadya ne ing sarili na bakantang makiramdam keng kwentu.

“Sigurado ku, ana keng sarili na, pang-ana’k yamu ing kwentu. Tungkol na ne naman kang pagong ampo’n kuneho.”

“Makiramdam kayu,” anang a’pu ng Luis, “ing kwentu ku, aliya tungkul keng malawut a kaharian. Aliya tungkul keng hayup keng gubat. Ing kwentu ku tungkul ya keng arapa’n.” Tahimik la ngan. Ampo’ i Luis, megtaka ya, makiramdam yang masalese.

“Anyang ana’k ku pa…”

“Sabi mu a’pu tungkul ya keng arapa’n,” sabi ng Luis. “Ot…

“Makiramdam ka apu,” sabi ng a’pu na. “Bisa ka bang makiramdam?”

“Opu.”

“Anyang kaynakan ku, atin kung akilalang lalaki. Kakaiba ya susulud, matuling na malan. Kakaiba ya ing kayang buak, makaba, anggang bewang. Ing pinakaaliwa kaya: aliya byasang mamulosa.”

“Makananu ye pu akilala a’pu?” kutang na nitang metung ng pisan Luis.

“Metung aldo’ keng marangle, keng probinsiya na ning Aklan, lalakad ku, mimisip. Ikit ke keng sapa, miminum ya, nengkapawas, nengkapagal. Nengkapayat, kaya elukan keng pamangan. Ing dadala kung suman. Gisan ne agad, mininsan nemung kininis, samantalang kakaba na nitang dadala kung suman!”

“Katako na, balamu i Ba’pang Borgy!” anang Luis.

Meyli ya i a’pu da. “Uwa, balamu i Borgy. Anyang meyari yang mengan ing lalaki, mipagstorya kami keng lalam tanaman. Keta ku abalu kung nokarin ya ibat, ampo’n nanu ing buri na.”

“Nokarin ya pu ibat a’pu?”

“Ninanu ka?” Kutang ng a’pu ng Luis, tsaka ya meyli. “Ali ka ba makiramdam? Ibat yapin keng arapa’n. Ing dapat yung kutang, kung na’nu ing buri na?”

Sabe-sabe la deng mipipisan: “Nanu pu ing buri na?”

“Malambat yang metahimik i a’pu da. “Dakal siglo ing milabas, sabi na ning lalaki kanaku. Atin datang na gera, keybat ating manyambut na diktador. Sobra yang malupit ing diktador, kaya ing Pilipinas keng arapa’n, didikta de kareng ta’wu kung nanu ing karelang dapat na u’rud.”

“Pu?” sabe-sabe dang kutang.

“Wa, bawal magpau’rud. Anyang kitangan ke kung bakit ya makasulud abitong matuling, sabi na kanaku, keng arapa’n, uutus da kareng ta’wu kung nanu dapat ing sulud da!”

“Pu?” sabe-sabe la ulit.

“Balu yu ba kung nanu ing pinakamakatakut keng yatu na?”

“Alila pu malyaring mamulosa?” kutang ng Luis.

“Istu ka apu,” sabi ng a’pu na.

“Keng kekang palage, bakit kaya ali la malyaring mamulosa?” Aliya mekapakibat i Luis.

“Atin kayang mikabalu keng sagot?” Nilawe na lang a’pu na metung metung. Alang mekapakibat.

“Ikayu anak, balu ye kung bakit? Alang mekapakibat.

“Borgy?”

“Alike pu balu, Ma’.”

Tiniman ya i a’pu ng Luis. “Kayari na neng gera, meging makapangyarihan ya ing diktador. Pero dakal lulugud keng kalayaan, ampo’n dakal nilaban kaya. Uneng kontrolado na nitang diktador ing diyaryo, TV, ampo’ radyo, mengaylangan lang mantun lumaban kaya keng aliwang paralan bakanta apabalu de ing karelang aisip. Ing pinili dang paralan? Pulosa. Balang me’tung na kalaban na nitang diktador, ating pulosang makatatak keng karelang isip. Kayi balang miyayakit la, mamulosa la.”

“Sagli mu pu a’pu,” sabi ng Luis. “Kung deng kalaban na nitang diktador byasa lang mamulosa, bakit pu ya ali ya byasa? Aliya pu ba lalaban keng diktador?”

Dinuku ya i a’pu na. “Apu, ing kuwentu na nitang lalaki kanaku, tungkul ya keng melyari bayu ya mebayit. Alina ne ayabutan ing panahun na atin pang lalaban keng diktador. Alina ne ayabutan ing panahun na atin pang byasang mamulosa. Keng keyang pibatan, ala ng pulosa.”

“Ala ng pulosa?” kutang na nitang pisan ng Luis.

“Ala ng pulosa.” Piniling ya i a’pu da. “Kaya ikayu, mga apu, tumakut kayu. Datang ing aldo’ na masabyanan tamu mu din kung nanu ya ing u’rud tamu. Kung nanu ing malan tamu. Ampong mawala la deng pulosa.”

Mengukuq ya i a’pu da. “O sige, mga apu. Mamyalung na kayu pasibayu. Salamat at mekiramdam kayu. Salamat kasi atcu’ kayu ngan keng andaan ku.”

Tinikdo nala deng pisan ng Luis. Ya namu ing melakwang makalukluk keng lapag. Mako ne sana i a’pu na anyang kitangan ne. “A’pu, nanu ya pu lagyu itang lalaki?”

“Jorge, apu. Jorge.”

“Po? E wari… Jorge ya lagyu i ingkong?”

Kinindat yamu i a’pu ng Luis. Likwan ne kang sala. Mimisip.

“O, Luis, ot makamulala ka ken?” Binalikid ya i Luis para pantunan ing mikabandi keng boses. I Ba’pa ng Borgy.

“Isipan kemu pu ing kuwentu ng a’pu.”

“A makanta ba?” Meyli yang masikan. “Alika makaying maniwala keng kuwentu. Kuwentu yamu ita, tandanan mu.”

“Opu.”

“O sige na, manalbe nakang TV ken. O kaya makyalung ka kareng pisan mu.”

Nilakad ne palawut i Ba’pang Borgy ng Luis. Pekalawen neng Luis, sisiguraduhan na na aliya makalawe kaya. Kayi ginalo ya. Aliya minta keng wal para makikyalung kareng pisan na. Aliya din minta keng arap na ning TV. Minta ya keng kwartu ng ingkong na. I ingkong ng Jorge.

Malambat na ne rin ali akakit Luis i ingkong na. Matwa ne, atin yang sakit. Ali ne makalako keng kwartu, kasi makabili ne keng katawan na ampo’n pago’ ing dextrose ampong detang ma’kinang alina antindyan Luis kung para nokarin la. Basta ing balu na, meuspital ya i ingkong na adwang banwa na ing milabas. Adwang bulan pa ing milabas anyang minuli yang ali na makalakad.

I manang Luis ing paneng magbante kang ingkong na, mengapakirot ya anyang nilub ya i Luis keng kwartu. Tambing yang tinikdo. “Mamyalung kayu atang salikutan, nak? Ala kang pisan na sasalikut keni. Ali pwede, bawal ing masigla. Pota maistorbo ya i ingkong mu.” Inuma ne keng kanuan, kayi tiru ne ing pasbul. “Subukan mung mantun keng bakuran.”

Pinulisan neng Luis ing kanuan na. Matwa ne, dapat alina ne uuman mama na. “Ali kami mamyalung ma. Buri kemung lawen i ingkong.” Nilawe ne ini. Malati, balamu garing ya keng kama.

Nilukluk ya pasibayu keng monoblock i mama ng Luis keng siping na neng kama. Nilawe ne. Darakal nala deng maputi ng buak. Telnan neng mama na ing gamat ng ingkong ng Jorge. “Ika talagang anak ka. Makapagtaka. Atlung bulan ne i ingkong mu, ngeni kapa binisita. Sana kung alayu ing kwartu na kening bale.”

“Adwang bulan pamu pu.”

Nilawe neng mama ng Luis ing dextrose. “Nanu ita?”

“Adwang bulan yapa pu i ingkong atcu’ keng bale.”

Meyli ya i mama na. “Adwang bulan pamu pala. Istu ka. Keni pin.”

Aliya sana bisang lumapit i Luis, uneng balu na kung nanu gawan ng mana. Anyalang aramdaman na keng boses na na malungkut ya, kaya nilapit nemu. Kinawul neng mana, inuman keng lupa. “Byasa ya talaga ang anaku. Pagpasensyahan munaku ne, Luis? Minsan kasi, aliku ne balu ing aldo’. O kung aldo’ ba or bengi na. Kaluguran ke kasi i ingkong mu.”

“Ma…”

“Ali ka migaganaka. Alinaku man mangaga.” Meyli yang masikan, kayi telnan ne ing lupa ng Luis. “Alika mamako, ne? Keni kamu. Sopan mu kaming ingkong mu.” Tiru ne ing metung pang monoblock keng suluk na ning kwartu. Binwat neng Luis ing luklukan, dela ne keng siping ng mana ampo’n ingkong na. Tahimik lamu. Lalawen neng manang Luis i ingkong na. Lalawen neng Luis i mana. Pilang minutu ing milabas anyang atin yang dimdam na masigla i Luis. Balamu maranup yang asu.

“Mama?”

“Nanu nak?” Makalawe ya parin keng dextrose.

“Mengan nakapu ba?”

Ali ya mekibat.

“Mangan nakapa. Yaku napa ing magbante kang ingkong.”

Mabagal neng belikdan i mana. “Ika ba talaga yan, Luis? E wari sabi mu tatakut ka keng kwartu na ini?”

“Mangaga ne pu ing at’can yu. Agyu kuneman pu banten i ingkong.” Nilawe neng Luis ing padurut. “Mabilis nakayu man pu mangan, di ba?”

Uman ne sanang mana pasibayu, pero sebat ne. “Alina pu, ma. Sapak nepung lipstick ing lupa ku keng kakauma da di da’ra.

“Sige, sige. Alinaka pala anak. Alinaka pwedeng uman. Alinaka puro pyalung. Maganaka kang anak, Luis. Maganaka kang anak.” Ninwal ne.

I Luis namung dili. Alayang agawa. Nilawe ne i ingkong na. Mabagal ya ing pagtas-baba’ na ning salu na. Nilawe ne ing dextrose. Mabagal yang tutulu ing danum keng kilub. Tutu ya pala ing amanwan ng mana. Tatakut yapin keng kwartu na ita.

Tinalakad ya, meglakad papunta keng pasbul. Aliya malyaring bante kang ingkong na. Kailangan neng awsan i mana. Istu ya i Ba’pang Borgy na, aliya dapat maniwala kareng kwentu ng a’pu na. Ali neman talaga ibat keng arapa’n i ingkong na.

Tatalnan na neng Luis ing doorknob anyang dimdam ne ing boses na. “Beatriz? Beatriz…” Aline nilaweng Luis i ingkong na.

“Alayu pu i mama, ingkong. Saguli mu pu, awsan ke- -”

“Luis?”

Alina apigilan Luis ing pagharap keng kama. Makananu ne abalung ingkong na kung ninu ing atcu’ keng kwartu? Kagaling na naman makayalalang boses!

“Luis?”

Megbalik ya i Luis keng monobloc. Telnan ne ing gamat ng ingkong na, kalupa ng gagawan ng mana. Malambut ya, balamu gamat yang baby ng Ba’pang Borgy. “Yaku pu pin, ingkong. Saguli mu pu, pabalik ne pu kanyan i mama.”

“Luis… itang kanakung- -”

“Apu pu, ingkong. Apu yuku pu.”

“Luis…” Mengukuq ya. “Luis… itang relo ku…”

Relo? Nilawe neng padurut Luis ing kilub kwartu. Alayang akit relo. “Alaman pung relo, ingkong. Bisa kayu pu kabalik ng mama, pakibalwan ke kung nanu ng oras. Sabyan ke pu keka.”

Mesikan ya ing ku’kuq na. “Relo… gamitan me ing relo…”

“Relo ingkong?”

“Ing arapa’n ing arapa’n…” Keng sobrang sikan na neng ku’kuq na, digsu neng menakbag keng luklukan i Luis.

“Ingkong?”

Aliya mekibat. Megsimula lang megmasigla deng ma’kina. Tinikdo ya i Luis. Kailangan neng awsan i mana!

***

Keng bale dang Luis gewa ing burul. Aliya mangaga i manang Luis. Aliya mangaga i Luis. Mekisabi ya i a’pu ng Luis na alide pa sisindi ing TV keng burul. Pinayag ya i manang Luis. Pinayag ya i Luis. Keng ikatlung aldo’ na neng burul ng ingkong na, ikit neng pasibayung Luis ing kababata na, i Marie. Siping deng bale ing pamilya ng Marie dati. Kaklasi ne anyang elementary, kasabe ne pang mumuli. Pero anyang meghayskul, nilipat nalang baranggay di Marie. Ngeni nemu pasibayung ikit.

Makuyad ya ing buak ng a’pu ng Luis, pati ing kang mana. Keng tutu kanyan, lalaki man o babaye, makuyad la buak deng kamag-anak ng Luis. Makaba ya buak i Marie. Anggang bewang. Mamusni yang butul-pakwan i Luis anyang nilapit ya i Marie. Keng palibut da magtsismisan ampong mayli la deng tawu. Su’subu ne anyang sinabi ya ing dala’ga.

“Komusta, Luis Lusis?”

Mengapanganga ya i Luis. Ala yang aisip na sabyan, elukan na nemung butul-pakwan.

“Mali, mali yan. Ninanu ka? Akalingwan mu na ba? Dapat ing sabyan mu, ayus mu, Marie Mais.”

“Marie Mais?”

“Marie Mais. Yaku.” Pengwa ne ing aalukan ng Luis na gigutan. “Sobra ka,ne? Pabanwa tamu mu ali miyakit…

Ali ya parin mekapakibat i Luis.

“Ay…” Mepalawe ya keng lalam i Marie. “Pasensya na ka. Aliku aisip. Balu kung malapit ka kang ingkong mu. Sige, muna na ku.” Ginulut ne ing babaye. Meglakad ne palawut.

Tinipun neng Luis ing egana-gana ng sikan bakantang apagana ne pasibayu ing dila na. Ginulisak ya: “Ali, anak ka pa.”

Metahimik la ngan. Tinuknang ya i Marie. Belikdan ne, makasimangut. “Nanung klaseng biru yan? Ken naka pin.” Diniretso neng nilakad.

Malawut ne ing kababata na anyang mekatipun yang sikan lub i Luis. Tegalan ne. Keng kayang kapupulayi, asabalan ne i Ba’pa ng Borgy, atakid neng mana, tinuknang ya pa pilang minutu bakantang makiramdam keng kwentu ng a’pu na. Pero keng dulu, ayabutan ne i Marie. Atsu ya keng arap da grahe. Makalawe ya kareng batuin. Kelbit neng Luis ing dala’ga. Aliya binalikid, pero sinabi ya.

“Napun miyamu abalu, balu mu ba? Kaya ngeni kami pa makapunta. Kung abalu miya mu agad, mumunang bengi pa ning burul inigut ku ne i Papa.” Minarap ya ini kaya. “Ayalala mu pa ba anyang mangalati tamu pa? Anyang masikan ya pa i ingkong mu, anyang papunta tamu kekayu, kayi magkwentu ya tungkul kareng aliwang planeta, tungkul kareng robot, tungkol keng milabas ampong keng hinaharap ampong kareng tawung maglakbe keng panahun?”

Piniling ya i Luis.

“Nanu ya pa ing akalingwan mu?” Megsimula neng mengaga. “Ali kaman melungkut.”

“Ot mangaga ka? Ali mu neman ingkong i ingkong ku.”

“Nakangkarok Luis. Nakangkarok!”

Pinulayi ya papalub keng grahe. Elben neng Luis megdurut-durut i Marie keng karelang Volkswagen. Binuklat na ning babayi ing sulu keng grahe. Atsaka ya nilukluk keng suluk, tatakpan ne ing lupa na. Magpalabas ya pang pilang minutu i Luis. Anyang asigurado na nang aline pasibayung pulayi i Marie, nilawe nala deng batuin, tsaka ya nilub keng grahe. Nilukluk ya keng siping na neng dala’ga. Keng arap da lata lang pintura, sirang bisikleta ampong dakal na kartun na patung-patung. Menisnawa yang malalam i Luis kasabe na ning ga’ga ng Marie.

“Nanu ya lagyu ing iskwela mu?” kutang na.

“Ali naka man megtext,” sabeng sabi na. Kayi: “St. Mary’s College.”

“Ala naku man cellphone. Keng pasku naku pa saling mama, pag matas la deng gradu ku. Amiss daka. Biye me kanaku ing number mu. Magtext ku agad, promise.” Menggatal ya buntuk i Luis. “Bisa ka pangwa dakang butul-pakwan?”

“Tuknang nakung mangaga. Saguli mu. Pasensya naka. Amiss daka rin. Ali mu naku pangwa. Keni kamu.”

“Marie Mais?”

“Nanu ita, Luis Lusis?”

“Pentunan nakang ingkong kanaku dati. Anyang atcu’ ya pa uspital.”

“Pasensya naka. Aliku pa agyung munta pasibayu uspital dati. Balu mu naman siguru ing melyari kang maku.”

Saguli, tinuknang yang lumwal ing luha ng Marie. Tinangu nemu i Luis. Ali na balu kung nanung sabyan na.

“Luis Lusis?”

“Nanu ita, Marie Mais?”

“Ot mangaku nakang magtext? Siguradu naka waring matas la deng gradu mu? E pane kamu naman mangopya kanaku kanita anyang mikaklasi tamu.” Megsimula neng mayli.

“Nanu? Ika kaya!” Mesikan ya ing kayli na ning dalaga, alayang aliwang agawa i Luis kung ali kilichitchan i Marie.

Tinikdo ne ing dala’ga bakantang miwas kareng taliri ng Luis. Mitagalan la padurut keng grahe. Mabilis yang pulayi i Marie. Mesakab ya i Luis kayi mesabal ya kareng kartun. Mitwag ya keng ga’bun kayi metabunan yang kartun.

“Lusis!”

Aliya mekapagsalita i Luis. Metwagan yang pinakamabayat na kartun keng salu. Alayang aliwang agawa kung ali igalo ing kayang pa’go. Saguli, alako neng Marie deng kahun na makatambun kaya. Nilukluk ya i Luis kayi gewa neng sandalan ing metung na kartun.

“Kasikan mu naman!”

“Nanu?”

“Kasikan mu! Kasakit kaya keng salu deng kartun na den. Kayi, abwat mu lamu na balamu ala lang laman.”

Minirap ya i Marie. “Ali muku paglokwan. Ala nalaman laman deng kartun. Kayan damu kaya!”

“Sige pin, kung tutu ing sasabyan mu, kunan me pin, tsaka me pin a’but kanaku!”

Tiru neng Luis ing kartun. Gelo neng Marie ing takde na atsaka ya minta kareng kartun. Sinagli nemung binwat kayi nikbag ne keng bitis ng Luis.

“Aray!” Pakiramdam ng Luis balamu liklukan neng Ba’pa ng Borgy ing bitis na. Sakit ing dadala na ning bayat na ning kartun. “Aray, lako me!”

“Ay, Luis, pane kamu talaga magpakayli.” Binwat neng Marie ing kartun kayi binili ne keng siping na ning lalaki. Nilukluk ya rin. “Buklat me man, lawen me, ala yang laman.”

Binuklat neng Luis ing kartun. Me’tung yamung bage ing laman na nini. Aliya maybug maniwala keng ikit na. “Kunan me Marie. Kunan me!”

“Ali muku utusan.” Minirap ya i Marie. “Uwa, istu na ka. Atin yapin laman ing kartun.”

“Pakikwa mu ne…”

“O sige, tutal naman mekisabi ka.” Pepalwal neng Marie ing laman na ning kartun. “Ot kaputla mu? Nanu wari ing makatakut keng relo?”

Aliyamu kabud relo. Ginto ya ini, atin yang anam a gamat. Kilala neng Luis ing kayang akakit. Tatalnan neng Marie ing relo ng ingkong Jorge na.

“Pwedeng… kaku ne?”

“Ha? Malamang keka ya ini, kekayu neman ing grahe.” Ina’but neng Marie ing relo kaya. “O, kunan me.”

Nilawe nemung Luis ing relo keng gamat ng Marie. “Huy! Ninanu ka? Ali ka makanyan!”

“Luis! Luis!”

“I Ba’pang Borgy!” Mipatikdo ya. “Salikut me yan, bilis!”

Mipatikdo ne rin i Marie. “Nanu?”

“Basta!” Aramdaman neng Luis ing mangatabang takbang ng ba’pa na. “Sige na!”

“Sige nang nanu?”

“A… kasi pu…” Nilawe ya i Luis keng mata ng ba’pa na. Ala yang aisip, pero balu na na pag miniwas yang lawe, maghinala ya ini. Ali na buring a’kit da deng aliwa ing relo ng ingkong na. Ali na balu kung bakit, pero balu na, dapat neng salikut!

“O, Marie. Ot makalukluk ka ken?”

“A… kasi pu…” Keta nemu nilaweng Luis ing kababata na. Makasalampak ya keng metung nga kartun. “Mipagstorya kami mu pu.”

“A makanita ba?” Inabut neng Ba’pa ng Borgy ing kayang gamat. “Keni na nang, pantunan na nakang tatang mu.”

“A… sige pu. Sunod nakumu pu. Atin kumu pung sabyan kang Luis.”

Hinimas neng Bapang Borgy ing kayang at’can. “Sige, sige. Pero lagwa mu. Pota makamwanan ka.” Tinangu ya kang Luis tsaka ne meko.

Mipalukluk ya i Luis kareng kartun. “Sumap namu! Timbuk neng bagya ing pa’go na ning kaluguran na. “Salamat ne? Palawe keng relo?”

“Ay, Luis…” Kikinisan na neng dalaga ing labi na. “Pasensya naka…”

“Marie?”

“Aluklukan ke e…”

Mipakera ya i Luis kareng kartun. “Nanu? Hala! Pota mesira ya!”

Berog neng Marie ing at’can na. Meyli yang masikan. “Ika talaga ne, ali da naka abiru. Lukluk nakang masalese, ayni na ing relo.”

Binili neng Marie keng babo at’can ng Luis. Mabayat ya ini, marimla. Nilukluk yang masalese i Luis tsaka ne binili ing relo keng palad na. Hinimas-himas ne ini. Matalusad, balamu bayu yang floorwax na lapag. Keng aliwang anggulu, sasalaminan ne ing sa’la na ning sulu keng grahe. Makalilyu ya ing sa’lang gintu.

“Anam na gamat, bakit?” Nilapit neng Marie ing lupa na keng relo. “Ay o kagaling na! Makasalikut ya keng kartun, pero istu ya ing oras. Kasikan na siguro ing baterya na ni yan. O bayu yamung salikut? Ot antiyu keng kartun yan, Luis?”

“Kang ingkong ke ini. Kang ingkong ku.”

“Talaga? Ot lupa yang hi-tech? Karakal na pamo butones. Pota galang cellphone ya yan. Papindot ne?”

“Ali!”

“Kaymut mu naman!” Tinikdo ya i Marie, megpagpag yang pantalun. “Ken naka pin!”

Tinikdo ya i Luis. “Uy, ali ka mamako! Sorry…” Ina’but ne ing relo. “O, basta ali me nanabu ne? Kang ingkong ya kasi yan.”

“Bisa kumu namang mamindut.” Pengwa neng Marie ing relo tsaka ne pemindut ing butones. “O, ayan, ala namang melyari. Pasensya na ka kung mapakelam ku. Ayni o, kunan mu ne.”

Tepat na ning dala’ga keng lupa ng Luis. Kukunan na ne sana ini anyang lalung mesala, balamu ibat ya mismu keng relo. Mesala ya ing buong grahe. Mebulag ya i Luis. Melako ya bayat. Dimdam neng ginulisak i Marie. Dimdam ne ing sarili nang ginulisak. Megbalik ing pamaglawe na. Kasiping ne i Marie, tatalnan ne parin ing relo. Makalukluk la keng ga’bun. Ala nalu deng kartun. Ala ne ing grahe. Ala ne ing bale ng Luis. Keng karelang padurut, megkalat la deng dakal na babayi ampong lalaki. Deng buak da angga lang bewang.

This short story is a translation of U Eliserio’s “Maganda ang Hinaharap,” part of his second collection Tungkol sa AsoClick here to read about his upcoming third collection, Eksamen at iba pang kuwento ng pag-ibig.



Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

About Me

Si U Z. Eliserio ay awtor ng walong libro, pinakabago ang Tatlong Larawan (UP Press, 2022) at Shooting the Zombie Apocalypse (UST Publishing House, 2022).

Newsletter

%d bloggers like this: