BAYANI

by U Eliserio

translated into Waray by John Lloyd Casoy

Maaram it nga tanan nga kun pag banyakan mo it imo nanay ha nawong, dire magigin maupay it imo adlaw.

Photo by Maria Pop on Pexels.com

Dire man karuyag banyakan ni Anselmo “Mo” Katonyan an iya iroy. An iya hingyap nga pagbanyakan itun mga siga didto han gawas hit ira kalsada. Guti pa la hiya, pirme na gin kikinursunadahan. Yana nga dise-sais na hiya, padayon la gihap nga gin sisinugo, gin aagaw an iya gin papalit nga pandesal, gin huhubo an iya shorts. Ine an mga rason kun kay ano nag-aram hiya hin krav maga. An resulta, hubag an mata han iya nanay. 

Naghihirot gad hiya hit iya mga gin paplano. Alas singko pa la, bumuhat na hiya, tikan pagpiniraw pag binasa hit Wikipedia hinuong han daan nga sining hit self-defense hit mga Israeli. Gin upay ni-ya nga dako it hagong han iya gin kikilala nga hubya nga amay. Gin tuhay ni-ya nga sarado an purtahan han ira compound. Gin-upay nga waray makakasabot hit iya pag-iiniksersays.

An dire ni-ya nasiguro, kun maupay la gihapun an katurog han iya nanay nga hi Mrs. Bene. Patambling-tambling hi Mo ha iya sulod, sigaw ngan sigaw na baga’t kung fu an iya gin piprinaktisun. Nabatian ngay-an hiya han hiya nanay, gin kadto hiya pananglitan pagwarningan na bangin la makastigo na liwat hiya han iya gin kilala nga amay kun madistorbo itun nga nakaturog nga matambok nga pulis. 

Ha krav maga, kinahanglan nga todo-todo it atake ha pinakamaluya nga parte han kalaban ha pinakamadagmit nga pamaagi. Ha huna-huna ni Mo, nakikit-an ni-ya an siga nga nanhuram ha hiya hin selpon nga an balyu, usa ka tagay hin gin nga inumon. Gin banyakan ni-ya itun. Ha kamatuuran, umabre an purtahan han iya gin pupuy-an ngan nabanyakan ni-ya an nawong han iya iroy.


Dire nagin maupay an aga ni Mo. Kinagab-ihan, dire la ni-ya napamatian kay sarop man an iya talinga hin earphones, ginkastigo na liwat utro han iya gin kilala nga amay an iya iroy. Labhag an nawong, ngan han lawas. An pilosopiya hit iya gin kilala nga amay “waray iba nga makakakastigo hit iya asawa, hiya la”. Kung nasabtan la hine nga gin banyakan ni Mo hi Mrs. Bene, bangin duro-duro pa an nahitabo ha iya. Dire na la nasabtan kay puros naman pasa an nawong han iya nanay, dire naabat nga gin pablak-ayan ngay-an hiya han iya anak, nga kunta, iya asawa an naghimo.


“Hubog hiya,” siring ni Mrs. Bene nga naninimangno han ira pamahaw. Bacon ngan hin pandesal nga ginpalit pa kagab-i, gintusta nala didto han ira oven.


“Ngan kamakuri magin pulis.” Maaram na hi Mo hit sisig-ngun han iya iroy. Dire na hiya nalaum nga mahimamangno pa ine hit kamatuuran.

Dire man gihap nagin maupay nga asawa an namatay na tatay ni Mo. Han unom, pito pa la hiya katuig, maaram hiya, nahinunumduman pa ni-ya, pirme gin susuntok an iya nanay. An kamatuuran, nanay naman ni-ya an naghihimakuri nga makatirok hira. Namatay han usa nga buy bust operation hi Mr. Katonyan. Hi Sarhento Bene an pulis nga nagruba han operasyon nga shabu han iya tatay.


Dyes katu-ig hi Mo nga nag-asawa utro an iya nanay. Han una, maupay gad an relasyon nira ngan han pulis. Tungod han mga loan ha GSIS, kada adlaw nga pagbinasa han mga classified tungod han anunsiyo hin mga naibaligya nga balay, waray awud nga pagpirit, napalit nira Sarhento ngan Mrs. Bene an upat nga balay ha usa nga compound nga gin uukyan nila yana ngan gin papaplitihan.


Trese anyos hi Mo nagtikan an papangastigo han iya gin kilala nga amay kan iya nanay. Umuli na la usa kagab-i nga hubog. Han gin pupudgan ni Mo an iya nanay, pati hiya nahi-api.
Usa ka tuig bag-o magin normal an ira kinabuhi. Nagin normal nala an pangangatigo ni Sarhento Bene ha ira nga mag-iroy.
Tumugaok na an manok han ira kaharani nga balay.

Sabungero itun, pirme nga kahampang hit inom han iya gin kilala nga amay. Kamatilamhot an bacon nga ginluto ni Mrs. Bene, pero dire hi Mo mamamahaw. “Makarigo na ako, Ma. Bangin la kami magkataragpo ha banyo.”

Dire la nag-iha, nakabado na hiya ngan nakapamostura. Buwenas hiya kay uniporme hit college it iya sul-ot. Dire ni-ya masabutan kun gin-aano it pamili han bado kada adlaw an iya mga kaklase han hayskul, na yana, normal na la an gin susul-ot kun mapasok ha unibersidad. Gin sarado ni-ya an iya sulod kay makuri bangin la hiya pagtripan nga pag-imbestigahon han buwaya tungod nga waray hiya ha ira balay.


Waray ha ira sala an iya iroy, waray gihap ha kusina. Humarani hiya han ira banyo ngan nabatian an boses han iya nanay ngan han iya gin kilala nga amay. Nagtext na la hiya ngan dumiretso na pagsulod.


Waray an mga maton ha kanto. Bangin mga nakaturog pa.
Harayo an sakayan han mga dyip nga tikadto ha Manila, ngan, trapik pa. Ini an rason nga aga pa hiya nalakat bisan alas-otso pa an iya klase.


Han arko nga nagbubulag han ira barangay ngan han Barangay Paligsahan, nakit-an na liwat utro ni Mo an usa nga pulubi. Nagmamata na ine ngan gin kikinitaan an mga lalaki nga nagsisilhig han ira luyo ngan han babaye nga nagdadagmit paopisina. Halaba an maitum na buhok han pulubi ngan han bigote pati an barbas hine. Waray sul-ot nga panhintaas, umuran man ngan bumagyo. Mahuyo la ine ngan dire man nangangaro. Dire sigurado hi Mo kun tatawagon ni-ya ine nga pulubi. Hiya lat naghahatag hito hin kwarta. Piso kada makita ni-ya ine nga lalaki. Waray pulos nga piso, dire ngani makakapalit hin mani. Ito na an iya pirme gin bubuhat. Baga na la hin ritwal kunta pagbulig han tawo an iya motibo.
Sugad han hadto, dire hiya gin asi han pulubi bisan han dumaop na hiya. Nag-squat hiya ngan gin butang an piso ha til-an han pulubi. Kahuman hine, magdadag-mit hiya nga lumakat.


May iba nga nahitabo hine nga adlaw. Bangin kay nabanyankan ni Mo an iya nanay ngan karuyag hiya lipungon han kalibutan, pauna pa la ini hit kamalasan na ti-abot ha iya.
“Maupay nga aga,” siring han pulubi.


Napa-ukoy hi Mo, guti-ay nala mahipakulob, bagat kotse nga tigda nagbreak. Maupay nala may maga training na hiya, kay kun waray, mahaharukan gud ni-ya an semento. Gin kitaan ni-ya an pulubi. Dire iton nakita ha iya. Dire hiya sigurado kun itun nga pulubi ba an nagmaupay na aga ha iya. Nagdiretso la an iya paglakat tipakadto han sarakyan han mga dyip.

Tumarahiti. Umuran. Bumagyo. Nakasakay na han dyip hi Mo. Nahulos na hiya han uran, pati an iya mga kaharani. Pag-abot ni-ya han ira eskuwelahan, nahisabot nala hiya nga suspendido na an ira klase. Umukoy an uran pero dire humubas an baha. Gab-i na hiya nakauli ha ira. Han may arko, nakit-an na ni-ya an siga na karuyag ni-ya pagyabuon. Gin titripan nira an pulubi. Gin kakaputan hadto nga duwa an braso han lagas. An lider han mga siga, Doro an ngaran, may kapot nga gunting, gin iiniroy-iroy nga pagguguntingan an hilaba nga bigote han lalaki. Mayda mga tawo han ligid, naiwas kit-un an nahihinabo.


Hulos pa an iya mga medyas, sumugod hi Mo. Hi Doro an una ni-ya nga gin banyakan. Una, kay may kapot ine nga gunting, ngan kinahanglan ni-ya na pabagsakon an pinakamakusog ni-ya nga kaaway. Tikaduha, tikan han iya pwesto, ine an nakatalikod ha iya.


Nakalubas la hi Doro. Maaram na hi Mo hit iya hitsura: waray mata ngan irong, puro la baba, dako it pagbukaka, may sulod nga nagdidinugo nga lagos ngan nangingitum nga ngipon. Nakatalikod ine ha iya, pero maaram hi Mo han itsura hit iya mga gin kakaaway kay tungod nga guti pa hiya, pirme na gin kakaptan an iya mga braso han mga upod ni Doro, nagtitinawa ha iya nawong. Karado pa ine magtinawa.


Nakikit-an ni Mo an butagtok hine, bagat tudlo hin bata an katapusan. Kinusugan ni Mo an pagbanyak han base han spinal column han iya kaaway.


Dire gud man la hinadlok an nga pusong. Gin atuban hi Mo ni Doro, gin buno gamit an gunting. Sumulod han iya huna-huna an iya nanay, luho-luho an duster, ngan han sophomore nga myembro han org ha ira eskuwelahan nga gin puprubaran ni-ya apihan, hilaba an legs hine. Gin binaru-banyakan hi mo han mga siga.


Naabat hiya han dugo ha iya ti-yan ngan ha iya baba, ngan ha iya braso, agtang ngan irok, prinubaran ni Mo nga tumukdaw. Gin pirit ni-ya nga pumukrat. Bulhog an usa nga mata, gin buhat hiya han duha nga alalay ni Doro. Tumambad ha iya an dunot nga ngipun ni Doro.


“Ine an parte nga may sisig-ngun ako nga hilaba ngan makusog ka ngan pipirdehun mo kami.” Gin gunting ni-ya an maong ni Mo. “Patalikda it hiya,” siring han siga nga lider.
May nabatian hi mo nga tunog han silbato. May nakit-an hiya nga mga nakadulaw. Mga tanod? Mga pulis? Supporter ni Noynoy? Kay ano nga bubuligan hiya hine.


“Buwas na la.” Naglakat pahirayo an tulo.

Hubo, plakda ha aspalto, gin haranian hi Mo han pulubi. “Pasaylu-a ako, kinahanglan ko itun nga buhaton para ha imo. Kinahanglan mo nga pumasa han pagsubok. Ngan pasaylu-a ako, pumasa ka, pero kinahanglan nga an mga tanod la nga haw an bumulig ha imo. Dire man pwede nga mamugot ako hin tulo nga ulo. Pero ine,” gin haprus ni-ya an tiyan ni Mo, “para masabutan mo nga seryoso ako.”


Han naglabay nga tu-ig, gin dara hi Mo han iya usa nga kaklase ha usa nga hardware store ha usa nga mall ha EDSA. Didto, may libre nga testing han massage chair. Kinse minutos nga gin yabo-yabo han makina an luyo ni Mo. Baga hiya hin gin labasan kahuman. Nablangko an iya huna-huna nga baga hiya hin nalupad. Kasabot ni-ya dire na utro mahitatabo ine nga karayhakan, tungod nga gin sig-kan hira han manager han hardware store nga usa la kabeses pwede testingun an massage chair.


Pero kinagab-ihan hat nga adlaw, kun san-o nabanyakan ni Mo an iya iroy ha mata, nahitabo utro ha iya an paglabas nga nagpablangko ha iya huna-huna ngan nagpalutaw han iya lawas. Ine an epekto pagkahuman hapruson han pulubi an iya tiyan.


Gin patukdaw hiya han mga tanod. Duha ine nga babayi, may ada kalumatdan, lagas, ngan nakadulaw. “Ayos ka la intoy?”
“May buno–” Gin abat ni Mo an iya tiyan. “Ayos lang.” Ngan bag-o pa magpaki-ana an duha nga tanod, naglakat na hiya ti-pauli.


Ha ira balay, waray hi-ya na-abtan nga pagkaon. Napamatian ni-ya nga gin roromansa an iya nanay han iya gin kilala nga amay ha ira banyo. Dumiretso hiya ha iya kwarto. Naglubas hiya, nagsul-ot hin t-shirt ngan dayun la humigda. Buwas, pagtitikasan hiya nira Doro. Pero bag-o umalbot an kinabuwasan, mapahuway anay hiya.


Gin pukaw hiya han lamrag. Dire hiya makakita, gin bulhog an iya mga mata. Gin kaham ni-ya an selpon. Waray ha ilarom han iya ulunan. Kinaham ni-ya an iya backpack. Waray didto han til-an han iya kama.


“Birat –“


Nawara an lamrag. Tumambad ha atubang ni Mo an pulubi. Nakasquat ine ha til-an han iya kama. May sul-ot nga kapa, busag an hilaba nga buhok, bigote ngan barbas.
“Birat ka nim iroy.” Nainga-ihi hi Mo.


“Kumusta ka na?” Gin tagan hiya hine hin dugnit. Ngan gin kapa gihap.


Gin putos ni Mo an iya lawas. Mahumok an tela, bagat velvet, may kolor nga itum ngan tagimpusuon ug sampaga. “Piraw la nga haw, ngan mahulos.” Dire nasabot hi Mo kun kay ano dire hiya naggiginuliat.


“Damo nga salamat utro han imo gin buhat kanina.”


“Katunga la adto nga gin himo ko ha imo.”


“Anu man an imo motibo, lagpas hin katunga pala adto han imo mga gin bulig ha akon.”


Humuyo an lalaki. Bumuhat hi Mo, kumita ha gawas. Nagpapatsarang an mga bituon, bagat mga tawo ha mall. May ada hiya nababatian nga nagvivideoke. “Damo gihap nga salamat.” Ngumuso hi mo ha direksyon han iya tiyan.


“Nag-andam ka na?”


“Han ano?”


“Kun ano an karuyag han imo kasing-kasing.”


“Dadad-on mo ako ha orgmate ko nga malegs?”


“Aplikante ka pala di ba?”


“Kay-ano nga nasabtan mo man iton?”


“Lamanlupa ako, dire ak tuyaw.”

Gin kagat ni Mo an iya im-im. Maaram hiya na patay na hiya ngan aadto na ha langit. Pwede gihap ha impyerno, pero dire naabot ha iya ine damo nga trahedya na dire hiya positibo. “Patay na ak hine?”


“Kay kinabuhi ba ha imo ine? Gin siplatan ni-ya an lugar. Umukoy hiya han usa nga poster han Harry Potter and the Prisoner of Azkaban, nakadukot ha pader han kwarto ni Mo. Gin bubukbok na ine.


“May ada….kita kakadatuan?”


“Ha akon palasyo.” Gin sukray ni-ya an balbas ni-ya nga busag.
“Ha…”


May gin gawas nga sulod an lagas tikang han iya kapa. “Ha ilarum han tuna.”


Tumangdo hi Mo. “Ayaw la anay ha? Tagi akun lima nga minuto.” Gin-adjust ni-ya an sul-ot nga kapa, gin pahuway an iya mga hita.


Kumadto hiya han kwarto han iya nanay. Abri an mga bintana, nasulod an lamrag han mga bituon. Nakit-an ni-ya ine han ira banig ha salhog, bagat fetus it posisyon. Aadto han folding bed an iya gin kilala nga amay. Unom na katu-ig an nahitabo, pero dire la nga haw nira gin gagamit an kama han kag-anak ni Mo, labi la kun magroromansa hira. An makuurit la, ayaw ig labog an upat nga poster bed, o kun maupay pa, ig hatag nala ha iya.
Hinagong hi Sarhetno. Gin pitik ni Mo an tiyan han tabatsoy. Pumukrat ine pero dire nagmata. Gin pitik ni Mo an irong. Umikot la an baboy ha folding bed. Gin biling ni Mo an maong han iya gin kilala nga amay. Gin kuha ni-ya an pusil hine. Treinta y otso. Gin tsik ni-ya, waray ine bala.


Gin butong ni-ya an taklap han iya gin kilala nga amay. Gin kubot an singit hine. Pumukrat an bu-aya, nahimangno na hiya yana. Gin tutok ni Mo ha sintido an pusil. “Pamati, birat ka nim iroy.” Gin dilaan ni-ya an iya im-im. “Dire ak nasabot kun patay na ako, pero kun mus-ak na ako magigin masurob-on kun dire ko pa ini kaya nga buhaton. Dire ak maaram kun ano it imo problema ngan waray na ak hitun labot. Waray na nga ak labot kun kay ano nga gin papasakitan mo it akon nanay, waray na ak labot. Waray na ako labot kun kay-ano gin papasakitan mo ako. Waray na ako labot. Andam na ak pumatay kanina, kun maaram ka la? Itun siguro an rason kun kay ano ako namatay. Nakit-an han Ginoo nga waray na ako konsensya. Pero dire na itun kinahanglan, kun murag ug buhi ako o kun waray na ako ha tama nga huna-huna nga maupay nga tawo ka ngay-an, papatayon ta ikaw yana, ngan ine an dako ko nga sala. Dire na ak maaram kun ano it sunod nga mahitatabo. It karuyag ko la sig-ngun, animal ka. Dire itun nga gin papasakitan mo ako, ug kami. Animal ka, urog nga gin palaom mo kami. Dire ka kunta nagpalaom hin bata. “Gin kalabit ni Mo an gatilyo. Natural, buo la nga haw an bungo han iya gin kilala nga amay. Dumalagan hiya pabalik han iya kwarto.


“Malupad na ba kita? Mag-aabre ka ba hin luho ha reyalidad?” Maupay an kapot ni-ya han kapa han pulubi.


“Malupad? Ano ak enkanto?


“Ano ka ngay-an, bastos ka?”


“Ako? Ako an Hadi han mga lamanlupa.”

Sumulod hi Sarhento Bene han kwarto ni Mo. Nalinog an tiyan hine. Nanlalamrag an ngipun, nakangisi nga bagat ayam. Gin tutok ni-ya an pusil ha ulo ni Mo.


Bumuto ine ha ira salog, sumabog an ginuti-guti nga kahoy. Bumuklad an tuna ngan gin kaon hira han kalibutan.


Ha palasyo na nagmata hi Mo. Himo hin bato an iya katre, pero kumportable ine. Matambok ngan mahumok an mga ulunan. Mahagkot an kwarto ngan masirum. Usa la nga kandila an gin titikangan han lamrag. Bumuhat hiya ngan gin daup ine: usa ngay-an nga bukatkat nga gin kurong han garapon. Nahunahunaan ni-ya an usa nga gab-i. An mga dalan nga aragihan han kastilyo, puro kabukatkatan ha garapon an gin titikangan han lamrag.


Gin biling ni Mo an iya mga bado. Masuok ha iya an sul-ot nga pajama, gin sukbit iton ni-ya tikan ha Taas han usa nga tawo han Hadi. Waray an iya t-shirt ngan boxers, pero nakadto an kapa. Nagbabado hiya han nabatian ni-ya an usa nga tuok tikang han kaharani nga kwarto.


Kun dire la gin butlaw hi Mo han ira lakat tikan ha “Taas” tipakanhi han palasyo han Hadi, dire hiya mahihingaturog tungod han aringasa han kaharani nga kwarto. Umangkon daw ine han Hadi, duke ug prinsipe, dire masigurado ni Mo kun ano didto. Basta an iya gin sasabtan, riko an tatay hine, ngan harani na mamatay.


An siring han Hadi san-o baya-i hi Mo ngan makakaturog, gindara hiya han ira kaharian kay may-usa hiya nga misyon. Hiya an magigin kampeon han Hadi han usa nga sayaw. Kun kay ano hiya pa nga tawo an kinahanglan nga magin kampeon, kun kay ano kinahanglan hin usa nga kampeon ha sayaw, waray gud interes hi Mo nga pagbatunon inen nga mga paki-ana. Bubuhaton ni-ya an hihingyapon han Hadi para makakuha hin balyo nga gin saad hine.


Gumawas hiya ngan gin tuktok an kaharani nga kwarto. Usa, bangin kinahanglan han duke nga prinsipe an iya bulig. Ikaduha, dire hiya nakakailub han aringasa hine. Ikatulo, bagat dire man katatapuran an Hadi. Maupay na may iba hiya nga sangkay ngan dire man maraot nga tawo han prinsipe na duke.


Naabrihan an purtahan ngan gin suntok hiya han kamatuuran. Dire gud man magigin posible nga magin malabad nga tawo an iya karahani nga kwarto. Kay-ano, dire man ine tawo. Usa nga pugita an umangkon han Hadi. Kahitaas ni-ya, karadako han iya ulo, an mga mata nga nanhuhubag pagtinuok.

Nakasul-ot ini hin pula nga kapa, may korona nga nalamrag ha iya ulo. “An dayo,” gin-abot an galamay hine ha kamot ni Mo. “Pakadi, pakadi.” Huminggok ine, ngan diretso an pag-ukoy han iya pagtinuok.


“Mo na la, mahal ko nga duke.” Mahulos-hulos an salhog han kwarto.


“Prinsipe la, Mo, Prinsipe la.” Tumudlok ine han usa nga mahulos nga lingkuran. “Paglingkod. Kanugon nga yana ka la umagi. Bisita ko kanina hi G. Bingle. Riko nga tawo, kahit dire maharlika. Dadad-on ni-ya niyan an iya mga anak ha sarayawan. Bumutong hin lingkuran ngan lumingkod han atubang ni Mo. “Kakaruyagon mo hira. Kahurma an akon dakila nga tito.”

Tumangdo hi Mo. Dire ni-ya matutukan ha mata an Prinsipe, ngan dumapo an iya mga mata han mga armas nga nakasal-ong han pader.


Lumingi an Prinsipe. “A, nakikit-an ko nga nag-aandam ka na para niyan nga sarayaw.”


Bagat nakampay kan Mo an usa nga parakol. “A, pasensyahi la, ano?”


Tinawa an Prinsipe. Itun an kasabot ni Mo. Umabre an baba hine ngan naghiniyom-hiyom, ngan nagngisi gihap an iya mga mata. Iba an tunog han tawa han Prinsipe, bagat tawo nga naguliat ha ilarom han tubig. Bagat tunog nga nalulumos.
Nakapanhuna-huna hi Mo na bangin dire tuok han Prinsipe an iya nababatian kanina. “Kay-ano?”


Gamit an iya duha nga galamay, gin sambayan ine hiya. “Dire gin siring ni Tito kun ano an sayaw, ano?”


“Sayaw. Kay ano pa it ig tututdo hit sayaw? May ada tukar, ig babantad la an mga tiil, ig babantad an mga kamot. Bangin maghinilud-hilod pa kami hadto nga gin siring mo nga mga anak ni G. Bingle.”


Tinawa utro han Prinsipe, nga kahuman, nawara na an kamahiyum-hiyom han iya mga mata. Baga ine hin maghihingatuok utro. “May kinahanglan ka nga paghinilud-hiluran, pero dire an mga anak ni G. Bingle. Kinahanglan mo mga mapirde an Pirata.”


“An Pirata?” Tikan ngay-an han galamay han Prinsipe an itum nga likido.


“An Pirata. Maiha na ni-ya gin didinistorbo an mga mga labasero dinhi han amon kahadian. Yana, nadakpan na hiya han mga sundalo han Had. An gin hihingyap ni-ya, usa nga paghuhusga nga tikan ha Taas.


“Ako, ako an magsisiring kun paparusahan hiya o dire?” Nagkalot han baba hi Mo. Talagsa hiya magkita hin Boston Legal, ngan naghinyap hin pira ka utro nga magin hukom. “Akon gat ada mahihimo.”


“Makarit.” Nalingkod la nga haw, gin abot han Prinsipe an parakol. “Ine, kuha-a.”


Magaan an parakol. Nakikit-an ni Mo an iya nawong, puro hiya muta. Maringgat an iya ulo. “Pagpupugutan ko ba hiya ni-yan hin ulo?” May ada ba ulo an Pirata?” Baa, dire ko ada itun mahihimo. Hukom la ak, dire tulisan.”


“Dire mo man hiya kinahanglan nga pugutan.”


Huminga hin hilarom hi Mo. “Maupay.”


“Paglaslasi it braso, ngan tigbasa it dughan, waray problema.”


“Ano?”


“Kun dire nimo ine bubuhaton, bangin ikaw it mapugutan hin ulo. Laban it sayaw, Mo. Kun matugot ka nga patayon hit Pirata, waray ine iba nga karuyag singgon nga tikan ha Taas, waray hiya sala.”


Nahulog ni Mo an parakol. Gin talsikan hiya hin itum nga likido ha mata.


Pagpurot han armas, kinadto ni-ya an Hadi. Naabtan ini ni-ya nga nalingkod ha trono, nagkikita hin klawn, gin papalibutan hin kun sin-u-sin-u nga sundalo, serbidura ngan uripon. Nakadto gihap an mga maharlika nga nakakapa. Han makit-an nga kapot-kapot ni Mo an parakol, kumumpas an Hadi ngan ginikan an nga tanan, pwera han mga sundalo ngan han Prinsipe nga upod ni Mo.


Iwinagayway ni Mo an parakol. “Karuyag mo gad ako mamatay?”


Sumalipod han but-nga nira an duha nga sundalo. Tag-urusa hira hin kalasag ngan sibat, an sunod nga nahitabo, plakda an duha didto han salhog. Nabari an sibat ngan naluho an mga kalasag.


“Kay ano…ano an nahinabo?”


Nagkumpas an Hadi ngan gin buligan han iba pa nga sundalo an mga bumagsak an til-anan ni Mo. Gin bilin nira an mga bari nga sibat. Kumumpas utro an Hadi ngan nakatukdaw na ine han atubang ni Mo, nakatutok an duha nga bari nga sibat ha iya li-ug.


Pumarakpak an Prinsipe, tunog hin linabhan nga gin pupuro-pusdak.


“Aram mo ba, Mo, akon kampeon, kun kay ano ako it Hadi?”


“Kay…tatay mo an namatay na Hadi?”


“Kay ako an mapakangyarihan dinhi ha kahadian.”


Napatulon hi Mo. “E, kay ano dire na la ikaw an pumatay han Pirata?”


Gin baba han Hari an binari nga sibat. Bumalik han iya trono. “Kay may usa nga mas makapangyarihan pa ha akon. Ngan ine an batas. Ngan ha batas, an kriminal nga umaro hin panhuhusga tikan ha Taas, huhusgahan hin tikan ha Taas.” Suminghot ine. “Pero dire gin sisiringin han batas nga dire pwede buligan an kampeon. Karuyag ta ikaw, Mo. Maisug ka, andam nga bumulig maski dire nimo kilala. Ngan gin sisiring mo it imo nahuhuna-huna, dire ka buha-on. Oo, talagsa waray ka ha upay, pero tangkod ka. Ngan karuyag ko pa it kampeon nga tangkod ug han kampeon na baga hin pulitiko. Gin tagan ta ikaw hin kapangyarihan. Dinhi la ito madara ha amon kalibutan. Husgahan mo hin tinuod an Pirata. Damo na an iya gin kawatan, gin gahasa ngan patay. Husgahan mo hiya hin maupay, ngan pati ha Taas, Magana it imo kapangyarihan.
Nahuna-hunaan ni-ya an iya gin kilala nga amay. An mga siga. Kinitaan ni-ya an parakol. May daplis hine hin dugo. Maaram hiya nga buhi pa an duha nga sundalo nga iya gin pirde. Dire ngay-an ni-ya nasabtan nga may nasamaran hiya. Samaran an iya mga kaaway, ine an iya hingyap. Di ba? Kay dire man hira maupay, di ba? Ngan maraut gihap ine nga pirata. Gin kita ni Mo an Hari, ngan tumangod na hiya.


“Kamakarit,” siring han Hari. Pumapalakpak ine, ngan madagmit nga bumalik an mga uripon, serbedura, sundalo ngan iba-iba nga riko nga tawo. Maaringasa hira, bagat kwarto hin mga estudyante na waray pa an ira maestra.
Gin tawag ni Mo han Prinsipe. Natukdaw ine tungod han usa nga lingkuran. “Lingkod, lingkod,” siring hine. Gin masahe han Prinsipe hi Mo.


“Nabati-an ba nira an karu-kayakan namon ngan han Hadi?”
Kumindat an Prinsipe. “Ano ka ba, Mo? Pati ako dire ko nabatian an iyo gin kinarayakanan.”


Tumamod hiya. Gin punasan an dugo han parakol gamit an iya kapa. Itum ine. Itum an kolor han dugo.


“Aadto man hi G. Bingle?”


“Itun nga nakakapa hin busag?”


Dire. Maharlika adto, an maharlika la an pwede nga magkapa. Adto nga nakakalo. Adto o, nakikit-an mo it nga puro ginto nga alahas. Baman kay negosyante, kinahanglan nira nga ig pakita an yaman. Nakita ka hito.”


“Hito ka hin hito, kay pag tudluka gad.”


“Itun nga babayi nga may kalo, suhag hin pating. Itun an anak ni G. Bingle. Magpakilala kita niyan.” Lumuya pa nga duro an iya tingog. Bagat turo hin tubig tikan han barado nga gripo. “Dire mo naman hiya kinahanglan nga pagpatayun. Kinahanglan mo la hiya nga husgahan.” Gin padayon niya an paghilot.


Gin kinitaan ni Mo an usa nga anak ni G. Bingle. An pinakamahusay ha hira nga tanan. Hitataas ine, aysus, kay maitum pa hit ulikba. Guti-ay an kalo hine, ngan haros waray alahas. Gin kindatan ni-ya an babayi. Humirayo la ine hin pagkita.


Umabot an lima nga sundalo nga iba an kolor han uniporme, bolhog imbes nga lunghaw, nga iba na an mga armas, espada nga sibat kunta. Butong-butong nira an usa nga lalaki nga nakagapos an braso ngan bitiis.


Humuyo an mga lamanlupa. Umabot na an maestro.
“Kapitan Tyago.”


“Pirata Tyago.” Gin pagawas an lawas han preso ngan nagtikang nga mangunat. “Pirata Tyago, minayuyo nga Hadi.” Kurong an buhok han Pirata, manipis an balat ha ulo, nasilag an bungo hine.


Suminghot an hadi. “Pirata Tyago.” Ginsasala ka hinen nga korte labay han imo mga sala: shinto singkwenta nga pangawat; usa nga paggagahasa, bente singko kautro nga pagpatay. Umamin ka hine nga krimen tungod hin pag-aro nimo hin husga tikan ha Taas.”


“Dire api an panggagahasa.” Gin tagan hin sibat an Pirata.
“Dire api an panggagahasa.”


Tumangdo an pirata. “Aminado ako hinen nga mga sala, nga naaro ako hin husga tikan ha Taas.”


“Maupay.” Kumumpas an Hadi ngan gin bayaan nira an Pirata ha but-nga. “Aadi an taga-Hataas nga maghuhusga ha imo.” Tumangdo ine kan Mo.


Bumuhat hiya. Gin kamayan an Prinsipe, dire hiya nasabot kun kay ano. Maaram man hiya nga magdadaog, pero it iya kutob may mawawara ha iya. Dire man hiya Ginoo, ug hukom, kay ano nga maghuhusga hiya? Naglakat hiya tipakadto han atubang han Pirata, usa ka metro an kahirayo. Gin biling ni-ya ha nawong an anak ni G. Bingle. Nakit-an ni-ya ine, nakayuko ngan nag-iiniling-iniling. Nanluya hiya. “Dire ko ada–“
Gin sugod hiya han Pirata, gin buno an iya tiyan.


“Anak hin pating.”


Mas umiha ini nga laban. Bulok gan ada an mga sundalo han Hadi, ug bangin nagpanggap la nga maluya para lumakas la it iya loob. Napirde syempre an Pirata. Dire na ini nakatusok ha iya, puro la salag. Kina-urhian, gin parakol ni Mo hin sunod an mga bitiis. Plakda han salhog an lalaki na kurong.


“Nagpapirde ako,” huring hine.


Nagpalakpakan an mga lamanlupa. Nagtikang hira nga humuring ngan paguli-at: “Ulo! Ulo! Ulo!”


Humiling hi Mo ha iya gilid. Dire ni-ya makita an anak ni G. Bingle.Dire ni-ya makita an Prinsipe. Dire ni-ya makita an Hadi, na kadto la harani han iya trono. An iya la nakikita an Pirata. Nagdudugo an baba hine. Mabanhaw man, pero aram niya nga dire na ine makakalakat. Dire pa ine sakto nga parusa han gin himo nga pagkawat ngan pagpatay. Gin hitaas ni Mo an parakol.


Ngan gin buno ha sal-hog.


Nanhuyo an mga lamanlupa. Mayda pera nga maharlika nga nagginuliat.


Gin hitaas ni Mo an iya palad. “Ine an ako husga.” Nakit-an ni-ya an lingkuran ngan ha luyo an Prinsipe nga nagngingirisi. Pagharani ni-ya, nakit-an ni-ya nga nahubag an mga mata hine. Lumingkod hi Mo. “Ig masahe daw ak.”


Katunga la an iya gin kita han mga sunod nga naglabay. Gin anunsyo na han Hadi an “tikan han atun batas”. Umalbot an mga sundalo nga may espada, nga gin butong nira tipatungod ha manggagamot an Pirata. May umalbot nga serbidura nga gin trapuhan an dugo tikan han sal-hog. Bumalik utro an payaso, may upod nga mga musikero.


Amo adto an sayaw.


Duha nga bukatkat ha garapon han nahimangno hi Mo. Nahimangno hiya han tuok han Prinsipe. Ginhubya hiya nga tanggalon an masuot nga pajama. Usa nga tuktok kahuman ngan sumulod na hiya ha kaharani nga kwarto. Naab-tan ni-ya ha lingkuran an Prinsipe. May ada papel ha la mesa ha iya atubang.


“Surat?”


Tumangdo ine. Gin tago an papel.


“Asya itun nga pirme ka nagtitinuok kay hitun nga gin susurat mo dida?”


“Sisig-ngun ko nala ha imo kun magkita kita utro.”


“Mahihitabo ito?”


“Dire ak maaram. Balik dinhe.”


“Dire na dawla.”


“Kun amo itun, ako an mabisita ha imo.”


“Sige gadla. Humigda hi Mo han kama. Mahulos ine, pero kay mabalik na liwat hiya ha Taas. Okay la ha iya nga magin mapilit. Makarigo na la hiya pag-abot ha ira balay.


“Mahusay an anak ni G. Bingle ano?”


“Oo?”


“Kay medyo maitum la.”


“Nagyakan an kolor porselana.”


Nagkinatawa an duha.


“Kun maaram ka la, baga kat ig lulubong kun natawa.”


“Ngay-an?” Gin labay ni Mo hin ulunan an Prinsipe. “Ano utro itun imo ngaran?”


“Amante.” Gin it-tsa utro an ulunan. “An karuyag sig-ngun hine, ha wika na dire ha iyo, gugma.”


“Prinsipe Gugma. Ngan ano utro an ngaran han anak ni G. Bingle?”


“Ayaw na la paglaom. Gin kanhi ak utro ni G. Bingle kanina. Karuyag daw ak han mga anak niya.”


“Ngan ako?”


“Hambog ka daw. Ngan nauurit pa hit maitum.”


“Tinuod nga gin siring ni-ya itun?”


Umabot an ira pamahaw. Kahuman, umabot an duha nga sundalo. Gin papatawag na raw han Hadi hi Mo. Nagsarit na hi Mo han iya bag-o nga sangkay. Binayaan ni-ya ine ha kwarto, ngan gin bayaan ipadayon ang pagsurat han surat nga nakakatuok.


Nakit-an ni-ya nga natukdaw han Hadi atubang han iya trono. Dire ine nakasul-ot hin kapa.


Tumukdaw hi Mo hin usa ka metro an kahirayo. Waray sundalo nga bumot-nga ha ira.


“Naka-andam ka na?” Gin atubang ni-ya an Hadi. Gin-abot ha iya an parakol. “Kapareho han atun gin istoryahan.”


“Paano nga utro ako mabalik?”


Pumiyong hi Mo. Naglabay an pira ka segundo. Waray nahitabo. “Kahuman?” Waray bumaton.


Kumapot hiya han parakol. “Minayuy-on nga Hadi?”

Kamingawan. Sumakit an iya mata. Nakakita hiya hin pula, bagat nakapiyong pero may lam-rag. Bagat naghahatag hin katurog na waray pahuway. Nakatutok an baril kan Mo.
Gin parakol ni-ya an pusil. Gin balbag ni-ya hin kahoy an bahagi an ulo han iya gin kilala nga amay.


Bumagsak ine.


Gin hitaas ni Mo an iya armas. Pero sugad gihap han Pirata, dire ni-ya kaya nga mamatay hin tawo. Dire ako Ginoo, kahit pwede ako tawagon nga hukom. Gin lingkuran ni-ya an tiyan han iya gin kikilala nga amay.


“Animal ka.” Gin panalaminan ni-ya an ulo han parakol. Masamok an iya buhok. “Animal ka, papatayon nala kita pero dire ko mahimo.” Guminhawa hiya hin hilarom. “Dire kita papatayon, obyus ngani. Pero tarhug na ine ha imo. Han guti-ay pa ak, dire ak maaram, pero naabat ako nga dire ka man pirme marahug-dahog. May maupay gihap ha imo, hadto. Siguro may maupay la nga haw ha imo, gintatago mo la. Dire ka man paghihigugmaon hit akon iroy kun waray ka upay nga tawo. Dire man hiya lurong. Pasalamat ka ngani, dire lurong i-tak nanay. Pero pagtigamni ine, nalulurungan ako ha imo. Kun gin yayabo mo hiya. Kun gin bibinanyakan mo hiya. Kun gin bibinuyayawan mo hiya. Dire pa niya aram, nasabot na ak. Ngan yana, maaram ka na. Naglabay na adtun nga panahon. Magin maupay ka na,” gin wagayway ni-ya an parakol ha igbaw han ulo hine, ” bangin paghusgahan kita.” Gin kinitaan ine ni Mo.


Tumangdo an iya gin kikilala nga amay.


Bumuhat hi Mo. Gin banyakan patigdong an napirde nga kaaway. “Kuha-a an imo pusil. Testinga la nga pagpusila ako, kit-a kun ano an pulos itun ha imo. Ano? Ano?”
Waray ine pagyakan.


“Hirayo na. Damo pa it akun bubuhaton.” Dire na gin kit-an ni Mo kun sumunod ine. Gin abrihan ni-ya an iya computer, gin-konek ni-ya han internet. Dire hiya maukoy ha pipitsugin na pulis. May kapangyarihan na hiya yana. Ngan an gin kakalaban han maupay nga kapangyarihan, maraut nga kapangyarihan. Congressman ug gobernador. Sugad hiton. Dire hiya nasabot kun mauutro an nahitabo han Pirata ha iya gin kikilala nga amay. Dire hiya nasabot kun matabla la nga haw an konsensiya ha iya o bangin mawawarayan hiya hin buot. Ano man it mahitabo, nakagtingan na hiya han iya lakat. Anu man it kagagaw-san, pumatay man hiya ug magpasay-lo, dire na hiya pwede nga umatras.

This short story is a translation of U Eliserio’s “Bayani,” part of his second collection Tungkol sa AsoClick here to read about his upcoming third collection, Eksamen at iba pang kuwento ng pag-ibig.

PARADANGIN

by U Z. Eliserio

translated into Bicol by Eilyn L. Nidea

Aram man nin gabos na pag nasipa mo sa lawog an saimong ina, dai magigin magayon an saimong aga.

Photo by Maria Pop on Pexels.com

Dai man pigtuyo ni Anselmo “Mo” Katonyan na sipaon an saiyang ina. An mga maton sa kanto an muya niyang sipaon. Aki pa sana siya, pirmi na siyang pigtitripan kan mga ini. Ngunyan na 16 na siya, dagos pa man giraray an pagkutos saiya, pag-agaw nin pigbakal niyang pandesal, pagbutong pababa kan saiyang shorts. Kaya nag-adal siya nin krav maga. Kaya an kinaluwasan, nagbutog an mata kan ina niya.

Malikay man an pagplano niya. Alas singko pa sana nin aga, nagbuhat na siya, pagkalihis kan magdamlag na pagbasa niya sa Wikipedia manungod sa suanoy na arte kan self-defense kan mga Israeli. Pigsiguro niya na makusog an hukragong kan saiyang amaon na tamad. Pigsiguro niya na nakabarat an gate nin saindang compound. Pigsiguro niya na mayong makakahiling kan saiyang pag-ehersisyo.

An dai niya palan nasiguro, an pagpadagos kan turog ni Mrs. Bene. Sige an pagsirko ni Mo sa kwarto, sige an pagkurahaw na garo baga kung fu an saiyang pinapraktis. Nadangog palan siya kan saiyang ina. Pigdumanan siya kaini tanganing taraman siya, ta baka siya magulpi liwat kan saiyang amaon pag nadisturbo niya an turog kan tabatsoy na pulis.

Sa krav maga, todo-todo dapat an pag-atake sa pinakamaluyang parte kan kalaban sa pinakamarikas na paagi. Hiling ni Mo sa utak niya an mata kan sigang “nagsubli” nin saiyang cellphone, karibay nin sarong tagay nin gin. Pigsipa niya an siga. Sa realidad, nagbuka an laogan sa saiyang kwarto dangan nasipa niya an lawog kan saiyang ina.

Dai nagin magayon an aga ni Mo. Kan bangging ito, dai niya dangog ta nakaearphones siya, alagad pigkulgan na naman kan saiyang amaon an saiyang ina. Pano nin pasa an lawog kaini, pati an bilog na lawas. An pilosopiya kan amaon ni Mo: “Ako sana an may diretso na kulgan an sakuyang agom!” Kun naaraman kaini na nasipa ni Mo si Mrs. Bene, mas grabe pa an kulog na sasapuon kaini. Alagad, dai kaini maaaraman, ta pano man nin pasa an lawog kan ina ni Mo, dai risa an black eye na bako an agom kundi an aki.an may gibo.

“Burat kaya siya,” taram ni Mrs. Bene mantang nagluluwag nin pamahawan. Bacon saka pandesal na pigbakal kasubanggi dangan pig-oventoaster tanganing matusta.

“Sagkod dai madali an magin pulis.” Aram na ni Mo an mantra kan saiyang ina. Dai na siya naglalaom na mapapagmata pa ini sa kun ano an totoo.

Siring kan saiyang amaon, dai man nagin marhay na agom an nagadan na ama ni Mo. Kadtong anom, pitong taon siya, aram niya, narurumdoman niya, pirmi man kaining pigkukulgan an ina niya. Maski ngani an ina man niya an nagtatrabaho na garo kabayo tanganing makapundar sinda. Nagadan sa sarong buy bust operation si Mr. Katonyan. Nabungkag an shabu operation kaini kan pulis na iyo si Sarhento Bene.

Sampulong taon si Mo kan mag-agom liwat an saiyang ina. Kan inot, marhay an ibanan ninda kan pulis. Sa paagi kan loans sa GSIS, aro-aldaw na pagbasa nin classified ads manungod sa mga harong na maririmata, saka mayong-supog na extortion, nakabakal sinda Sarhento saka Mrs. Bene nin apat na harong sa compound kun sain sinda ngunyan nag-iistar saka nagpapa-arkila.

Trese anyos si Mo kan nagpuon na kulgan kan saiyang amamon an saiyang ina. Nagpuli ining burat sarong banggi. Kan pigdakin ni Mo si Mrs. Bene, pati siya pigkulgan kan pulis.

Pagkatapos kadto, sarong taon an naglihis bago nagin normal an saindang buhay. Nagin normal na sana na pigkukulgan sindang mag-ina ni Sarhento Bene.

Nagturaok an mga manok kan saindang kataid. Parabulang ini. Pirmi ining kainoman kan saiyang amaon. Mahamot an bacon alagad habong magpamahaw ni Mo. “Maparigos na ako, Ma. Tibaad magkatuparan pa kami sa CR.”

Dai naghaloy, nakabulos na si Mo. Swerte pa man giraray siya, de-uniporme sa saindang kolehiyo. Dai niya aram kun pano nagpipili nin mga badong pan-aro-aldaw an saiyang mga kaklase kadto sa hayskul na nag-eeskwela ngunyan sa unibersidad na casual attire an gamit. Piglock niya an saiyang kwarto. Marhay na an pasiguro ta tibaad mapagtripan siyang imbestigaran kan buwaya mantang mayo siya sa harong.

Mayo an saiyang ina sa sala, mayo sa kusina. Nagrani siya sa CR dangan nadangog niya an tingog kaini, pati an sa saiynag amaon. Pigtext na sana niya ini na naghali na siya paeskwelahan.

Mayo an mga maton sa kanto. Tibaad tururog pa.

Harayo an pighahalatan tanganing makalunad sa jeepney pasiring sa Maynila. Dangan, trapik pa. Kaya maski alas otso an inot na klase ni Mo, amay pa siya nagpupuon kan saiyang aldaw.

Sa arko na iyo an border kan saindang barangay saka kan Barangay Paligsahan, nahiling ni Mo an alabado. Nagimata na ini, pigdadalan an mga lalaking nagsisighid sa natad saka an mga babaying naghihidali paduman sa mga opisina ninda. Halaba an maitumon na buhok kan alabado, pati an saiyang bigote saka barabas. Mayo ining sulot na bado na pan-itaas, mag-uran man o mag-bagyo. Tuninong sana ini. Dai man nakikilimos. Dai ngani sigurado ni Mo kun maninigo ining apudon na alabado o parapakilimos. Siya man sana an nagtatao digdi nin kwarta. Piso kada nahihiling niya an lalaki. Mayong kamugtakan na piso, dai man makabakal maski mani. Natudan na sana niya. Mas lamang na attachment sa ritwal nin pagtao kaysa pagmakulog nin boot an saiyang motibasyon.

Arog kan mga nainot, dai siya pig-intindi kan alabado maski nagrani na siya. Nagtukro siya dangan piglaag an piso harani sa pamitisan kaini. Dangan, dapat nagihidali na siyang maghali.

Iba an nangyari kan aldaw na ito. Siguro nin huli ta nasipa ni Mo an saiyang ina, saka gusto kan kinaban na maribong siya, garo baga panamit sa kadimalasan na paabton saiya.

“Marhay na aga,” sabi kan alabado.

Napapundo si Mo, dikitan pa na madapla, arog sa lunadan na biglang nagbreak. Marhay na sana, igwa siyang krav maga training, kun mayo, nahadokan na niya an aspalto. Pigsalingoy niya an alabado. Dai ini nakahiling saiya. Dai niya masigurado kun ini man nanggad an nagtaram, “Marhay na aga,” sabi niya. Nagpadagos na siya paduman sa pundohan nin jeepney.

Nag-ambon. Nag-uran. Nagbagyo. Nakalunad sa jeepney si Mo. Basa siya. Basa gabos na kataraid niya. Pag-abot niya sa eskwelahan, naaraman niya na classes are suspended. Naghuraw, alagad dagos an pagbaha. Banggi na siya nakapuli. Nahiling niya sa may arko an mga siga na gusto niyang sapakon saka sipaon. Pigtitripan kan mga ini an alabado. Kapot kan duwang siga an mga braso kan gurang. An lider kan mga maton, si Doro, may kapot na gunting, nakaumang na gugupitan an halabang bigote kan parapakilimos. May nagkapirang residente sa harani, nagpapasipara sa nangyayari.

Basa pa man giraray an mga medyas, nagsugod si Mo. Inot niyang pigsipa si Doro. Inot, nin huli ta ini an may kapot na gunting, saka maninigo na patumbahon an pinakamakusog na kaiwal. Ikaduwa, gikan sa saiyang pwesto, ini an nakatalikod saiya.

Mayong sulot na t-shirt si Doro. Aram ni Mo an itsura kaini: haros mayo nang mata saka dungo, puro sana nguso, dakulang nakabuka, pano nin nagdudurugong gilagid saka maitumon na mga ngipon. Nakatalikod ini saiya, alagad aram ni Mo an itsura kan kaiwal nin huli ta puon kadtong aki pa siya, pirming mga braso niya an kapot kan mga alipores ni Doro, saka nagngingirit ini sa lawog niya. Makusog ini magngirit.

Hiling ni Mo an mga gulugod kaini, garo guramoy kan aki an pinakapuro. Makusugon na pigsipa ni Mo an base kan spinal column kan kaiwal.

Dai man lang naghiro an maton. Pig-atubang ni Doro si Mo, pigsaksak sa sikmura gamit an gunting. Naglaog sa isip ni Mo an saiyang ina, ralabot an duster, saka an sophomore na miyembro kan org sa school na pigpupurbaran niyang balihan, an haralaba na legs kaini. Pigparasipa kan mga maton si Mo.

Mntang namamati an pagbulos nin dugo sa saiyang tulak, nguso, saka sa saiyang mga braso, angog saka yukyok, pigpurbaran ni Mo na magtindog. Pirit siyang nagmuklat. Kabangang buta, pigbuhat siya nin duwang alipores. Namansayan niya an mga raot na ngipon ni Doro.

“Iyo na ini an parte na may tataramon akong halaba, dangan bigla ka makusog saka dadaugon mo kami.” Piggunting kaini an pantalon ni Mo. “Italikod iyan,” sugo kan lider na siga.

May nadangog na silbato si Mo. May namaanan siyang mga nakadilaw. Mga tanod? Mga pulis? Supporters ni Noynoy? Tano man tatabangan siya kan mga ini?

“Sa aga na sana.” Nagralakaw parayo an tolong siga.

Pigranihan kan alabado an hukas, plakda sa aspalto na si Mo. “Pasensya na, kaipohan ko gibuhon ito saimo. Kaipohan mo magpasar sa silot. Saka pasensya na, nagpasar ka. Alagad kaipohan pa man giraray na mga tanod an magsalbar saimo. Dai man ako pwedeng magpugot nin tolong payo. Alagad uni,”pigkapa kaini an tulak ni Mo. “tanganing aram mo na seryoso ako.”

Kan nakalihis na taon, pig-iba si Mo kan saro niyang kaklase sa sarong hardware store sa sarong mall sa EDSA. Igwa duman free trial sa massage chair. Kinse minutos na pigsuntok nin makina an likod ni Mo. Garo siya pigluwasan pagkatapos. Nagblangko an isip niya saka garo siya naglataw. Sa paghuna niya, dai na niya mamamatian an siring kadtong siram, orog na ta pigsabihan sinda kan manager nin hardware store na saro sanang beses pwedeng testingon an massage chair.

Alagad, sa bangging ito kan aldaw kun kasuarin nasipa ni Mo sa mata an saiyang ina, naeksperyensiya niya liwat an luwasan na nagpapablangko nin isip saka nagpapalataw nin hawak. Ito an epekto kan pagkatapos kan alabado sa saiyang tulak,

Pigtindog siya kan mga tanod. Duwang babayi an mga ini, medyo may mga edad na, nakadilaw. “Ayos ka man lang, Aki?”

“May sak –“ Pighimati ni Mo an saiyang tulak. “Ayos man po.” Saka bago pa man nakaharapot an duwang tanod, naglakaw na siya papuli.

Mayong pagkakan na natada para sa saiya sa saindang harong. Nadangog niya na nagroromansahan an saiyang ina saka amaon sa CR. Nagdiretso siya sa saiyang kwarto. Naghuba, nagsulot nin t-shirt, naghigda. Sa aga, gagadanon siya ninda Doro. Alagad bago mag-abot an aga, mapahingalo nguna siya.

Napagmata siya nin huli sa bangraw. Dai siya makamaan. Ginibo siyang buta kaini. Pigkapkap niya an saiyang cellphone. Mayo ini sa irarom kan saiyang ulonan. Pigkapkap niya an saiyang backpack. Mayo ini sa pamitisan kan saiyang katre.

“Anak ng–”

Nawara an bangraw. Nawalat sa atubangan ni Mo an alabado. Nakatukro ini sa pamitisan kan saiyang katre. May sulot ining kapa, puti an halabang buhok, bigote saka barabas.

“Anak ng puta.” Napaihi si Mo.

“Kumusta ka na?” Pigduholan siya kaini nin saro man na kapa.

Pigpatos ni Mo an saiyang lawas. Malumhok an tela, arog sa velvet, nagsasalak an itom saka violeta. “Tungka pa ako, basa pang dikit.” Dai maaraman ni Mo kun tano dai siya nagkukurahaw.

“Diyos mabalos liwat sa ginibo mo kasubago.”

“Kabanga man sana kan ginibo ko an para sa saimo.”

“Ano man an motibasyon mo, sobra pa sa kabanga an ginibo mong tabang,”

Nagtuninong an lalaki. Nagbuhat si Mo, nagsirip sa luwas. Nagkuriyat an mga bituon, arog sa mga tawo sa mall. May nakaabot saiyang ribok nin nagvivideoke. “Diyos mabalos man palan ngani.” Pigguso ni Mo an direksyon kan saiyang tulak.

“Andam ka na?”

“Sain?”

“Kun ano man an mawot kan saimong puso.”

“Dadarhon mo ako sa orgmate ko na malegs?”

“Bakon aplikante ka pa man sana?”

“Pano mo naaraman iyan?”

“Lamanlupa man sana ako, dai tanga.”

Pigkagat ni Mo an saiyang ngimot. Malamang sa malamang, gadan na siya, saka nasa langit. Pwede man sa impyerno, alagad dai man nag-aagi sa arog niya an manlainlain na rimalaso sa buhay na dai siya nakakanuod magin optimistic. “Gadan na ako?”

“Inaapod mo na buhay ini?” Naghiling sa palibot an lalaki. Nagpundo an hiling sa poster kan Harry Potter and the Prisoner of Azkaban, nakadukot sa lanob kan kawarto ni Mo. May ariw na ini.

“May–dudumanan kita?”

“Duman sa palasyo ko.” Pighugay kan gurang an saiyang barabas na maputi.

“Sa…”

May pigluwas na surod gikan sa kapa an gurang. “Sa irarom nin daga.”

Nagtango si Mo. “Halat nguna, ha, tawan mo ako nin singko minutos.” Pig-adjust niya an pagkasulot nin kapa, pigpahingaloan an saiyang mga hita.

Nagduman siya sa kwarto kan saiyang ina. Buka an mga bintana, naglalaog an bangraw kan mga bituon. Nakua niya ini sa banig sa salog, nakaposisyon siring sa fetus. Nasa folding bed an amaon ni Mo. Anom na taon na an nakakalihis, alagad dai pa man giraray kaini ginagamit an dating katre kan mga magurang ni Mo, apwera sa pakikidurog. An nakakasuya, habo man kaining iapon an four poster bed, o an mas marhay kuta, itao na sa saiya.

Nagharok si Sarhento. Pigpitik ni Mo an tulak kan tabatsoy. Nagmuklat ini, alagad dai napagmata. Pigpitik ni Mo an dungo kaini. Nagbirik sana an orig sa folding bed. Pighanap ni Mo an pantalon kan amaon. Pigkua niya an badil kaini. Treinta y otso. Pigtsek niya, mayong bala.

Pigbutong niya an tamong kan saiyang amaon. Pigkudot an singit kaini. Nagmuklat an buwaya, napagmata na. Pigtutok ni Mo sa sintido kaini an badil. “Magdangog ka, hayop ka.” Pigdilaan niya an saiyang mga ngimot. “Dai ko aram kun gadan na ako, alagad kun gadan na ako mas magigin mapungaw kun dai ko pa ini kayang gibuhon. Dai ko aram kun ano an problema mo, saka mayo na man akong pakilabot kun tano ta arog ka kayan. Dai ko aram kun tano ta pigkukulgan mo an ina ko, saka mayo na man akong pakilabot. Mayo na ngani akong pakilabot kun tano pigkukulgan mo ako. Mayo na akong pakilabot. Andam na ako maggadan nin tawo kasubago, aram mo? Kaya ngani garo ako nagadan. Nahiling na kan Diyos na mayo na akong kunsensya. Alagad dai na importante ito, kun gadan ako o buhay o kun nabua na ako o haloy na akong nabua saka marhay ka palan na tawo saka gagadanon taka ngunyan saka ini an dakulang sala. Dai ko aram kun ano an masunod na mangyayari. Gusto ko sana sabihon, hayop ka. Bako nin huli ta pigkulgan mo ako, bako nin huli ta pigkukulgan mo kami, Hayop ka, ta pigpalaom mo ako. Dai ka dapat nagpapalaom nin aki.“ Pigkalabit ni Mo an gatilyo. Syempre, namugtak na bilog an bungo kan saiyang amaon. Nagdalagan siya pabalik sa saiyang kwarto.

“Malupad kita? Mabuka ka nin labot sa realidad?” Piggugom niya an kapa kan alabado.

“Malupad? Kalawog ko daw an diwata?”

“Ano ka ngani, bastos ka?”

“Ako? Ako an Hadi kan mga lamanlupa.”

Naglaog si Sarhento Bene sa kwarto ni Mo. Nag-aalog an tulak kaini. Nagkikimat an mga ngipon, nakangirit-ido. Pigtutok kaini an badil sa payo ni Mo.

Nagputok an salog, nagkurihat an nagkapiridasong kahoy. Nagbuka an daga, dangan pigkakan sinda kan kinaban.

Sa palasyo na napagmata si Mo. Gibo sa gapo an saiyang katre, alagad kumportable. Matataba saka malumhok an mga ulonan. Malipot sa kwarto. Sarong kandila sana an piggigikanan nin liwanag. Nagbuhat si Mo saka pigranihan ini: aninipot palan na nakapiot sa garapon, Narumdoman niya an kasubanggi. Sa mga agihan saka luwasan nin kastilyo, gabos aninipot sa garapon an piggigikanan nin ilaw.

Pighanap ni Mo an saiyang mga bado. Mapiot an sulot niyang pajama, pigsukdot man sana kaya ini gikan sa “Itaas” kan sarong tawohan kan Hadi. Mayo an t-shirt saka boxers niya, alagad yaon an saiyang kapa. Nagbubulos na siya kan nadangog niya an hibi gikan sa kataid na kwarto.

Kun dai kuta pagal si Mo sa pagbaklay gikan sa “Itaas” paduman sa kahadian kan Hadi, dai siya nakaturog sa ribok kan saiyang kataid-kwarto. Pamangkin daa ini kan Hadi, duke o prinsipe, dai masiguro ni Mo kun arin. Basta an aram niya, mayaman an ama kaini, saka madali nang magadan.

Sabi kan Hadi bago pigwalat si Mo para magturog, pigdara daa siya kaini sa kahadian para sa sarong misyon. Siya an magigin kampeon kan Hadi sa sarong baylehan. Kun tano ta siya pang tawo an kaipohan magin kampeon para sa sarong baylehan, mayo nang interes si Mo na simbagon an siring na mga kahapotan. Gigibuhon niya an hahagadon kan Hadi tanganing makua an premyo na pigtuga kaini.

Nagluwas siya saka nagkatok sa kataid na kwarto. Inot, tibaad kaipohan kan dukeng prinsipe an saiyang tabang. Ikaduwa, dai na niya matios an ribok kaini. Saka ikatolo, garo dai masasarigan an Hadi. Marhay nang may iba pa siyang katood, saka dai man garo maraot na tawo an prinsipeng duke.

Nagbuka an laogan, saka pigsuntok nin katotoohan si Mo. Dai man nanggad possible na magin maraot na tawo an saiyang kataid-kwarto. Nin huli ta dai ini tawo. Pugita an pamangkin kan Hadi. Kasinlangkaw niya, kasindakula kan saiyang payo an mga mga mata kaini na butog sa paghibi. Nakasulot ini nin pulang kapa, saka may korona sa nagkikilyab na payo. “An estranghero,” pig-abot kan sarong galamay kaini an kamot ni Mo. “Laog, laog.” Nagsinghot ini alagad tulos na nagpundo sa paghibi.

“Mo sana po, Padangat na Duke.” Nagbabasa-basa an salog kan kwarto.

“Prinsipe sana Mo, Prinsipe sana.” Pigtukdo kaini an sarong basang tukawan. “Tukaw, tukaw. Kanogon ta ngunyan ka pa sana nakahapit. Bisita ko digdi kasubago si G. Bingle. Mayaman na tawo, maski dai maharlika. Dadarhon niya an saiyang mga aki atyan sa bayle.” Nagbutong ini nin tukawan saka nagtukaw sa tungod ni Mo. “Masusunoan mo sinda. Kaagid sinda kan sakuyang pigtutubodan na Tito.”

Nagtango si Mo. Dai niya maturuhokan an Prinsipe, saka napaduman an saiyang hiling sa mga armas na nakasabit sa pader.

Nagsalingoy an Prinsipe. “A, nahihiling ko na nag-aandam ka na para sa bayle atyan.”

Garo nagsesenyas ki Mo an sarong palakol. “A, pasensya na, ano?”

Nagngirit an Prinsipe. Ito an hiling ni Mo. Nagbuka an nguso kaini na garo naghuhuyom saka nakahuyom man an mga mata kaini. Lain an tanog nin ngirit kan Prinsipe, siring sa tawong nagkukurahaw sa irarom nin tubig. Tanog nalalamos.

Napag-araman ni Mo na dai hibi kan Prinsipe an nadangog niya kasubago. “Tano?”

Gamit an duwang galamay, pig-akbayan siya kaini. “Dai pigpaliwanag ni Tito kun ano an bayle, ano?”

“Bayle. Ano pa man an kaipohan ipaliwanag manungod sa bayle? Igwang tugtog, Mahiro an mga bitis ko, Mahiro an mga kamot ko. Tibaad maggilingan kami kadtong pig-unambitan mong mga aki ni G. Bingle.”

Nagngirit liwat an Prinsipe, pagkatapos nawara an mga huyom sa mata. Garo napapahibi liwat ini. “Iyo, may kaipohan kang gilingon, Mo, alagad dai ito aki ni G. Bingle. Kaipohan mong daogon an Pirata.”

“An Pirata?” Gikan palan sa mga galamay kan Prinsipe an itom na likido.

“An Pirata. Haluyon na niyang pigdidisturbo an mga residenteng parasira kaining kahadian. Sa wakas, nadakop siya kan mga sundalo kan hari. Naghagad siya na masentensyahan gikan sa Itaas.”

“Ako, ako an mataram kun papadusahan siya o dai?” Napakagaw sa kuko si Mo. Kadto, pirmi siyang nagdadalan nin Boston Legal, saka nagmawot man dati na magin hukom. “Kaya ko man garo ito.”

“Marhay.” Nakatukaw man giraray, pigduhol kan Prinsipe an palakol. “Ini, kuon mo.”

Magian an palakol. Sa kilyab kan payo kaini, maan ni Mo an lawog niya, dakul pa siyang muta. “Halat, pupugotan ko siya nin payo?” May payo man daw an Pirata? “Garo dai ko ito kayang gibuhon. Hukom sana ako, bakong berdugo.”

“Dai mo man siya kaipohan pugotan.”

Naghangos nin hararom si Mo. “Marhay man.”

“Tapyasan mo nin braso, tagaon mo sa daghan, mayong problema.”

“Ano?”

“Kun dai, tibaad ika an mapugotan nn payo. Ralaban an bayle, Mo. Kun matugot ka na gadanon kan Pirata, an boot sabihon kaini, sigun sa ley sa Itaas, mayo siyang sala.”

Nabutasan ni Mo an palakol. Pigtalsikan siya nin itom na likido sa mata.

Pagkapurot nin armas, pigdumanan tulos ni Mo an Hadi. Nakua niya ining nakatukaw sa trono, nagdadalan sa payaso, pigpapalibotan nin kun sirisay na mga soldado, mga suruguon saka uripon. Yaraon man an nagkapirang mga maharlikang nakakapa. Kan nahiling kan hadi na kapot ni Mo an palakol, nagsenyas an Hari saka nagharali an gabos, apwera an mga soldado. Saka an Prinsipeng kaibahan ni Mo.

Pigwasiwas ni Mo an palakol. “Gusto mo na akong magadan?”

Nagbagat sa pag-ultatan ninda an duwang soldado. Tigsaro nin kalasag saka sibat an mga ini. Nakamurusdot an Hadi, pighahapros an barabas.

“Simbag!” Nagrani nin saro pang lakdang si Mo.

“Atakehon siya,” sabi kan Hadi.

Mayong pagkasabot si Mo sa nangyari. Basta sa sarong momento, pig-atake siya kan diuwang soldado na may sibat, saka sa nagsunod na momento, plakda na an duwa sa salog. Bakri an mga sibat saka labot an mga kalasag.

“Panong panong pano?”

Nagsenyas an Hadi saka pigtabangan kan iba pang soldado an mga nakabagsak sa pamitisan ni Mo. Pigwalat ninda an mga putol na pana. Nagsenyas liwat an Hadi saka nakatindog na ini sa atubangan ni Mo, nakatutok an duwang putol na pana sa saiyang liog.

Nag-upak an Prinsipe, tanog nin labadang pigbabadolan.

“Aram mo daw, Mo, sakuyang kampeon, kun tano ako an Hadi?”

“Nin huli ta… ama mo an nagadan na Hadi?”

“Nin huli ta ako an pinakapoderoso sa kahadian.”

Naglunok si Mo. “Tano ta bako na sanang ika an maggadan sa Pirata?”

Pigbaba kan Hadi an mga putol na pana. Nagbalik ini sa trono. “Nin huli ta igwa pang saro na mas poderoso pa sako. Ini an ley. Saka sigon sa ley, an kriminal na naghagad nin sentensya gikan sa Itaas maninigong sentensyahan nin gikan man sa Itaas.” Nagsinghot ini. “Alagad dai man pigsasabi sa ley na pinapangalad na tabangan an kampeon. Suno taka, Mo. Maisog ka, andam magtabang maski sa dai mo kabisto. Saka pigtataram mo an nasa isip mo, dai ka buwaon. Iyo, kun minsan mayo ka sa hulog, alagad honesto ka. Saka mas suno ko na an kampeon na honesto kaysa sa kampeon na astang pulitiko. Tinawan taka nin poder. Digdi sana sa samuyang kinaban magana iyan. Sentensyahan mo nin tama an Pirata. Dakulon na siyang pig-ikitan, piglugosan saka ginadan. Sentensyahan mo siya nin tama, ta maski sa Itaas, magana an poder mo.”

Naisip ni Mo an saiyang amaon. Saka an mga maton. Pighiling niya an palakol. Igwa ining dikit na dugo. Aram niyang naghahangos pa an duwang soldado na pigdaog niya. Dai niya narisa na may nalugadan siya sa mga ini. Malugadan an mga kaiwal niya, ini an mawot niya. Bako? Maraot man sindang tawo, bako? Saka maraot man na tawo an Piratang ini.

Pigturuhokan ni Mo an Hadi, saka nagtango.

“Marhay,” sabi kan Hadi. Nag-upak ini, saka marikas na nagbaralikan an mga uripon, suruguon, soldado saka manlainlain na maharlika. Maribok sinda, arog sa kwarto kan mga estudyanteng dai pa nag-aabot an paratukdo.

Pig-apod kan Prinsipe si Mo. Nakatindog ini sa taid kan sarong tukawan. “Tukaw, tukaw,” sabi kaini. Pigmasahe kan Prinsipe si Mo.

“Nadangog daw ninda an pag-olay mi kan Hadi?”

Nagkindat an Prinsipe. “Ano ka man, Mo? Maski ako dai nadangog an pag-olay nindo.”

Nagduko siya. Pigpunas an dugo sa palakol gamit an kapa. Itom ini. Itom an kulor kan dugo.

“Uto, Uto si G. Bingle.”

“Itong nakakapang puti?”

“Dai. Maharlika ito, maharlika sana an pwedeng magkapa. Itong nakasaklob. Ito, hiling mo puro gintong alahas. Palibhasa negosyante sana, kaipohan pirming iparada an pagsasadiri. Hiling mo ito, o, uto.”

“Sige ka man taram na uto, dai ka man nagtutukdo.”

“Itong mga babaying nakasaklob man, aki nin pating. Mga aki sinda ni G. Bingle. Magpabisto kita atyan” Mas nagluya an boses kaini. Garo baga turo nin tubig gikan sa gripong barado. “Dai mo man siya kaipohan na gadanon, aram mo? Kaipohan mo man sana siyang sentensyahan.” Padagos ini sa pagmamasahe sa saiya.

Pigturuhokan ni Mo an saro sa mga aki ni G. Bingle. An pinakamagayon saijnda gabos. Halangkaw ini, alagad mas maitom pa sa ulikba. Sadit an saklob kaini, saka haros mayo ining alahas. Pigkindatan niya an babayi. Naglihis sana ini nin hiling.

Nag-abot an limang soldadong lain an kulor kan uniporme, asul imbes na berde, saka lain an armas, espada imbes na sibat Pigbubutong ninda an sarong lalaking nakakadena an mga braso saka bitis.

Nagtuninong an mga lamanlupa. Nag-abot na an paratukdo.

“Kapitan Tyago.”

“Pirata Tyago.” Pigbuhian an lawas kan prisonero saka nagpuon ining mag-unat. “Pirata Tyago, Padangat na Hadi.” Kurong an buhok kan Pirata, mahimpis an anit sa payo, bakat an bungo kaini.

Nagsinghot an Hadi. “Pirata Tyago. Pig-akusahan ka sa korte nin minasunod na krimen: sarong gatos saka singkuwenta beses nin pag-ikit, sarong panlulugos, beinte sigko beses nin paggadan. Pig-ako mo an mga krimen na ini bilang paagi nin paghagad nin sentensya gikan sa Itaas.”

“Apwera sa panlulugos.” Tinawan nin sibat an Pirata.

“Apwera sa panlulugos.”

Nagtango an Pirata. “Pig-aako ko an mga salang ini, saka naghahagad ako nin sentensya gikan sa Itaas.”

“Marhay.” Nagsenyas an Hadi dangan pigwalat ninda sa tahaw an Pirata. “Uni an taga-Itaas na iyo an masentensya saimo.” Nagtango ini ki Mo.

Nagtindog siya. Pig-abrasa niya an Prinsipe, dai niya aram kun tano. Sigurado man siya na manggagana siya, alagad pagmati niya may mawawara sa saiya. Dai man siya Diyos, o kaya hukom, tano ta masentensya siya? Naglakaw siya paduman sa atubangan kan Pirata, sarong metro an rayo. Pighanap niya sa mga lawog duman an aki ni G. Bingle. Nakua niya ini, nakaduko, nag-pipiing-piing. Nawaran siya nin kusog-boot. “Garo dai ko–“

Nag-atake an Pirata, pigsaksak siya kaini sa tulak.

“Anak ng pating.”

Mas naghaloy an ralaban na ini. Bopols sana garo an mga soldado kan Hadi, o kaya man nagsaginsagin na maluya tanganing matawan siya nin kumpyansa sa sadiri. Nadaog niya an Pirata syempre. Dai na ini nakakatadok, sige na sana an salag. Sa huri, pinalakol ni Mo nin sunodan an mga bitis kaini. Plakda sa salog an kurong na lalaki.

“Nagpadaog ako,” hinghing kaini.

Nag-urupak an mga lamanlupa. Nagpuon sindang maghinghing nin kurahaw: “Payo! Payo! Payo!”

Nagsalingoy si Mo sa palibot. Dai niya nahiling an aki ni G. Bingle. Dai niya nahiling an Prinsipe. Dai niya nahiling an Hadi, maski harani man sana an trono kaini. An Pirata sana an nahihiling niya. Nagdudugo an nguso kaini. Magrahay man an mga lugad kaini, aram niyang dai na ini liwat makakalakaw. Dai pa ini maninigong kapadusahan sa pag-ikit saka paggadan. Pigtaas ni Mo an palakol niya.

Saka pigtalbong ini sa salog.

Natuninong an mga lamanlupa. May nagkapirang Maharlika an nagparakurahaw.

Pigtaas ni Mo an saiyang mga palad. “Ini an sakuyang sentensya.” Nahiling niya an tukawan, saka sa likod kaini an nakahuyom na Prinsipe. Kan makarani siya, narisa niyang bugto an mga mata kaini. Nagtukaw si Mo. “Pamasahe man daw.”

Kabanga sana an pagdalan niya sa mga nagsunod na pangyayari. Nagdeklara nin pag-uyon an Hadi “susog sa ley.” Nagbwelta an mga soldado na may espada, dangan pigbutong pasiring “sa parabulong” an Pirata. May nag-abot man na uripon na piglinigan nin trapo an dugo sa salog. Nagbwelta man an payaso, may kaibahan na mga musikero.

Ini an bayle.

Duwa an aninipot sa garapon kan napagmata si Mo. Napagmata siya nin paghibi ni Prinsipe. Pighugakan na siyang hubaon an mapiot na pajama. Sarong katok sana dangan naglaog na siya sa kataid na kwarto. Nakua niya sa may tukawan an Prinsipe. Igwang papel sa lamesa sa atubangan kaini.

“Surat?”

Nagtango ini. Pigtago an papel.

“Kaya ka pirming naghihibi, nin huli sa mga pigsusurat mo?”

“Itaram ko saimo pag nagkahilingan kita liwat.”

“Mangyari daw iyan?”

“Malay mo, magbalik ka digdi.”

“Dai na.”

“Kun siring, ako an mabisita saimo.”

“Sige.” Naghigda si Mo sa katre. Basa ini, alagad mapuli naman siya sa Itaas. Ayos man na saiyang magin mapulot. Makarigos na sana siyang haloy pag-abot sa saindang harong..

“Magayon itong aki ni G. Bingle ano?”

“Iyo?

“Kaso, medyo maitom.”

“Nagtaram an kulor porselana.”

Nagngirit sinda. “Aram mo, garo ka piglulubong kun magngirit.”

“Iyo man nanggad?”

Piggapo ni Mo nin ulonan an Prinsipe. “Ano na ngani an ngaran mo?”

“Amante.” Pig-apon kaini pabalik an ulonan. “Ang boot sabihon kaini, sa tataramon na dai saindo, pagkamoot.”

“Prinsipe nin Pagkamoot. Saka ano ngani palan an ngaran kan aki ni G. Bingle?”

“Dai ka na mag-asa. Nagbisita liwat si G. Bingle sakuya kasubago. Nasunoan daa ako kan mga aki niya.”

“Saka ako?”

“Maduros ka daa. Saka anggot sa maiitom.”

“Pigtaram talaga niya iyan?”

Pigdarhan na sindang pamahawan. Pagkatapos, nag-abot an duwang soldado. Pigpapa-apod na daa kan Hadi si Mo. Nagpaaram na si Mo sa bagong katood. Pigbayaan niya ini ito sa kwarto, pigbayaan na ipadagos kaini an surat na nakakapahibi.

Nakatindog sa atubangan kan trono an Hadi. Dai kaini sulot an kapa. Nagtindog si Mo sarong metro anr ayo gikan digdi. Mayong soldado sa pag-ultanan ninda. “Andam ka na?” Pig-atubang siya kan Hadi. Pigduhol kaini an palako niya. “Siring kan napag-olayan ta.”

“Pano na ngani ako mapuli?”

Nagpiyong si Mo. Naglihis an pirang momento. Mayong nangyari. “Tapos?” Mayong nagsimbag. Nagkapot siya sa palakol. “Padangat na Hadi?” Katoninongan. Nagkulog an saiyang mga mata. Nakahiling siya nin pula, ito bagang garo nakapiyong siya alagad may ilaw. Itong klase na nagtatao nin turog na mayong hingalo. Nagmuklat si Mo.

Yaon siya duman sa kwarto niya. Yaon man si Sarhento Bene. Nag-aalog an tulak. Nakangirit- ido. Nakatutok an badil ki Mo.

Pigpalakol niya an badil. Pigbadolan niya nin kahoy na parte kaini an payo kan amaon

Bagsak ini. Pigtaas ni Mo an saiyang armas. Alagad siring man sa Pirata, dai niya nagibong magputol nin buhay. Dai siya Diyos, maski na pwede na siyang apudon na hukom. Pigtukawan niya an tulak kan saiyang amaon.

“Hayop ka.” Pinanalmingan niya an payo kan palakol. Nahiling niyang kaipuhan hugayon an saiyang buhok. “Hayop ka, gagadanon taka na sana alagad dai ko pa magibo.” Naghangos nin hararom si Mo. “Dai taka gagadanon, obyus man. Alagad patanid ko na ini saimo. Kadtong aki pa ako, dai ko aram, alagad pagmati ko dai ka man pirming maraot. Igwang marhay saimo, kadto. Tibaad igwa pang marhay saimo ngunyan, nakatago sana. Dai ka man mamomotan kan ina ko kun maraoton ka nang gayo. Dai man siya tanga. PaDiyos mabalos ka dai tanga an ina ko. Alagad rumdumon mo ini, sa paghiling ko, tanga siya. Kada pigsasapok mo siya. Kada pigsisipa mo siya. Kada pigmumuda mo siya dangan mayo siyang piggigibo kundi sunudon ka. Tapos na an mga aldaw na idto. Dai pa niya aram, alagad aram ko na. Saka ngunyan, aram mo na. Tapos na an mga aldaw na idto. Magigin marhay ka,” ipigwasiwas niya an palakol sa ibabaw kan payo kan amaon, “o sesentensyahan taka.” Pigturuhokan ini ni Mo. Nagtango an amaon niya. Nagtindog si Mo. Pigsipa patindog an nadaog niyang kaiwal. “Kuon mo iyan na badil mo. Purbaran mo akong badilon, hilingon mo kun anong sirbi kaiyan saimo. Ano? Ano?” Mayo ining girong. “Hali na. Dakul pa akong gigibuhon.” Dai na pighiling ni Mo kun nagsunod ini. Pig-on niya an saiyang computer, nagkonekta siya sa Internet. Dai siya mapundo sa pipitsugin na pulis. Igwa na siyang poder ngunyan. Saka an kinakalaban kan igwang marhay na poder, idtong igwang maraot na poder. Congressman,arog kaiyan. O gobernador. Dai niya aram kun maootro man sana an nangyari sa Pirata, sa amaon niya. Dai niya aram kun tatamaan liwat siya nin konsenya o mawawaran nin kusog-boot. Ano man an mangyari, nakapuon na siya nin pagbaklay. Ano man an kaluwasan, maggadan man siya o magpatawad, dai na siya pwedeng mag-atras.

This short story is a translation of U Eliserio’s “Bayani,” part of his second collection Tungkol sa AsoClick here to read about his upcoming third collection, Eksamen at iba pang kuwento ng pag-ibig.

MASANTING ING ARAPA’N

by U Eliserio

translated into Kapampangan by Liz Añalucas

Aldo’ ning kebaitan ng a’pu ng Luis. Keng bale’ de gewa ing andaan. Atcu’ la di ba’pa na ampo’ da’ra na, ampo’n ding pisan na. Mailang ya i Luis kareng pisan na, kasi matwa ya karela. Trese ne i Luis, ing pekamalapit a pisan keya, walu ya pang banwa.

Photo by N I E R O S H O T S on Pexels.com

Kaya imbes na makikyalung ya, menalbe nemung TV. Kanyaman na pamong manalbe anyang bigla yang mamawus i a’pu na. Makalukluk ya ing matwa keng libu’tad sala. Makapalibut la kaya deng apu na. Ali ya mekya’be i Luis.

“Luis, Luis,” sabi ng a’pu na kaya. “Keni ka apu, ali ka bisang makiramdam keng kwentu ku?”

Bisa ya pa sanang manalbe TV i Luis, uneng kalugura’n ne i a’pu na, nilapit ya. Nilukluk ya keng lele na ning pisan na ampo’ inadya ne ing sarili na bakantang makiramdam keng kwentu.

“Sigurado ku, ana keng sarili na, pang-ana’k yamu ing kwentu. Tungkol na ne naman kang pagong ampo’n kuneho.”

“Makiramdam kayu,” anang a’pu ng Luis, “ing kwentu ku, aliya tungkul keng malawut a kaharian. Aliya tungkul keng hayup keng gubat. Ing kwentu ku tungkul ya keng arapa’n.” Tahimik la ngan. Ampo’ i Luis, megtaka ya, makiramdam yang masalese.

“Anyang ana’k ku pa…”

“Sabi mu a’pu tungkul ya keng arapa’n,” sabi ng Luis. “Ot…

“Makiramdam ka apu,” sabi ng a’pu na. “Bisa ka bang makiramdam?”

“Opu.”

“Anyang kaynakan ku, atin kung akilalang lalaki. Kakaiba ya susulud, matuling na malan. Kakaiba ya ing kayang buak, makaba, anggang bewang. Ing pinakaaliwa kaya: aliya byasang mamulosa.”

“Makananu ye pu akilala a’pu?” kutang na nitang metung ng pisan Luis.

“Metung aldo’ keng marangle, keng probinsiya na ning Aklan, lalakad ku, mimisip. Ikit ke keng sapa, miminum ya, nengkapawas, nengkapagal. Nengkapayat, kaya elukan keng pamangan. Ing dadala kung suman. Gisan ne agad, mininsan nemung kininis, samantalang kakaba na nitang dadala kung suman!”

“Katako na, balamu i Ba’pang Borgy!” anang Luis.

Meyli ya i a’pu da. “Uwa, balamu i Borgy. Anyang meyari yang mengan ing lalaki, mipagstorya kami keng lalam tanaman. Keta ku abalu kung nokarin ya ibat, ampo’n nanu ing buri na.”

“Nokarin ya pu ibat a’pu?”

“Ninanu ka?” Kutang ng a’pu ng Luis, tsaka ya meyli. “Ali ka ba makiramdam? Ibat yapin keng arapa’n. Ing dapat yung kutang, kung na’nu ing buri na?”

Sabe-sabe la deng mipipisan: “Nanu pu ing buri na?”

“Malambat yang metahimik i a’pu da. “Dakal siglo ing milabas, sabi na ning lalaki kanaku. Atin datang na gera, keybat ating manyambut na diktador. Sobra yang malupit ing diktador, kaya ing Pilipinas keng arapa’n, didikta de kareng ta’wu kung nanu ing karelang dapat na u’rud.”

“Pu?” sabe-sabe dang kutang.

“Wa, bawal magpau’rud. Anyang kitangan ke kung bakit ya makasulud abitong matuling, sabi na kanaku, keng arapa’n, uutus da kareng ta’wu kung nanu dapat ing sulud da!”

“Pu?” sabe-sabe la ulit.

“Balu yu ba kung nanu ing pinakamakatakut keng yatu na?”

“Alila pu malyaring mamulosa?” kutang ng Luis.

“Istu ka apu,” sabi ng a’pu na.

“Keng kekang palage, bakit kaya ali la malyaring mamulosa?” Aliya mekapakibat i Luis.

“Atin kayang mikabalu keng sagot?” Nilawe na lang a’pu na metung metung. Alang mekapakibat.

“Ikayu anak, balu ye kung bakit? Alang mekapakibat.

“Borgy?”

“Alike pu balu, Ma’.”

Tiniman ya i a’pu ng Luis. “Kayari na neng gera, meging makapangyarihan ya ing diktador. Pero dakal lulugud keng kalayaan, ampo’n dakal nilaban kaya. Uneng kontrolado na nitang diktador ing diyaryo, TV, ampo’ radyo, mengaylangan lang mantun lumaban kaya keng aliwang paralan bakanta apabalu de ing karelang aisip. Ing pinili dang paralan? Pulosa. Balang me’tung na kalaban na nitang diktador, ating pulosang makatatak keng karelang isip. Kayi balang miyayakit la, mamulosa la.”

“Sagli mu pu a’pu,” sabi ng Luis. “Kung deng kalaban na nitang diktador byasa lang mamulosa, bakit pu ya ali ya byasa? Aliya pu ba lalaban keng diktador?”

Dinuku ya i a’pu na. “Apu, ing kuwentu na nitang lalaki kanaku, tungkul ya keng melyari bayu ya mebayit. Alina ne ayabutan ing panahun na atin pang lalaban keng diktador. Alina ne ayabutan ing panahun na atin pang byasang mamulosa. Keng keyang pibatan, ala ng pulosa.”

“Ala ng pulosa?” kutang na nitang pisan ng Luis.

“Ala ng pulosa.” Piniling ya i a’pu da. “Kaya ikayu, mga apu, tumakut kayu. Datang ing aldo’ na masabyanan tamu mu din kung nanu ya ing u’rud tamu. Kung nanu ing malan tamu. Ampong mawala la deng pulosa.”

Mengukuq ya i a’pu da. “O sige, mga apu. Mamyalung na kayu pasibayu. Salamat at mekiramdam kayu. Salamat kasi atcu’ kayu ngan keng andaan ku.”

Tinikdo nala deng pisan ng Luis. Ya namu ing melakwang makalukluk keng lapag. Mako ne sana i a’pu na anyang kitangan ne. “A’pu, nanu ya pu lagyu itang lalaki?”

“Jorge, apu. Jorge.”

“Po? E wari… Jorge ya lagyu i ingkong?”

Kinindat yamu i a’pu ng Luis. Likwan ne kang sala. Mimisip.

“O, Luis, ot makamulala ka ken?” Binalikid ya i Luis para pantunan ing mikabandi keng boses. I Ba’pa ng Borgy.

“Isipan kemu pu ing kuwentu ng a’pu.”

“A makanta ba?” Meyli yang masikan. “Alika makaying maniwala keng kuwentu. Kuwentu yamu ita, tandanan mu.”

“Opu.”

“O sige na, manalbe nakang TV ken. O kaya makyalung ka kareng pisan mu.”

Nilakad ne palawut i Ba’pang Borgy ng Luis. Pekalawen neng Luis, sisiguraduhan na na aliya makalawe kaya. Kayi ginalo ya. Aliya minta keng wal para makikyalung kareng pisan na. Aliya din minta keng arap na ning TV. Minta ya keng kwartu ng ingkong na. I ingkong ng Jorge.

Malambat na ne rin ali akakit Luis i ingkong na. Matwa ne, atin yang sakit. Ali ne makalako keng kwartu, kasi makabili ne keng katawan na ampo’n pago’ ing dextrose ampong detang ma’kinang alina antindyan Luis kung para nokarin la. Basta ing balu na, meuspital ya i ingkong na adwang banwa na ing milabas. Adwang bulan pa ing milabas anyang minuli yang ali na makalakad.

I manang Luis ing paneng magbante kang ingkong na, mengapakirot ya anyang nilub ya i Luis keng kwartu. Tambing yang tinikdo. “Mamyalung kayu atang salikutan, nak? Ala kang pisan na sasalikut keni. Ali pwede, bawal ing masigla. Pota maistorbo ya i ingkong mu.” Inuma ne keng kanuan, kayi tiru ne ing pasbul. “Subukan mung mantun keng bakuran.”

Pinulisan neng Luis ing kanuan na. Matwa ne, dapat alina ne uuman mama na. “Ali kami mamyalung ma. Buri kemung lawen i ingkong.” Nilawe ne ini. Malati, balamu garing ya keng kama.

Nilukluk ya pasibayu keng monoblock i mama ng Luis keng siping na neng kama. Nilawe ne. Darakal nala deng maputi ng buak. Telnan neng mama na ing gamat ng ingkong ng Jorge. “Ika talagang anak ka. Makapagtaka. Atlung bulan ne i ingkong mu, ngeni kapa binisita. Sana kung alayu ing kwartu na kening bale.”

“Adwang bulan pamu pu.”

Nilawe neng mama ng Luis ing dextrose. “Nanu ita?”

“Adwang bulan yapa pu i ingkong atcu’ keng bale.”

Meyli ya i mama na. “Adwang bulan pamu pala. Istu ka. Keni pin.”

Aliya sana bisang lumapit i Luis, uneng balu na kung nanu gawan ng mana. Anyalang aramdaman na keng boses na na malungkut ya, kaya nilapit nemu. Kinawul neng mana, inuman keng lupa. “Byasa ya talaga ang anaku. Pagpasensyahan munaku ne, Luis? Minsan kasi, aliku ne balu ing aldo’. O kung aldo’ ba or bengi na. Kaluguran ke kasi i ingkong mu.”

“Ma…”

“Ali ka migaganaka. Alinaku man mangaga.” Meyli yang masikan, kayi telnan ne ing lupa ng Luis. “Alika mamako, ne? Keni kamu. Sopan mu kaming ingkong mu.” Tiru ne ing metung pang monoblock keng suluk na ning kwartu. Binwat neng Luis ing luklukan, dela ne keng siping ng mana ampo’n ingkong na. Tahimik lamu. Lalawen neng manang Luis i ingkong na. Lalawen neng Luis i mana. Pilang minutu ing milabas anyang atin yang dimdam na masigla i Luis. Balamu maranup yang asu.

“Mama?”

“Nanu nak?” Makalawe ya parin keng dextrose.

“Mengan nakapu ba?”

Ali ya mekibat.

“Mangan nakapa. Yaku napa ing magbante kang ingkong.”

Mabagal neng belikdan i mana. “Ika ba talaga yan, Luis? E wari sabi mu tatakut ka keng kwartu na ini?”

“Mangaga ne pu ing at’can yu. Agyu kuneman pu banten i ingkong.” Nilawe neng Luis ing padurut. “Mabilis nakayu man pu mangan, di ba?”

Uman ne sanang mana pasibayu, pero sebat ne. “Alina pu, ma. Sapak nepung lipstick ing lupa ku keng kakauma da di da’ra.

“Sige, sige. Alinaka pala anak. Alinaka pwedeng uman. Alinaka puro pyalung. Maganaka kang anak, Luis. Maganaka kang anak.” Ninwal ne.

I Luis namung dili. Alayang agawa. Nilawe ne i ingkong na. Mabagal ya ing pagtas-baba’ na ning salu na. Nilawe ne ing dextrose. Mabagal yang tutulu ing danum keng kilub. Tutu ya pala ing amanwan ng mana. Tatakut yapin keng kwartu na ita.

Tinalakad ya, meglakad papunta keng pasbul. Aliya malyaring bante kang ingkong na. Kailangan neng awsan i mana. Istu ya i Ba’pang Borgy na, aliya dapat maniwala kareng kwentu ng a’pu na. Ali neman talaga ibat keng arapa’n i ingkong na.

Tatalnan na neng Luis ing doorknob anyang dimdam ne ing boses na. “Beatriz? Beatriz…” Aline nilaweng Luis i ingkong na.

“Alayu pu i mama, ingkong. Saguli mu pu, awsan ke- -”

“Luis?”

Alina apigilan Luis ing pagharap keng kama. Makananu ne abalung ingkong na kung ninu ing atcu’ keng kwartu? Kagaling na naman makayalalang boses!

“Luis?”

Megbalik ya i Luis keng monobloc. Telnan ne ing gamat ng ingkong na, kalupa ng gagawan ng mana. Malambut ya, balamu gamat yang baby ng Ba’pang Borgy. “Yaku pu pin, ingkong. Saguli mu pu, pabalik ne pu kanyan i mama.”

“Luis… itang kanakung- -”

“Apu pu, ingkong. Apu yuku pu.”

“Luis…” Mengukuq ya. “Luis… itang relo ku…”

Relo? Nilawe neng padurut Luis ing kilub kwartu. Alayang akit relo. “Alaman pung relo, ingkong. Bisa kayu pu kabalik ng mama, pakibalwan ke kung nanu ng oras. Sabyan ke pu keka.”

Mesikan ya ing ku’kuq na. “Relo… gamitan me ing relo…”

“Relo ingkong?”

“Ing arapa’n ing arapa’n…” Keng sobrang sikan na neng ku’kuq na, digsu neng menakbag keng luklukan i Luis.

“Ingkong?”

Aliya mekibat. Megsimula lang megmasigla deng ma’kina. Tinikdo ya i Luis. Kailangan neng awsan i mana!

***

Keng bale dang Luis gewa ing burul. Aliya mangaga i manang Luis. Aliya mangaga i Luis. Mekisabi ya i a’pu ng Luis na alide pa sisindi ing TV keng burul. Pinayag ya i manang Luis. Pinayag ya i Luis. Keng ikatlung aldo’ na neng burul ng ingkong na, ikit neng pasibayung Luis ing kababata na, i Marie. Siping deng bale ing pamilya ng Marie dati. Kaklasi ne anyang elementary, kasabe ne pang mumuli. Pero anyang meghayskul, nilipat nalang baranggay di Marie. Ngeni nemu pasibayung ikit.

Makuyad ya ing buak ng a’pu ng Luis, pati ing kang mana. Keng tutu kanyan, lalaki man o babaye, makuyad la buak deng kamag-anak ng Luis. Makaba ya buak i Marie. Anggang bewang. Mamusni yang butul-pakwan i Luis anyang nilapit ya i Marie. Keng palibut da magtsismisan ampong mayli la deng tawu. Su’subu ne anyang sinabi ya ing dala’ga.

“Komusta, Luis Lusis?”

Mengapanganga ya i Luis. Ala yang aisip na sabyan, elukan na nemung butul-pakwan.

“Mali, mali yan. Ninanu ka? Akalingwan mu na ba? Dapat ing sabyan mu, ayus mu, Marie Mais.”

“Marie Mais?”

“Marie Mais. Yaku.” Pengwa ne ing aalukan ng Luis na gigutan. “Sobra ka,ne? Pabanwa tamu mu ali miyakit…

Ali ya parin mekapakibat i Luis.

“Ay…” Mepalawe ya keng lalam i Marie. “Pasensya na ka. Aliku aisip. Balu kung malapit ka kang ingkong mu. Sige, muna na ku.” Ginulut ne ing babaye. Meglakad ne palawut.

Tinipun neng Luis ing egana-gana ng sikan bakantang apagana ne pasibayu ing dila na. Ginulisak ya: “Ali, anak ka pa.”

Metahimik la ngan. Tinuknang ya i Marie. Belikdan ne, makasimangut. “Nanung klaseng biru yan? Ken naka pin.” Diniretso neng nilakad.

Malawut ne ing kababata na anyang mekatipun yang sikan lub i Luis. Tegalan ne. Keng kayang kapupulayi, asabalan ne i Ba’pa ng Borgy, atakid neng mana, tinuknang ya pa pilang minutu bakantang makiramdam keng kwentu ng a’pu na. Pero keng dulu, ayabutan ne i Marie. Atsu ya keng arap da grahe. Makalawe ya kareng batuin. Kelbit neng Luis ing dala’ga. Aliya binalikid, pero sinabi ya.

“Napun miyamu abalu, balu mu ba? Kaya ngeni kami pa makapunta. Kung abalu miya mu agad, mumunang bengi pa ning burul inigut ku ne i Papa.” Minarap ya ini kaya. “Ayalala mu pa ba anyang mangalati tamu pa? Anyang masikan ya pa i ingkong mu, anyang papunta tamu kekayu, kayi magkwentu ya tungkul kareng aliwang planeta, tungkul kareng robot, tungkol keng milabas ampong keng hinaharap ampong kareng tawung maglakbe keng panahun?”

Piniling ya i Luis.

“Nanu ya pa ing akalingwan mu?” Megsimula neng mengaga. “Ali kaman melungkut.”

“Ot mangaga ka? Ali mu neman ingkong i ingkong ku.”

“Nakangkarok Luis. Nakangkarok!”

Pinulayi ya papalub keng grahe. Elben neng Luis megdurut-durut i Marie keng karelang Volkswagen. Binuklat na ning babayi ing sulu keng grahe. Atsaka ya nilukluk keng suluk, tatakpan ne ing lupa na. Magpalabas ya pang pilang minutu i Luis. Anyang asigurado na nang aline pasibayung pulayi i Marie, nilawe nala deng batuin, tsaka ya nilub keng grahe. Nilukluk ya keng siping na neng dala’ga. Keng arap da lata lang pintura, sirang bisikleta ampong dakal na kartun na patung-patung. Menisnawa yang malalam i Luis kasabe na ning ga’ga ng Marie.

“Nanu ya lagyu ing iskwela mu?” kutang na.

“Ali naka man megtext,” sabeng sabi na. Kayi: “St. Mary’s College.”

“Ala naku man cellphone. Keng pasku naku pa saling mama, pag matas la deng gradu ku. Amiss daka. Biye me kanaku ing number mu. Magtext ku agad, promise.” Menggatal ya buntuk i Luis. “Bisa ka pangwa dakang butul-pakwan?”

“Tuknang nakung mangaga. Saguli mu. Pasensya naka. Amiss daka rin. Ali mu naku pangwa. Keni kamu.”

“Marie Mais?”

“Nanu ita, Luis Lusis?”

“Pentunan nakang ingkong kanaku dati. Anyang atcu’ ya pa uspital.”

“Pasensya naka. Aliku pa agyung munta pasibayu uspital dati. Balu mu naman siguru ing melyari kang maku.”

Saguli, tinuknang yang lumwal ing luha ng Marie. Tinangu nemu i Luis. Ali na balu kung nanung sabyan na.

“Luis Lusis?”

“Nanu ita, Marie Mais?”

“Ot mangaku nakang magtext? Siguradu naka waring matas la deng gradu mu? E pane kamu naman mangopya kanaku kanita anyang mikaklasi tamu.” Megsimula neng mayli.

“Nanu? Ika kaya!” Mesikan ya ing kayli na ning dalaga, alayang aliwang agawa i Luis kung ali kilichitchan i Marie.

Tinikdo ne ing dala’ga bakantang miwas kareng taliri ng Luis. Mitagalan la padurut keng grahe. Mabilis yang pulayi i Marie. Mesakab ya i Luis kayi mesabal ya kareng kartun. Mitwag ya keng ga’bun kayi metabunan yang kartun.

“Lusis!”

Aliya mekapagsalita i Luis. Metwagan yang pinakamabayat na kartun keng salu. Alayang aliwang agawa kung ali igalo ing kayang pa’go. Saguli, alako neng Marie deng kahun na makatambun kaya. Nilukluk ya i Luis kayi gewa neng sandalan ing metung na kartun.

“Kasikan mu naman!”

“Nanu?”

“Kasikan mu! Kasakit kaya keng salu deng kartun na den. Kayi, abwat mu lamu na balamu ala lang laman.”

Minirap ya i Marie. “Ali muku paglokwan. Ala nalaman laman deng kartun. Kayan damu kaya!”

“Sige pin, kung tutu ing sasabyan mu, kunan me pin, tsaka me pin a’but kanaku!”

Tiru neng Luis ing kartun. Gelo neng Marie ing takde na atsaka ya minta kareng kartun. Sinagli nemung binwat kayi nikbag ne keng bitis ng Luis.

“Aray!” Pakiramdam ng Luis balamu liklukan neng Ba’pa ng Borgy ing bitis na. Sakit ing dadala na ning bayat na ning kartun. “Aray, lako me!”

“Ay, Luis, pane kamu talaga magpakayli.” Binwat neng Marie ing kartun kayi binili ne keng siping na ning lalaki. Nilukluk ya rin. “Buklat me man, lawen me, ala yang laman.”

Binuklat neng Luis ing kartun. Me’tung yamung bage ing laman na nini. Aliya maybug maniwala keng ikit na. “Kunan me Marie. Kunan me!”

“Ali muku utusan.” Minirap ya i Marie. “Uwa, istu na ka. Atin yapin laman ing kartun.”

“Pakikwa mu ne…”

“O sige, tutal naman mekisabi ka.” Pepalwal neng Marie ing laman na ning kartun. “Ot kaputla mu? Nanu wari ing makatakut keng relo?”

Aliyamu kabud relo. Ginto ya ini, atin yang anam a gamat. Kilala neng Luis ing kayang akakit. Tatalnan neng Marie ing relo ng ingkong Jorge na.

“Pwedeng… kaku ne?”

“Ha? Malamang keka ya ini, kekayu neman ing grahe.” Ina’but neng Marie ing relo kaya. “O, kunan me.”

Nilawe nemung Luis ing relo keng gamat ng Marie. “Huy! Ninanu ka? Ali ka makanyan!”

“Luis! Luis!”

“I Ba’pang Borgy!” Mipatikdo ya. “Salikut me yan, bilis!”

Mipatikdo ne rin i Marie. “Nanu?”

“Basta!” Aramdaman neng Luis ing mangatabang takbang ng ba’pa na. “Sige na!”

“Sige nang nanu?”

“A… kasi pu…” Nilawe ya i Luis keng mata ng ba’pa na. Ala yang aisip, pero balu na na pag miniwas yang lawe, maghinala ya ini. Ali na buring a’kit da deng aliwa ing relo ng ingkong na. Ali na balu kung bakit, pero balu na, dapat neng salikut!

“O, Marie. Ot makalukluk ka ken?”

“A… kasi pu…” Keta nemu nilaweng Luis ing kababata na. Makasalampak ya keng metung nga kartun. “Mipagstorya kami mu pu.”

“A makanita ba?” Inabut neng Ba’pa ng Borgy ing kayang gamat. “Keni na nang, pantunan na nakang tatang mu.”

“A… sige pu. Sunod nakumu pu. Atin kumu pung sabyan kang Luis.”

Hinimas neng Bapang Borgy ing kayang at’can. “Sige, sige. Pero lagwa mu. Pota makamwanan ka.” Tinangu ya kang Luis tsaka ne meko.

Mipalukluk ya i Luis kareng kartun. “Sumap namu! Timbuk neng bagya ing pa’go na ning kaluguran na. “Salamat ne? Palawe keng relo?”

“Ay, Luis…” Kikinisan na neng dalaga ing labi na. “Pasensya naka…”

“Marie?”

“Aluklukan ke e…”

Mipakera ya i Luis kareng kartun. “Nanu? Hala! Pota mesira ya!”

Berog neng Marie ing at’can na. Meyli yang masikan. “Ika talaga ne, ali da naka abiru. Lukluk nakang masalese, ayni na ing relo.”

Binili neng Marie keng babo at’can ng Luis. Mabayat ya ini, marimla. Nilukluk yang masalese i Luis tsaka ne binili ing relo keng palad na. Hinimas-himas ne ini. Matalusad, balamu bayu yang floorwax na lapag. Keng aliwang anggulu, sasalaminan ne ing sa’la na ning sulu keng grahe. Makalilyu ya ing sa’lang gintu.

“Anam na gamat, bakit?” Nilapit neng Marie ing lupa na keng relo. “Ay o kagaling na! Makasalikut ya keng kartun, pero istu ya ing oras. Kasikan na siguro ing baterya na ni yan. O bayu yamung salikut? Ot antiyu keng kartun yan, Luis?”

“Kang ingkong ke ini. Kang ingkong ku.”

“Talaga? Ot lupa yang hi-tech? Karakal na pamo butones. Pota galang cellphone ya yan. Papindot ne?”

“Ali!”

“Kaymut mu naman!” Tinikdo ya i Marie, megpagpag yang pantalun. “Ken naka pin!”

Tinikdo ya i Luis. “Uy, ali ka mamako! Sorry…” Ina’but ne ing relo. “O, basta ali me nanabu ne? Kang ingkong ya kasi yan.”

“Bisa kumu namang mamindut.” Pengwa neng Marie ing relo tsaka ne pemindut ing butones. “O, ayan, ala namang melyari. Pasensya na ka kung mapakelam ku. Ayni o, kunan mu ne.”

Tepat na ning dala’ga keng lupa ng Luis. Kukunan na ne sana ini anyang lalung mesala, balamu ibat ya mismu keng relo. Mesala ya ing buong grahe. Mebulag ya i Luis. Melako ya bayat. Dimdam neng ginulisak i Marie. Dimdam ne ing sarili nang ginulisak. Megbalik ing pamaglawe na. Kasiping ne i Marie, tatalnan ne parin ing relo. Makalukluk la keng ga’bun. Ala nalu deng kartun. Ala ne ing grahe. Ala ne ing bale ng Luis. Keng karelang padurut, megkalat la deng dakal na babayi ampong lalaki. Deng buak da angga lang bewang.

This short story is a translation of U Eliserio’s “Maganda ang Hinaharap,” part of his second collection Tungkol sa AsoClick here to read about his upcoming third collection, Eksamen at iba pang kuwento ng pag-ibig.

NAMI ANG PALAABÚTON

by U Z. Eliserio

translated into Hiligaynon by Apple Benito

Ádlaw sang pagkatáo sáng Lola Luis. Sa íla nga balay ginhimo ang kasadya.

Photo by N I E R O S H O T S on Pexels.com

Ara dídto ang íya ngá mga tiyo kag tiya, labi na gid ang iya nga mga pakaísa.

Namayha si Luis sa iya nga mga pakaisa anáno pa mas tugulang siá sa ila nga tanan. Tresé katuig na si Luis kag ang nga pakaisa nga lapit sa iya edad kay walo.

Kay bisag maghampang, sa telebisyon galantaw si Luis. Nami gid iya nga tan-aw sang gintawag dayón sila sang ila nga Lola.

Nagapungko ini sa tunga sang sala kag pinapalibótan sang tanan níya nga apo. Puéra kay Luis.

 “Luis, Luis,” siling sang iya nga Lola. “Dali bala diri apo, indi ka mamati sang akon nga storya?”

Indi unta halinan ni Luis ang telebisyon, apang kay palangga niya ang iya nga Lola, nagpalapit siá. Nagpungko siá sa tapad sang iya nga mga pakaisa, kag gin-amdam ang kaugalingon sa pagpamati sang storya.

“Segurado gid ako,” sa huna-huna siya, “pangbata liwat nga storya. Parte liwat sa nga pagong kag kuneho.”

“Pamati kamo,” hambal sang Lola ni Luis, “ang akon storya indi parte sa layo nga kaharian. Indi parte sa mga hayóp sa kalatian. Ang akon storya parte sa palaabuton subon.

Naghipos sanda tana. Labi si Luis, galubong iya ulo, gapamunog, kag nagapamati gid.

“Sang gamay pa ako…”

“Hambal mo Lola parte sa palaabuton subon,” siling ni Luis. “Ti ngaa…”

“Pamati anay apo,” siling sang iya nga Lola. “Mamati. Mamatid gid ikaw?”

“Ohó.”

“Sang bata pa gid ako, may ara aki nakilala nga lalaki. Lain iya nga pamiste, itom nga báyò, lain ang iya nga buhok, malaba ini hasta sa iya nga hawak. Kag ang pinakalain sa iyaha: indi siá kabalo magkanta.”

“Paano mo siá na kilala Lola?” ang pamangkót sang pakaisa ni Luis.

“Isa ka adlaw sa aton nga bukid, sa probinsya ta nga Aklan, nagalakat ako, nagaliwaliwa.”

“Nakit-an ko siá sa may sapa, naga-inom, perti gid ang iya nga balhaals, kapoy gid katama. Maniwang gid siá amo nga gin-agda ko tana sang dala ko nga pagkaon. Ang dala nga suman. Bisag malaba ang akon nga suman, isa niya ini ka kagat kag gin-ubos niya dayón!”

“Sungaksungak gid gali, daw si Tiyo’y Borgy man!” siling ni Luis 

“Nagkadlaw ang ila nga Lola. “Ohó, daw si Borgy man. Sang tapos na magkaon ang lalaki nga ini, nagstoryahanay kami sa dalom sang puno. Kag didto ko nabal-an kong diin siá naghalin, kag kon ano iya nga tuyo.”

“Diin siá halin?”

“Ano timo?” pamangkot sang Lola ni Luis, dayun nagkadlaw. “Indi ka gapamati? Halin siá sa buwas damlag. Ang inyo bala nga ipamangkot, ano iya nga tuyo?”

“Nagdulungan ang magpakaisa: “Ano ang iya nga tuyo?”

Naghipos sang dugay ang ila nga Lola. “Pila ka tion ang nag-agi, siling sang lalaki sa akin. May mag abot nga gera, kag tapos sina, may ara nga magdaog nga diktador. Tama ka pintas ini nga diktador, amo nga ang palaabuton sang Pilipinas, ginadikta sa mga kataóhan kon ano gid ang ila nga igúnting.”

“Ho?” dungan nila nga pamangkot.

“Ohó, indi sanda puede magpautod sa ila nga buhok. Kag sang ginpamangkot ko kong ngaa gasuksok siá sang biste nga itom, ang siling niya sa akon, sa palaabuton subon, ginadikta sa mga kataóhan kung ano ang ila isúksok!”

“Hó?” dungan sila liwat.

“Kag bal-an niyo kong ano gid ang kalahadlukán sa ila nga kalibutan?”

“Bawal sa ila magkanta?” pamangkot ni Luis.

“Amo gid apo,” siling sang ila nga Lola. “Sa imo hunahuna, ngaa bawal sa ilaha magkanta?”

Indi nakasabat si Luis.

“May ara ayhan makasabat?” Gin-isa isa sila ka lantaw sang ila Lola. 

Wala ti may nagsabat.

“Kamo mga anak, bal an niyo ang isabat?”

“Wala ti may nagsabat.

“Borgy?”

“Indi ko bal an Nay.”

Nagyúhom ang Lola ni Luis. “Pag tapos sang gera, nangin gamhanan ang diktador. Pero damo ang nagapalanggang sa katibawasán kag damo ang nagabato sa iyaha. Kay man kontrolado sang diktador ang mga diyaryo, telebisyon, kag ang radyo, kinahanglan mangita ang mga gabato sang iban nila nga paagi para ipauswag ang ila nga ideya. Kag ang ginpili nila nga paagi? Pagkanta. Ang isa ka kontra sang diktador, may ara nga kanta gatatak sa ilaha ng hunahuna. Kag sa ila nga pagkitaay, nagakantahanay sila.”

“Dali lang Lola,” hambal ni Luis. Kon ang mga gakontra sa diktador kabalo magkanta, ngaa indi siá kabalo? Indi bala siá gakontra sa diktador?”

Nagduko ang ila nga Lola. “Apo, ang istorya sa akon sang lalaki parte sa nagkalatabo bag-o pa siá nagbata. Indi na niya naabtan ang panuigon nga may ara sa gabato sa diktador. Indi na niya naabtan ang panuigon nga may ara pa sang kabalo magkanta. Kay sa iya nga ginhalinan, waay na sang nagakanta.”

“Wala na sang nagakanta?” pamangkot sang isa ka pakaisa ni Luis.

“Wala na sang gakanta.” Naglungo lang ang ila nga Lola. “Amo nga kamo, mga apo, mahadlok ako. Maabot gid ang adlaw nga diktahan ta sang kong ano ang aton ipagúnting. Kon ano aton isuksok. Kag madula ang mga kanta.” Nag-ubo ang ila nga Lola.

“O sige, mga apo. Balik na kamo didto sa inyo paghampang. Salamat gid inyo pagpamati. Salamat kag ara kamo diri tanan sa akon nga kasayáhan.”

Nagtindog ang mga pakaisa ni Luis. Kag siá lang ang nabilin sa salog. Mahalin na unta ang iya nga Lola sang ginpamangkot niya ini. “Lola, ano ang ngalan sang lalaki?”

“Jorge, apo. Jorge.”

“Hó? E gani… Jorge ang ngalan ni Lolo?”

Nangirau lang ang Lola ni Luis. Ginbilin niya ini sa sala. Gahunahuna.

“O, Luis, ngaa gatulok ka dira?”

Gibalikdan ni Luis para pangitaon ang tag-iya sang tingog. Ang iya nga Tiyoy Borgy.

“Ginahunahuna ko lang ang istorya ni Lola.”

“Tood kaw?” Nagkadlaw ini sang todo. “Indi bala sige pati sa istorya. Dumduman istorya lang to.”

“Ohó.”

“O sige na, lantaw na didto sang telebisyon. O kon maghampang ka didto sa imo mga mga pakaisa.”

Naglakat palayo si Luis sa iya nga Tiyoy Borgy. Ginpanilagan ini ni Luis, ginsegurado niya nga indi sa iya galantaw ang iya Tiyo. Amo pa lang siá naghulag. Indi siá naglakat sa ila nga bakuran para maghampang sa iya nga mga pakaisa. Indi siá naglakat sa atubangan sang telebisyon. Ang iya ginalaktan ang kwarto sang iya nga Lolo. Ang iya nga Lolo Jorge.

Dugay na gihapon indi nakit-an ni Luis ang iya nga Lolo. Tigulang na ini kag may ara nga sakit.

Indi na siá makahalin sa kwarto, tungod sang nakasab-it nga mga dextrose sa lawas kag nga butkon kag kon ano pa nga makinarya nga indi maentiéndihan ni Luis kon para diin.  Ang bal an niya naospital ang iya Lolo sang nagligad nga tuig. Darwa pa lang ka bulan ang magági sang nag-uli sila, inidi ini makalakat.

Permi ang nanay ni Luis ang gabantay sa iya nga Lolo kag nakibot ini sang magsulod si Luis sa kwarto. Nagtindog siá dayon. “Nagahampang kamo sang tagu-taguan anak? Waay ka sang pakaisa nga gatago diri. Bawal diri ang gahod, indi gid pwede. Basi madistorbo ang imo nga Lolo.”

Ginhalukan niya ini sa iya nga agtang, kah gintudlo sa puertahan. “Tistingan mo pangitaon sila sa garden.”

Gintrapuhan ni Luis ang iya nga agtang. Dako na siá daad indi na siá ginahalkan sang iya nga nanay. “Indi kami gahampang, Nay. Gusto ko lang lantawon si Lolo.”

Ginapanilagan niya ini. Gamay gid, daw manika sa katre. Nagpungko liwat ang nanay ni Luis sa monoblock sa tapad sang katre. Ginalantaw niya ini. 

Gadamo na gid ang puti nga buhok niya. Ginahapohap sang nanay ang kamút ni Lolo Jorge.  

“Ikaw gid nga bata kaw. Nakarilibog sa ulo. Tatlo na ka bulan imo nga Lolo subong ka lang gid nagbisita. Daad kong waay diri sa balay ang iya nga kwarto”.

“Darwa pa lang ka bulan.”

Naglantaw sa dextrose ang nanay ni Luis. “Ano to?”

“Darwa pa lang sa bulan si Lolo diri sa balay.”

Nagkadlaw ang iya nga nanay. “Dawra pa lang gali. Amo gid tana kaw. Dali bala diri.”

Indi unta magpalaot si Luis, kay bal-an niya ang buhaton sang iya nga nanay. Ápang nabatayagan niya tingong sa iya nga nanay nga nagakasubo ini, amo nga nagpalapit siá.

Ginkupkop siá kag ginhalukan sa guya. “Kaalam gid sang bata ko. Pasayloa gid ko Luis ha, kay kis a indi ko na bal an kong ano nga adlaw na. O kon adlawon bala o gabi-i. Palangga ko gid ang imo nga Lolo.”

“Mama….”

“Indi ka magkabalaka. Indi aki maghibi.” Nagkadlaw siá liwat, ginhapohap ang guya ni Luis.

“Indi ka maghalin, ha? Diri ka lang anay. Updi anay kami  sang Lolo mo.” Gintudlo sang nanay ni Luis ang isa pa ka monoblock sa gilid sang ila kwarto.

Ginhakwat ni Luis ang bangkò, gindala ini sa tapad sang iya Nanay kag Lolo. Nagahipos lang sila

Ginapanilagan sang nanay ni Luis ang iya nga Lolo. Ginapanilagan ni Luis ang iya nga nanay. Pila pa ka minuto ang nagági, sang may mabatian si Luis nga gahod. Daw sang gutom nga ido. 

“Mama?”

“Ano to, anak?” Nagatulok gihapon ini sa dextose.

“Nagkaon ka na?”

Indi nagsabat ang iya nga nanay.

“Kaon anay kamo didto. Ako anay magbantay kay Lolo.”

Mahinay nga pagbalikid sang iya nga nanay. “Ikaw gid bala na Luis? Indi ba hambal mo nahadlok ka sa kwarto nga ini?”

“Nagatingog na ang imo nga solóksolók. Kaya ko man magbantay kay Lolo.” Naglantaw si Luis sa iya nga palibot.

“Dali lang man kamo magkaon bay?” Maghalok unta liwat ang iya nga nanay apang ginpúnggan niya ini. “Indi na bala, Mama. Puro na ako lipstick ang akon nga guya kahalok nila Tiya.

“Sige. Indi ka na gali bata gamay. Indi ka na pwede halukan. Indi ka na sige hampang. Buut ka gid ba bata, Luis.” Nagawa ang iya nga nanay. 

Nagaisahanon lang si Luis. Waay siá mahimo. Ginalantaw niya ang iya nga Lolo.

Mahinay ang iya pag ginhawa. Ginalantaw niya ang dextrose. Mahina ang pagtulo sa sulod sang likido. 

Tood gid ang ginhambal sang iya nga nanay. Hadlok gid siá sa kwarto sang iya nga Lolo. 

Nagtindog siá, naglakat palakay sa gawang. Indi siá pwede magbantay sa iya nga Lolo

Kinahanglan niya nga tawgon ang iya nga nanay. Tama ang iya nga Titoy Borgy, inidi siya bala sige ka pati sa mga ginstorya sang iya nga Lola. 

Indi man gid halin ang iya nga Lolo sa palaabuton. 

Ginkaptan na ni Luis ang puertahan sang mabitiian niya ang boses nga ini. “Beatriz? Beatriz…”

Indi nagbalikid si Luis sa iya nga Lolo. “Waay si Mama, Lolo. Dali lang anay kay tawgon ko siá–“

“Luis?”

Indi napunggan ni Luis nga maglantaw liwat sa katre. Pano ayhan nabal-an sang iya Lolo kon sin-o ang ara sa kwarto? Maáyo gid magkilala sang boses iya nga Lolo!

“Luis?”

Nagbalik sa monoblock si Luis. Ginakaptan nkya ang kamút sang iya nga Lolo, paryas sang ginahimo sang iya nga nanay. Humok ini, daw sa kamot sang bata nila Titoy Borgy. 

“Ako gani, Lolo. Dali lang kay pabalik na si Mama.”

“Luis…ang akon–“

“Apo hó, Lolo. Apo ninyo ako.”

“Luis…” Nag-ubo. ini. “Luis…ang akon nga relo…”

Relo? Ginlibot sang mga mata ni Luis ang bilog nila nga kwarto. Waay siá makita-an nga relo. 

“Waay man diri, Lolo. Kon gusto niyo, pag balik ni Mama, lantawon ko kong ano oras na. Hambalon ko sa inyo.

Nagkusog ang pag-ubo sang iya nga Lolo. “Relo….gamita ang relo….”

“Relo Lolo?”

“Ang palaabuton sa subon…”Sa kakusog sang ubo niya nga ini daw mahulog na si Luis sa iya pungkuan.

“Lolo?”

“Indi ini nagsabat. Nag-umpisa nga maggahod ang mga makinarya.

Nagtindog si Luis. Kinahanglan niya nga tawgon ang iya nga nanay!

***

Sa balay nila ni Luis ginhaya ang iya nga Lolo. Indi naghibi ang iya nga nanay. Hindi man naghibi si Luis. Ginhangyo sang Lola ni Luis nga indi anay pagbuksan ang telebisyon samtang ginatabo ang namatyan. 

Nagsugot ang nanay ni Luis. Nagsugot man si Luis. Sang ikatlo ka adlaw nga patay sang iya Lolo, nakit-an liwat ni Luis ang iya nga katutubo nga si Marie.

Tápad balay lang nila dati ang pamilya ni Marie. Nag-eskwela sila sang dungan sa elementarya kag permi sila ga-updanay mag-uli. Apang sang hayskul na sila, nagbalhin na sang baranggay sila ni Marie. Subong lang sila liwat magkit-anay. 

Nubi ang buhok sang Lola ni Luis, kag iya nga nanay. Sa tuod lang gid, bisag lalaki o babae malip-ot sa buhok sang mga paryente ni Luis. 

Laboh buhok si Marie. Hasta sa iya hawak.

Nagbukas sang sandiya si Luis sang may nagpalapit sa Marie sa iyaha. Sa palibot nila kay puro sang may nagalibakanay kag gakaradlawanay nga mga tawo. Panghungit niya may ara nga dalaga naghambal. 

“Kumusta na ikaw, Luis Lusis?”

“Natingála si Luis. Pag tapos sang makadali sa tion, waay siá mahunahuna nga ihambal, napresentér gid lang siá sa nga katutubo sang kalan-on nga sandiya. 

“Kamali man sino. Ano man timo? Nalimtan mo na haw? Dáad nga ihambal mo, mayaáo man, Marie Mais.”

“Marie Mais?”

“Marie Mais. Ako.” Ginkuha ang ginpresentar nga titsirya si Luis. Perti ka gid ba? Isa ka tuig lang ta waay nagkitaay…”

Indi gihapon makahambal si Luis.

“Ay…” Naglantaa sa dalom si Marie. “Pasayloa ko a. Indi ko man na nahinumdom. Bal-an ko nga lapit ka gid sa imo nga Lolo. Sige, una lang ko.” Nagtalikod si Mare. Naglakat ini palayo.

Ginsupot ni Luis ang tanan nga pwersa niya kag gingamit niya ini kay makahambal siá miwat. Singgit siá: “Indi, kay bata pa imo.”

Naghipos ang tanan.

Nagpundo si Marie kag ginabalikid niya ini nga nagakurisong. “Ano man nga klase nga lahóg imo man? Dira ka gid lang. Nagdiritso ini sa paglakat.

Layo na ang iya nga katutubo sang makaaupot liwat sang pwersa si Luis. Ginlagas niya ini. Sang gadalagan siá, nabuggo siá sa iya ng Tiyoy Borgy, nadagma siá sa iya ng nanay kag kinahanglan liwat mag-untat sang pila ka minuto para mamati sa isa liwat nga istorya sang ila nga Lola. Sa uhili, naabtan niya si Marie. Ara sa atungabangan sang ila garahe . Nagatulok sa mga bituon.

Ginkuhit ni Luis ang dalaga . Indi siá nag atubang samtang naghambal siá.

Bal-an mo nga kagapon lang namon nabal-an. Kay amo nga subong lang kami naglakat. Ati kon nabal-an namom dayon, una pa lang sa haya ara na kami diri ni Papa. Nag-atubang ini sa iya. 

“Dumduman mo pa sang bata pa kita? Sang mabaskog pa si Lolo mo haw, atong magkadto ta diri sa inyo kag magstorya siá parte sa iban nga planeta, parte sa mga robot, parte man sa nagligad nga nagtabo kag sa mga palaabuton sa subon kag sa mga tawo nga nagalakat aa panág-on?

Nagdungo lang si Luis

“Ano pa ayhan nalimtan mo?” Nag-umpisa siá maghibi. “Indi k man gid masubo?”

“Ngaa nagahibi ikaw haw? Indi mo man Lolo si Lolo.”

“Buisit ka Luis! Buisit ka gid timo!” Nagdalagan ini pasulod sa garahe. 

Ginalantaw lang ni Luis si Marie nga galibot libot sa ila nga Vokswagen. Ginbuksan sa babae ang suga sa garahe. Kag nagpungko sa gilid, nagatakip sa iya itsura.

Ginpalipas lang ni Luis ang pila ka minuto. Sang masigurado niya nga indi na liwat magdalagan si Marie, naglantaw siá sa mga bituon, kag nagsulod sa garahe. Nagpungko siá sa tapad sa dalaga. Sa atubangan nila ang lata sang pintura, bike nga guba kag damo nga karton nga nagasinampaw. 

Gindungan ni Luis ang iya nga dalom nga ginahawa sa paghibi ni Marie. “Ano ngalan sang imo nga eskwelahan?”

“Indi lang man ikaw nagtext,” dungan nga siling niya. Pag tapos: “St. Mary’s College.”

“Waay pa ako cellphone. Sa Pasko pa ako baklan ni Mama, kon mag tag-as  ang akon nga grado.”

“Nahidlaw ako sa imo.”

“Ihatag mo sa akon ang imo nga number. Magtext ako dayon, tood man.” Nagkalmot sang ulo si Luis. “Uyon kaw kuhaan ta ka sandiya?

“Untatan ko na sige ka hibi. Dali lang. Pasayloa gid ako.”

“Nahidlaw man ako sa imo.”

“Indi na ako pagkuhaán. Diri ka lang.”

“Ano, Luis Lusis?”

“Ginpangita ka sa akon ni Lolo. Atong ara siá sa ospital.”

“Paaayloa konkay indi pa ako sarang sang una maglakat aa ospital. Bal-am mo man segúro natabo kay Mama.” Isa ka tiempo, nag-untat sa pagtulo ang luha ni Marie.

Nagtango lang si Luis. Indi niya bal-an ano iya nga ihambal.

“Luis Lusis?”

“Ano to, Marie Mais?”

“Ngaa nangako ka nga magtexy? Seguróha gid nga tag-as imo nga grado. Daw puros ka man kopya sa akin sang una nga upod kita mag-eskwela”. Nag-umpisa sila magkadlaw.

“Ano? Ikaw gid iya!” Kag maa nagtodo pa ang kadlawanay sang magkatutubo, waay iban nahimo si Luis, ginhitik niya si Marie.

Nagtindog ang dalaga sa garahe para likawan si Luis. Naglagsanay sila sa palibot sang garahe.

Nagdalagan sang dasig si Marie. 

Nadasmasi Luis kag nabunggo siá sa mga kahon. Natumba siá sa duta kag natabunan sang mga kahon.

“Lusis!”

Indi na makahámbal si Luis. Napitalan siá sang mabug-at nga kahon ang iya nga dughan. Waay siá lain nahimo kóndì ikaway ang iya nga mga kamut kag butkon. Apang pila pa ka segundo sang nakuha ni Marie ang mga kahon nga naglubong sa iya. Nagpungko si Luis gingamit niya ang isa ka kahon agúd sandigan. “Kusog sa imo ba!”

“Ano?”

“Mabáskug sa imo! Nasakitan gani akon dughan sa mha kahon nga ini. Ikaw timo, ginhakwat mo lang nga daw waay sang unód.”

Nagpaturong si Marie. “Indi ako apag tikali. Waay ti unód ang kahon.

Mag-an gid kaayo!”

“Ati kon tood kuhaa abi, ihatag sa akon!” Gintudlo ni Luis ang kahon. 

Daw wala kabati si Marie kag naglakat sa kahon. Daliblang niya ini ginhakwat at ginbusdak sa batiis ni Luis. 

“Aragóy! Nabatyagan ni Luis ng gaw ginpungkuan siá sa batiia sang iya nga Tiyoy Borgy. Masakit gid ang iya dala nga bug-at sang kahon. “Aragóy! Kuhaa!”

“Ahay, maan sa imo Luis, kaladlawon sa imo permi.” Ginhakwat ni Marie ang iya kahon kag ginbutang sa tapad sang lalaki. Nagpungko gihapon siya diri. “Buksi bala, lantawa, wala unod.”

Ginbuksan ni Luis ang kahon. Isa lang ang unod sini. Indi siá magpati sa iya nga nakit-an. “Kuhaa Marie. Kuhaa!”

“Indi mo ako sóloguon.” Naglaturong lang si Marie. “Ohó, amo gid. May ara nga unod ang kahon.”

“Pahilog, kuhaa….”

“O sige, kay man nakilihog ka.” Ginpagawas ni Marie ang unod sang kahon. “Ngaa nagalapsi kaw haw? Ano ng kaladlukan dira?”

“Indi lang ini basta nga relo lang. Bulawan ini, kag anom ang iya nga kamút. Kilala ni Luis ang iya nakit-an. Ginkaptan ni Marie relo sang iya nga Lolo Jorge. “Akon na iya, pwede?”

“Ha? Alangan sa inyo ining garahe, inyo gid ni.” Ginahatah sa iya ni Marie ang relo. “Araó kuhaa.”

Ginatulok lang ni Luis ang relo sa kamút ni Marie.

“Hoy, ano timo? Kawirdo sa imo!”

“Luis! Luis!”

“Si Tiyoy Borgy!” Nagtindog siá. “Tagaua anay, dalii!”

Nagtindog si Marie. “Ano?”

“Basta!” Nabatuagan ninLuis ang dagko nga lapak sang iya nga tiyo. “Sige na bala!”

“Sige nga ano?”

“A….Kay…” Nagtulok lang si Luis sa mata sang iya nga tiyo. Waay siya maghunahuna, apang kabalo siya nga maglikay sang tan-aw kay para indi magtingala iya nga tiyo. Indi niya uyon nga makit-an sang iban amg relo sang iyaha nga lolo. Indi niya bal an kong ngaa apang kabalo siá nga tagoon niya ini sang mayad!

“O, Marie. Ngaa nakapungko ka dira?”

“A…..kay….”

Sang ginbalikdan ni Luis ang iya nga katutubo. Nagasuksok ini sa mga kahon.

“Nagastoryahanay lang kami.”

“Ay tood?” Ginpresentár sang Tiyo Borgy ang iya kamut. “Dali diri hija, ginapangita sang tatay mo.”

“A… sige. Masunod kang ako. Mau ihambal lang  ako kay Luis. 

Ginhapóhap sang Tiyo ang iya nga tiyan. “Sige, dalii kay basi makigan ka.” Naglango lag ini kay Luis kag naghalin sa garahe. 

Nagpungko si Luis sa mga kahon. “Mayad lang”. Ginsumbag niya kadali ang iya amigo sa bútkon. “Salamat ha? Pwede palantaw sang relo?”

“Nako Luis…” Ginakagat sang dalaga ang iya bibig. “Pasensya gid ako…”

“Marie?”

“Napungkuan ko bay….”

Nahigda sa mga kahon si Luis. “Ano? Hala! Basi maguba!”

Hinampak siá sa tiyan ni Marie. Nagkadlaw siá. “Ikaw gid, daw indi gid masulog. Tadlong bala kag pungko sang tarong, ari ang relo.” Ginpatong ni Marie sa babaw sang tiyan ni Luis.

But-at ini kag lamig gid. Tadlong nga nagpungko si Luis kag ginbutang ang relo sa iya nga kamut.

Ginahapohap niya ini. Danlog ini daw paryas sa salog nga bag o floorwax. Sa iban nga anggulo, nagasalaming ini sa sanag sang suga sa garahe. Makalingin sa ulo ang iya suga nga bulawan. 

“Ngaa anom iya nga kamut?” Ginpalapit ni Marie ang iya nga itsura sa relo. ” Aba, nami gid ho.

Tinago ini sa kahon, apang tama man ang iya nga oras. Ngaa araal ini sa kahon, Luis?

“Sa Lolo ko ini.”

“Tood? Ngaa daw perti ka hi-tech? Damo pa sang butones. Basi bala cellphone na? Papindot ay?”

“Indi”

“Dalok sa imo!” Nagtindog si Marie, nagpalagpag sang iya nga delargo. “Dira ka na lang!”

Nagtindog si Luis. “Indi na maghali! Hinulsuli ako…” Ginhatag niya ang relo. ” Araó… basta indi pag húloga ha? Sa Lolo ko ini.”

“Uyon ko lang man nga pislitón.” Ginkuha ni Marie ang relo kag ginpindot ang butones sang relo. “O, araó, waay man ti matabo. Pasayloa ko kay gapanghibot ako. Araó, kuhaa na.”

Ginpatubang sang dalawa sa itsura ni Luis. Kuhaon unta niya ini apang nagdugang ang siga siga, nga halin gid sa relo. Ginsakop sang sang ang tanan nga garahe. Nagbútá si Luis.

Nadula ang iya nga bug-at. Nabatian niya nga nagasinggit si Marie. Nabatian man niya ang iya nga gasingit sia.

Nagpanumbalik ang iya nga tanawon. Tapad siya si Marie, may ginakaptan gihapon siá nga relo. 

Nagpungko sila sa duta. Waay na ang mga kahin. Waay na ang ila garahe. Waay na balay nila ni Luis. Sa ila nga palibot, pila ka gatos nga babae kag lalake ang naglápnag. Sila tanan malaba ang buhok hasta sa hawak. 

This short story is a translation of U Eliserio’s “Maganda ang Hinaharap,” part of his second collection Tungkol sa AsoClick here to read about his upcoming third collection, Eksamen at iba pang kuwento ng pag-ibig.

ANG KAUGMAON

by U Z. Eliserio

translated into Cebuano by Mariel M. Acosta

Sa balay nila Luis gisaulog ang adlaw sa pagkatawo sa iyahang Lola. Kauban sa balay iyang mga angkol, ante ug mga ig-agaw. Dili komportable si Luis sa iyang mga ig-agaw kay siya ang kinamaguwangan sa ilaha. Trese anyos na si Luis ug ang nagsunod niini kay otso anyos pa lamang.

Photo by N I E R O S H O T S on Pexels.com

Imbis na makigdula, nagtan-aw na lang si Luis ug TV. Samtang nalipay kini sa iyang pagtan-aw, gitawag si Luis sa iyahang Lola.

Naglingkod ang iyahang Lola sa sala ug gipalibutan kini sa iyahang mga apo. “Luis, Luis” tawag sa iyang Lola. “Dali diri dong, paminaw sa akong istorya.”

Dili unta biyaan ni Luis ang iyang pagtan-aw ug TV pero tungod kay gihigugma man niya iyang Lola, niduol siya tapad sa iyang mga ig-agaw. “Pambata na sad ni ba kadtong pagong ug kuneho,” ingon ni Luis sa iyang huna-huna.

“Paminaw mo,” ingon sa Lola ni Luis. “Ang atong istoryahan karon kay dili na maghisgot sa kaharian o sa hayop sa kalasangan. Ang atong hisgutan karon kay ang kaugmaon.”

Hilom nga naminaw ang tanan. Natingala si Luis.

“Kadtong bata pa ko…”

“Ana ka La kaugmaon atong hisgutan…Nganong…?” pangutana ni Luis.

“Paminaw dong…Paminaw ba? Maminaw ka?” tubag sa iyang Lola.

“Oo La.”

“Kadtong bata pa ko, naa koy nakaila na lalaki, nakabistidag itom. Ug ang iyang buhok kay hangtod na sa iyang bat-ang sa kataas. Ang nakalahi pa gyud sa iya kay dili siya kabalo mukanta.”

“Giunsa ninyo pagkaila La?” pangutana sa isa kaig-agaw ni Luis.

“Isa kaadlaw sa atong bukid, naglakaw-lakaw ra gud ko unya nagmuni-muni. Nakita man nako na siya sa sapa, nag-inom ug tubig sa sapa kay giuhaw, gikapoy, tapos gipaningot ug maayo. Payat pud kaayo siya maong giagda nako ug kaon. Ang akong dala nga suman kay iya dayong nahurot, isa ra kapaakan niya, hurot dayon ang suman nga pagkataas-taas ra ba ato.”

“Kahagog La murag si Angkol Borgy!” ingon ni Luis.

Ningkatawa ilahang Lola. “O murag si Angkol Borgy ninyo. Pagkahuman niyag kaon, naginistoryahay mi sa ilalom sa kahoy. Nahibaw-an nako didto kung asa siya gikan ug unsay tuyo niya diri.”

“Asa siya gikan La?”

“Unsa man ka dong uy” pangutana sa Lola ni Luis samtang nagkatawa “Wa ka naminaw? Gikan siya sa kaugmaon. Ang dapat ninyo nga pangutana kay unsay tuyo niya?”

Nangutana ang magig-agaw: “Unsay tuyo niya La?”

Nihilom ug dugay ilahang Lola. “Pila ka sintos tuig ang mulabay, ingon sa ako sa lalaki. Naay muabot na gira pagkahuman naay mudaog nga diktador. Grabi ni nga diktador maong ang Pilipinas puhon, diktahan ang mga tao unsay dapat istayl sa ilang gupit.”

“Unsa La?” sabay na pangutana sa tanan.

“O bawal magpagupit. Pagpangutana nako sa iya nganong nakasuot siyag bistida nga itom, gitubag ko niya nga puhon daw, dili ang mga tawo ang makabuot kung unsay ilang suoton!”

“Unsa La?”sabay na pud na pangutana sa tanan.

“Ug kabalo ba mo unsay pinakahadlok sa iyang kalibutan?”

“Bawal sila mukanta La?” pangutana ni Luis.

“Tama dong,” tubag sa iyang Lola. “Tan-aw nimo ngano kaya dili sila pwede mukanta?”

Wala katubag si Luis.

“Naa kayay makatubag?” Giisa-isa silag tan-aw sa ilang Lola kung naa bay makatubag.

Pero walay nakatubag.

“Kamo nak, naa moy tubag?”

Wala gihapon.

“Borgy?”

“Wala ko kabalo Ma.”

Mingisi ang Lola ni Luis. “Pagkahuman sa gira, mas kusgan na ang diktador. Pero daghan gyapoy gaagad sa kagawasan maong daghay ninglaban sa iyaha. Pero kay kontrolado man sa diktador ang mga balita na madungog sa TV ug sa radyo, kinahanglan mangita ug pamaagi ang mga tawo para ipahibalo sa uban ilang mga mulo. Kanta ilang napili na pamaagi. Kada kalaban sa dikatdor, naay kanta nga mutatak sa iyang huna-huna. Ug kada magkita ang mga tawo, manganta sila.

“Kadali lang La,” ingon ni Luis. “Kung ang mga kalaban sa diktador kay kabalo mukanta, nganong siya dili? Dili ba siya kalaban sa diktador La?”

Miduko iyang Lola. “Dong, ang giingon sa ako sa lalaki kay kadtong wala pa siya gipanganak. Wala man niya maabti ang panahon nga naa pay mikalaban sa diktador. Wala na niya maabti ang panahong naa pay kabalo mukanta. Sa iyang gigikanan, wala nay kanta.”

“Wala nay kanta La?” pangutana sa isa pa kaig-agaw ni Luis.

“Wala nay kanta.” Naglingo-lingo ilang Lola. “Mao ng nahadlok ko. Muabot ang adlaw nga diktahan ta unsay atong gupit ug kung unsay atong suoton. Ug mawala ang mga kanta.” Ning-ubo ilahang Lola. “Sige na balik namo sa inyong pagdula-dula. Salamat sa pagpaminaw. Salamat kay naa mo diri sa pagsaulog sa akong adlaw.”

Nanindog na ang mga bata para magpadayon ug dula. Nabilin si Luis. Gipangutana niya iyang Lola. “La unsay pangalan atong lalaki?”

“Jorge dong, Jorge.”

“La? Diba Jorge man ang pangalan ni Lolo?”

Gikindatan si Luis sa iyahang Lola ug gibilin niya kini nga naghuna-huna pa.

“O Luis, naunsa man ka dihaa?”

“Naghuna-huna lang ko sa giingon ni Lola kol.” Tubag ni Luis sa iyang angkol na si Angkol Borgy.

“Mao ba?” Mikatawa ug kusog si Borgy. “Ayaw kaayo ug tuo sa istorya ha? Storya-storya ra man na.”

“Sige kol.”

“O pagtan-aw nag balik ug TV pwede sab makigdula ka sa imong mga ig-agaw.”

Naglakaw palayo ang angkol ni Luis. Gipanid-an siya ni Luis. Gisigurado sa ulitawo nga wala na siya gitan-aw sa iyang angkol. Wala miadto si Luis sa iyang mga ig-agaw aron makigdula. Miadto siya sa kwarto sa iyang Lolo Jorge.

Dugay-dugay na pud nga wala sila magkita sa iyang Lolo. Tigulang na intawon ug naa puy sakit. Di na makalakaw sa iyang kwarto kay nagsalig na lang intawon sa dextrose ug unsa pa nga makinaryang wala kasabot si Luis kung para sa asa to. Basta ang iya rang nahibal-an kay naospital iyang Lolo atong miaging tuig pa. Duha na kabulan ang milabay gikan sa pagkaospital nga di na makalakaw iyahang Lolo.

Ang inahan ni Luis ang pirmi magbantay sa iyang Lolo, ug natingala kini nganong giduaw ni Luis iyahang Lolo sa kwarto. Mitindog dayon iyang inahan ug nangutana “Nagtaguanay ba mo nak? Wala baya kay ig-agaw nga nagtago diri. Bawal ang samok diri basig madisturbo inyong Lolo.”

Gihalukan si Luis sa iyang inahan sa agtang. “Tistingi didto sa labas pangitaa” ingon sa inahan kay Luis ug gitudlo ang pirtahan.

Gitrapuhan ni Luis ang iyang agtang. Di na daw siya bata para halukan pa sa iyang inahan sa agtang. “Wala man mi nagdula Ma. Gusto ra nako lantawon si Lolo.” Ug iya kining gilantaw nga mura nag manika sa katre iyang Lolo.

Nibalik ug lingkod ang inahan ni Luis sa monoblock tapad sa katre. Gilantaw pud niya iyang amahan nga nanaghan na ang uban sa ulo niini. Gigunitan sa inahan ni Luis ang kamot ni Lolo Jorge.

“Ikaw jud nak ba. Wa ko nagtuo nimo. Tulo na kabulan imong Lolo diri pero karon ra ka ningbisita maayo untag wala diri sa balay iyang kwarto.”

“Duha pa gani kabulan Ma.”

Gipangutana si Luis sa iyang inahan samtang nagtan-aw sa dextrose. “Unsa nak?”

“Duha kabulan pa man ma naa diri si Lolo sa balay.”

Ningkatawa ang inahan ni Luis. “Duha pa diay kabulan nak? Aw tama, Dali diri bi.”

Dili unta muduol si Luis kay kabalo siya unsay buhaton sa iyang inahan. Pero sa tingog pa lang daan, matod na ni Luis ang kaguol sa iyahang inahan maong niduol kini.

Gigakos siya sa iyang inahan ug gihalokan ang iyang aping. “Utukan gyud akong anak oy. Sabta na lang ko nak ha? Usahay makalimtanon na gyud ko. Usahay di nako makamatikod kung gabii na ba o adlaw pa. Pirmi ra man gud ko magbantay sa imong Lolo.”

“Ma.”

“Ayawg kabalaka di man ko muhilak.” Ningkatawa ang inahan ni Luis samtang gihikap ang aping sa iyang anak. “Ayawg lakaw ha? Diri ra ka ubani imong Lolo.” Ug gitudlo kay Luis ang usa pa ka monoblock na nakabutang sa suok sa kwarto sa iyang Lolo.

Gialsa kini ni Luis ug gidala tapad sa iyang inahan ug Lolo. Hilom ang ilang palibot. Gilantaw na pud ug balik sa inahan ni Luis ang Lolo sa iyang anak. Gilantaw pud ni Luis iyang inahan. Pila ka minuto ang milalabay, adunay nadungog si Luis nga murag tingog sa gigutom na iro.

“Unsa to nak?”

“Ningkaon na ka Ma?”

Wala nitubag ang iyang inahan.

“Kaon sa Ma, ako na lang say bantay kay Lolo.”

Nagduha-duha ang inahan ni Luis. “Ikaw na Luis? Di ba mahadlok man ka diri sa kwarto sa imong Lolo?”

“Gigutom man gud ka Ma. Kaya man nako bantayan si Lolo.” Gilantaw ni Luis ang palibot sa kwarto. “Dali ra man ka mahuman ug kaon Ma diba?” Halukan pa unta ug makausa pa si Luis sa iyang inahan. “Ayaw na Ma. Puno na kaayo nig lipstick akong nawong sigeg halukan nila Ante.”

“Aw di naman diay ka bata nak no? Di na pwede halukan. Di na pud ka sigeg dula. Kabuotan sa akong anak. Sige na.” Nilabas na ang inahan ni Luis sa kwarto para mukaon.

Walay mabuhat si Luis sa sulod kay siya ra may isa nga nagbantay sa iyang Lolo. Gilantaw ra ni Luis iyang Lolo. Hinay na ang pagtaas-baba sa dughan sa iyang Lolo kada muhinga. Gilantaw na pud niya ang dextrose. Hinay gyapon ang pagtulo sa likido sa sulod niini.

Tinood gyud diay ang ingon sa iyang inahan nga mahadlok siya sa sulod sa kwarto sa iyang Lolo.

Mintindog si Luis ug naglakaw padulong sa pirtahan. Kinahanglan na niya tawagon ug balik iyang inahan kay di na niini kaya pa ang pagbantay tungod sa kahadlok. Nakahuna-huna pud si Luis nga tama ang giingon sa iyang Angkol Borgy nga dili dapat mutuo sa istorya sa iyang Lola.

Dili man gyud daw gikan sa kaugmaon iyang Lolo.

Gunit ni Luis ang doorknob ug sadihang nakadungog siya ug “Beatriz, Beatriz…?”

Wala lingia ni Luis iyahang Lolo. “Wala diri si mama Lo. Kadali lang Lo tawagon sa nako si mama…”

“Luis?”

Wala kaantos si Luis ug mitan-aw ug balik sa katre kung asa naghigda iyang Lolo. Giunsa pagkahibalo sa iyang Lolo kung kinsa ang naa sa kwarto? Kakuyaw ba nga makaila ug tingog ni si Lolo Jorge?

“Luis?”

Nibalik si Luis ug lingkod sa monoblock. Gigunitan niya ang kamot sa iyang Lolo sama sa paggunit sa iyahang inahan sa kamot sa tigulang. Humok na ang kamot ni Lolo Jorge, murag kamot sa bata sa iyang Angkol Borgy. “O Lo, ako ni, tawagon na nako si mama Lo ako na siyang pabalikon.

“Luis, akong…”

“Apo, Lo. Apo ko ninyo.”

“Luis…” Miubo ang tigulang. “Luis… ang akong relo…”

Relo? Gipangita ni Luis ang relo sa iyang Lolo sa kwarto niini pero wala siyay makita nga relo.

“Wala may relo Lo. Pagbalik na lang ni mama Lo mangutana ko unsa nay oras ingnon taka.”

“Mikusog ang pag-ubo sa iyang Lolo. “Relo…gamita ang relo…”

“Relo Lo?”

“Ang kaugmaon… ang kaugmaon” Sa kakusog sa ubo sa tigulang, hapit mahulog si Luis sa iyang gilingkuran.

“Lo?”

Wala nitubag ang tigulang. Nagsugod na pud ug tingog ang mga makina.

Mitindog si Luis para tawagon iyahang inahan.

*

Sa balay nila Luis gihitabo ang lamay. Wala mihilak ang inahan ni Luis. Wala pud mihilak si Luis. Nihangyo ang Lola ni Luis nga dili sa gamiton ang TV samtang aduna pay lamay. Nisugot sila Luis. Sa ikatulo nga adlaw sa lamay, nagkita si Luis ug ang iyang kadula sa una atong bata pa sila. Ang ngalan sa babae kay si Marie.

Silingan sila sa una ni Marie. Klasmet sab silang duha atong elementarya, kasabay ni Luis ni si Marie kada ulian na gikan sa klase. Pero pagtung-tong nilag Hayskul, nibalhin ang pamilya ni Marie sa laing barangay.

Gamay ug buhok ang Lola ni Luis pati pud iyahang inahan. Pero mababae man o malalaki, gagmay gyud daw ug buhok ang ilang kaparyentehan o kadugo.

Pero si Marie, taas kini ug buhok hangtod sa iyang bat-ang.

Niduol si Marie kay Luis samtang nagabri si Luis ug ampaw aron kaunon. Sa ilang palibot kay puro tsismisan ug katawa ang gibuhat sa mga tawo.

“Kumusta naman ka Luis?” pangutana ni Marie.

Wala dayon katubag si Luis ug imbis na mutubag, gitunol na lang niya ang ampaw kay Marie na iya na untang kaunon.

“Mali man na. Naunsa ka? Nakalimot na ka? Dapat mutubag kag okay ra Marie Mais.”

“Marie, Mais?”

“Marie, Mais. Ako.” Gikuha ni Marie ang gitunol na ampaw sa iyaha ni Luis. “Grabe ka ha? Isa ra gani katuig ta wala nagkita…”

Wala gihapon makatingog si Luis.

“Ay…” Niduko si Marie. “Pasayloa ko wala ko nakahuna-huna nga suod diay ka sa imong Lolo. Sige, una sa ko.” Nitalikod ang dalaga ug milakaw palayo.

Giipon ni Luis ang iyang kusog para makastorya siyag tarong. “Ayaw, bata pa ka!”

Nihilom ang tanan.

Nihunong si Marie sa iyang paglakaw. Nilingi kay Luis nga nasuya. “Unsa man na? Wa ko ganahi.” Nipadayon na ang dalaga sa paglakaw.

Taod-taod na pud bago nabawi ni Luis iyang kusog. Gigukod niya si Marie ug nabanggan niya iyang Angkol Borgy. Gipahunong pud siya sa iyang inahan sa pagdagan. Kinahanglan na pud ni Luis maminaw sa istorya sa iyahang Lola. Pero sa katapusan, naabtan niya si Marie. Nakita ni Luis ang dalaga atbang sa ilang garahe, gitan-aw ang mga bituon sa kalangitan.

Giagbayan kini ni Luis. Wala milingi ang dalaga pero nakigistorya siya sa ulitawo.

“Kagahapon ra man namo nahibal-an maong karon ra mi nianhi kay kung kabalo pa lang mi dayon, unang adlaw pa lang sa lamay naa na mi.” Ug niatubang na kini kay Luis. “Kahinumdom pa ka sa una? Kadtong himsog ug buhi pa imong Lolo? Kadtong magtapok ta diri samtang naghisgot imong Lolo ug mga robot, planeta, mga tawo sa kagahapon ug kaugmaon?

Nitando si Luis.


“Unsa pa diay imong nakalimtan?” Nagsugod ug hilak ang dalaga. “Wala man lang ka nagguol.”

“Nganong ikaw man ang mihilak? Dili man nimo Lolo akong Lolo.”

“Kabastos nimo Luis uy bastos kayka.” Nidagan ang dalaga padulong sa garahe.

Gitan-aw ni Luis si Marie nga nilibot sa ilang sakyanan o kotsi. Gibuhi ni Marie ang suga sa garahe. Milingkod kini sa suok sa garahe ug gitabunan ang nawong. Gipasagdan sa ni Luis ug pila kaminuto. Gisigurado niya nga dili na mudagan si Marie. Human nilantaw ug balik ang ulitawo sa mga bituon sa kalangitan ayha misulod sa garahe. Gitaparan niya ang dalaga. Atbang nila kay mga lata sa pintora, sira na bayk, ug patong-patong na mga karton.

Napungot si Luis kay Marie human gipangutana ang dalaga. “Asa ka nagskwela karon?”

“Wala man lang ka nagtext.” “St. Mary’s College.” Tubag sa dalaga.

“Wala man koy selpon. Pasko pa daw ko palitan ni mama ug kung maayo sab daw akong grado.”

“Gimingaw ko nimo.” Ana ang dalaga.

“Tagai kog number nimo para mateksan dayon taka inig magkaselpon nako.” Gikalot ni Luis iyang ulo. “Gusto kag ampaw?”

“Muhunong na lagi ko sa paghilak kadali lang.” Tubag sa dalaga.

“Ayaw na ko kuhai. Diri ra ka.” Tugon ug balik ni Marie.

“Marie, Mais?”

“Unsa man Luis, Lusis?”

“Gipangita ka sa ako ni Lolo sa una kadtong naospital pa siya.”

“Pasayloa jud ko ha? Kabalo na ka daan na dili pa ko andam ato muadtog ospital kabalo baya ka sa nahitabo kay mama.” Nitulo na pud usab ang luha ni Marie.

Nitando na lang si Luis kay wala siya kabalo unsay iyang iingon sa dalaga.

“Luis, Lusis?”

“Unsa man, Marie Mais?”

“Nganong nagsaad man ka na magteks ka? Sigurado ba ka nga taas gyud imong grado ron? na sige ra baya kag pangopya sa ako sa una.” Nahimuot ang dalaga maong nakakatawa kini.

“Unsay ako, ikaw man.” Kay kusog man ang katawa sa dalaga, gigitik kini ni Luis.

Nitindog ang dalaga ug milikay sa mga kamot ni Luis. Ug nagginukdananay sila sa garahe.

Paspas mudagan si Marie.

Nadagma sa yuta si Luis kay nabangga sa mga karton. Nadat-ugan kini sa karton nga nay sulod.

“Lusis!”

Wala katingog si Luis kay nadat-ugan iyang dughan ug bug-at na karton. Wa siyay laing mabuhat kundi ipataas ang mga kamot ug mga bukton. Taod-taod pa siya natabangan ni Marie ug gitanggal niini ang karton nga midat-og sa dughan sa ulitawo. Nilingkod si Luis ug misandig sa karton nga nakadat-og sa iyaha. “Kusgana nimo uy.”

“Unsa?”

“Kusgan ka ba. Sakit baya kaayo ni sa dughan bay pero naalsa ra nimo na murag walay sulod.”

Gisigahan siyag mata ni Marie. “Ayaw ra gud ko gara-garai wala man toy sulod maong gaan ra kaayo.”

“Kung walay sulod sige daw bi itunol daw sa akoa bi.” Walay pagduha-duha nga gikuha ni Marie ang karton ug gibundak kini sa mga paa ni Luis.

“Agay!” Paminaw ni Luis kay mura siyag gilingkuran sa iyang Angkol Borgy. Sakit ang dala sa bug-at na karton. “Aray, kuhaa na!”

“Ambot nimo uy ayaw pagpakatawa bi.” Gialsag balik ni Marie ang karton ug gibutang tapad kay Luis. Milingkod pud ang dalaga tapad ni Luis. “Tan-awa, abrihi diba walay sulod.”

Giabrihan ni Luis ang karton. Isa ra ka butang ang sulod sa karton. Wala katuo ang ulitawo sa iyang nakita. “Kuhaa ra gud Marie, kuhaa.”

“Di ko nimo katabang uy.” Gisigahan usab ni Marie ug mata si Luis. “O lagi naa nay sulod tama na ka.”

“Palihog, kuhaa sa gud.”

“Sige tutal nihangyo ka.” Gikuha ni Marie ang sulod sa karton. “Ngano daw nanluspad ka? Unsay naa daw aning relo?”

Dili basta-basta ang relo. Bulawan ang butang, ug unom ang kamot niini. Kaila ni Luis ang iyang nakita. Gunit ni Marie ang relo ni Lolo Jorge. “Pwede ba na akoa na?”

“Ha? Malamang imoha man jud ni kay naa man ni sa inyong garahe.” Gitunol ni Marie ang relo kay Luis. “Ara, o.”

Gitutukan ra ni Luis ang relo na gunit ni Marie.

“Hoy unsa man mura kag wirdo.”

“Luis, Luis!”

“Si Angkol Borgy.” Nitindog si Luis. “Itago, dalia.”

Mitindog pud si Marie. “Unsa?”

“Basta!” Dungog ni Luis ang dagkong tamak sa iyang angkol. Naratol siya pero kabalo siya nga pag muiwas siya sa iyang angkol kay dudahan siya. Dili gusto si Luis na makit-an pa sa uban ang relo sa iyang Lolo. Wala siya kabalo ngano pero dapat matago dayon to.

“O, Marie nganong naglingkod man ka diha?”

“Kuan man gud kol…”

“Nagistoryaanay ra mi kol.” Matod ni Luis.

“Mao ba?” Gitunol ni Borgy ang iyang kamot kay Marie aron mutindog na kay gipangita na ang dalaga sa iyahang papa.

“Sige kol, musunod ra ko kol. Naa pa koy iingon kay Luis.”

Gihikap-hikap ni Borgy iyang tiyan. “Sige, pagdali ha para di ka makasab-an sa imong papa.” Mitando kini kay Luis ug gilimpyuhan ang garahe.

Nakalingkod si Luis sa mga karton. “Maayo na lang jud!” Ug pahinay nga gisumbag niini ang bukton sa dalaga. “Salamat ha? Pwede na ba nako tan-awon ang relo?”

“Patay, Luis!” samtang gipaak sa dalaga ang iyang wait. “Pasayloa ko.”

“Marie?”

“Nalingkuran man gud nako.”

Nakahigda sa mga karton si Luis. “Unsa? Hala basig nasira?”

Gihapak ni Marie ang tiyan sa ulitawo ug mikatawa kini. “Hahahahaa ikaw jud ba di ka mayaga-yagaan. Pagtarong ra gud ug lingkod, ara ang relo o.” Gipatong ni Marie sa ibabaw sa tiyan ni Luis ang relo.

Bug-at ang relo, bugnaw. Nagtarong ug lingkod si Luis ug gibutang sa iyang mga palad ang relo. Iya kining gihikap-hikap. Danlog ang relo, murag salog nga gikan gi florkwakan. Sa lahi nga anggulo pud, maklaro sa relo ang kahayag sa bombilya sa garahe. Makahilo ang suga na bulawan.

“Umom ka kamot, ngano?” Gibalhin ni Marie ang iyang nawong sa relo. “Hala kanindot! Nakatago siya sa karton pero sakto ang oras sa relo. Kuyaw siguro kaayo nig bateri? O bag-ong tago lang? Ngano naa man na sa karton gibutang Luis?”

“Kay Lolo man ni, ” tubag ni Luis.

“Diay? Nganong mura mag haytek? Daghan pa gyuy butones. Basig selpon na pagpindot ha?”

“Ayaw!”

“Kadalo ana niya oy!” Mitindog si Marie ug gipagpagan ang iyang pantalon. “Lakaw nako uy.”

Nitindog pud si Luis. “Ayaw sag lakaw, sorry…” Gitunol niya ang relo kay Marie. “Ara o basta ayaw ihulog ha? Kay Lolo man gud ni.”

“Gusto ra man nako mamindot.” Gikuha ni Marie ang relo ug nagpindot-pindot sa butones. “Wa may nahitabo oy. Pasayloa jud ko sa akong pagkapakialamera. Ara oh kuhaa na.”

Gitunong ni Marie ang relo sa nawng ni Luis. Kuhaon na unta ni Luis pero mas nihayag ang palibot na gikan mismo sa relo ang kahayag. Mihayag ang tibuok garahe. Nabulag si Luis. Nawad-an siyag kusog. Nakadungog siya nga ningsyagit si Marie. Nadungog pud niya ang sarili niya nga syagit. 

Taod-taod kay nibalik ra ang panan-aw sa ulitawo. Katapad niya si Marie. Gunit gyapon niya ang relo. Nakalingkod sila sa yuta. Wala na ang mga karton. Wala na ang garahe. Wala na ang balay nila Luis. Sa ilang palibot, nanlabas ang daghan kaayong mga babae ug lalaki, ug ang ilang mga buhok kay tag-as kutob sa ilang mga bat-ang.

This short story is a translation of U Eliserio’s “Maganda ang Hinaharap,” part of his second collection Tungkol sa AsoClick here to read about his upcoming third collection, Eksamen at iba pang kuwento ng pag-ibig.

MAGAYON AN MAÄBOT

by U Z. Eliserio

translated into Bicol by Benita Balla-Hugo


Kompleanyo kan Lola ni Luis. Ginibo sa saindang harong an selebrasyon. Yaon an saiyang mga tiyuon asin tiyaon, dangan an saiyang mga pinsan. Nasusupog si Luis sa saiyang mga pinsan, palibhasa mas may edad na s’ya sa mga ini. Trese ańos na si Luis, an pinsan niyang may pinakaharaning edad saiya nasa walo pa sana.

Photo by N I E R O S H O T S on Pexels.com

Kaya imbes na makikawat, naghiling na sana siya nin TV. Maogma siyang naghihiling kan biglang apudon kan saiyang Lola.

Nakatukaw ini sa tahaw kan sala, napalibutan kan saiyang mga makuapo, pwera kay Luis. “Luis, Luis” an apod kan saiyang Lola. “Mari daw Noy, habo mo magdangog kan istorya ko?”

Habo kutang bayaan ni Luis an TV, pero nin huli ta padaba n’ya an saiyang Lola, nagrani s’ya. Nagtukaw s’ya kataid kan saiyang mga pinsan, dangan nagpakarhay kan sadiri para sa pagdangog kan istorya. “Sigurado ako,” sa isip n’ya, “pang-aki an istorya. Manungod na naman sa bahộ buda kuneho.”

“Magdangog kamo,” an sabi kan Lola ni Luis, “an istorya ko bako man manungod sa harayong kahadean. Bako man manungod sa mga hayop sa kabubuldan. An istorya ko manungod sa maábot.”

Natuninong an gabos. Pati si Luis, nagngangalas, seryosohon sa pagdangog.

“Kaitong aki pa ako…”

“Sabi mo Lola manungod sa maábot,” an komento ni Luis, “E, nata…”

“Magdangog ka, Noy,” an sabi kan saiyang Lola. “Magdangog. Nagdadangog ka?”

“Iyo po.”


“Kaitong aki pa ako, may nabisto akong sarong lalaki. Lain man an saiyang sulot, itum an saiyang bado. Lain an buhok, halaba, sagkod sa iksan. Pero, an pinakanapapalain saiya: dai s’ya tatao magkanta.”

“Panộ n’yo po s’ya nabisto Lola?” hapot kan sarong pinsan ni Luis.

“Sarong aldaw sa bukid, sa probinsya nin Aklan, naglalakaw-lakaw ako, naghohorop-horop. Nahiling ko s’ya sa may salog, nag-iinom, dapluson, pagalon. Maniwangon s’ya, kaya tinangro ko nin kakanon, su dara kong suman. Inubos n’ya ito tulos, sarong kagat sana, bangan halabaon an dara kong suman!”

“Makinaunon po, gari si Tiyo Borgy!” sabi ni Luis.

“Nagngarakngak an saindang Lola. “Iyo, gari si Borgy. Pakatapos magkakan kan lalaking idto, nag-istoryahan kami sa irarom nin puon nin kahoy. Duman ko naaraman kun sain s’ya hali, kun ano an saiyang túyo.”

“Sain po s’ya hali?”

“Ano man daw ini?” hapot kan Lola ni Luis, sabay ngarakngak. “Dai ka nagdadangog? Hali s’ya sa maábot. An dapat nindong ihapot, kun ano an saiyang túyo?”

Nagsarabayan an magpirinsan: “Ano po an saiyang túyo?”

Natuninong nin haloy an saindang Lola. “Nagkapirang siglo an maagi, an sabi sa sako kan lalaki. May maábot na gyera, pagkatapos, may manggaganang diktador. Sobrang isóg kan diktador na ini, kaya sa nasyon tang Pilipinas an maabot, ididikta sa mga tawo kun ano an saindang magiging tusar.”

“Ano po?” Sabay-sabay nindang hapot.

“Iyo bawal an magpatusar. Kan su haputon ko kun nata s’ya nakasulot nin abitong itum, an simbag n’ya sako, sa maábot, pigmamando sa mga tawo kun ano an dapat nindang isulot!”

“Ano po?” sabay-sabay nindang hapot.

“Aram daw nindo kun ano an pinakamakahahadit manungod sa saiyang kinaban/”

“Bawal po sindang magkanta?” hapot ni Luis.

“Tama, Luis “ sabi kan saiyang Lola. “Sa hiling mo, nata kaya bawal sindang magkanta?”

Dai nakasimbag si Luis.

“Igwa saindong makakasimbag?” Hiniling kan saindang Lola an lambang saro.

Daing suminimbag.

“Kamo mga aki, aram daw nindo an simbag?”

Daing suminimbag.

“Borgy?”

“Dai ko po aram, May.”

Uminulok an Lola ni Luis. “Pagkatapos kan gyera, naging makapangyarihan an diktador. Pero, dakul an namomoot sa katalingkasan, kaya dakul an nagkontra sa saiya. Nin huli ta kontrolado kan diktador an mga diyaryo, TV asin radio, kaipuhan na maghanap nin ibang paagi an mga nagkokontra sa saiya tanganing maipalakop an saindang mga ideya. Asin an pinili nindang paagi? Kanta. Lambang saro na kaiwal kan diktador, may kantang nakatanom sa saindang isip, asin sa kada paghirilingan ninda, nagkakarantahan sinda.”

“Halat muna po, Lola,” sabi ni Luis. “Kun an mga kaiwal kan diktador, tatao magkanta, nata po, dai s’ya tatao? Dai po s’ya nagkokontra sa diktador?”


Duminuko an saiyang Lola. “Noy, an istorya sako kan lalaki, nangyari bágo pa s’ya ipinangaki. Dai na n’ya inabot an panahon na igwa pang nagkokontra sa diktador. Dai na n’ya inabot an panahon na igwa pang tataong magkanta. Sa saiyang ginikanan, dai na nin sonata.”

“Dai nang sonata?” hapot kan sarong pinsan ni Luis.

“Dai nang sonata.” Kuminiri-kiri an saindang Lola. “Kaya kamo, mga makuapo ko, nahahadit ako. Maábot an aldaw na didiktahan kita kun ano an satong tusar. Kun ano an satong bado. Asin mawawara an mga sonata.” Uminabo an saindang Lola. “O, sige, mga makuapo. Bumalik na kamo sa pagkarawat. Salamat sa pagdangog. Salamat ta anion kamo gabos sa sakong selebrasyon.”

Tuminindog na an mga pinsan ni Luis. S’ya na sana an natada sa salog. Mahali na kuta an saiyang Lola kan haputon n’ya ini. “Lola, ano po an pangaran kan lalaki?”

“Jorge, Noy. Jorge.”

“Ano po? E di kun siring…Jorge an pangaran ni Lolo?”

Kiniatan si Luis kan saiyang Lola. Binayaan na s’ya kaini sa sala. Naghohorop-horop.

“O, Luis, nata namungnan ka d’yan?”

Kuminiling si Luis para hanapon an kagsadiri kan boses. An tiyuon niyang si Borgy. “pighorop-horopan ko lang po an istorya ni Lola.”

“Talaga?”Nagngarakngak ini nin makusog. “Dai ka man pakatubod sa mga istorya. Rumdumon mo, istorya man sana an mga ito.”

“Iyo po.”

“O, sige na, maghiling ka na nin TV. O, makikawat sa mga pinsan mo.”

Naglakaw parayo an tiyuon ni Luis. Pigmasidan ini ni Luis, sinigurado n’yang dai ini nakahiling sa saiya. Saka s’ya buminuhat. Dai man s’ya nagduman sa saindang natad para
makikawat sa saiyang mga pinsan. Dai man s’ya nagduman sa atubangan kan TV. Duminuman siya sa kwarto kan saiyang lolo.

An saiyang Lolo na si Jorge.

Haloy naman na dai n’ya nabibisita an kwarto kan saiyang lolo. Gurang na ini, asin may hilang na. Dai na ini nakakahali sa saiyang kwarto, nin huli ta nakakabit an lawas dangan braso niya sa swero asin sa kung ano-anong ikipahe na dai man masabutan ni Luis kun para sain. Basta an aram n’ya naospital an saiyang lolo kan nakaaging taon. Duwang bulan pa sana an nakakalihis kan mag-uli ining dai na nakakalakaw.

An inâ ni Luis an pirming nagbabantay sa saiyang lolo, asin nakigkigon ini kan maglaog si Luis sa kwarto. Tulos ining tuminindog. “Nagkarawat kamo nin taraguan, Noy? Wara ka man nin pinsang nagtatago digdi. Dai pwede, bawal digdi an maribok. Baka maisturbo si lolo mo.” Hinadukan s’ya kaini sa angog, saka itinuro an pinto. “Hilingon mo muna duman sa natad.”

Pinunasan ni Luis an saiyang angog. Soltero na s’ya dapat kuta dai na s’ya hinahadukan kan saiyang inȃ. “Mama, dai man po kami nagkakawat. Gusto ko man sana po mahiling si Lolo.”

Pigmasdan n’ya ini. Sadit, gari man sana munyika sa higdaan.

Tuminukaw giraray an inȃ ni Luis sa monoblock sa kataid kan kama. Pigmasdan n’ya ini. Nagdadakul na an uban kaini. Hinapros kan saiyang inȃ an kamot ni Lolo Jorge. “Ika talagang aki ka. Makangalas. Tolong bulan na an lolo mo digdi, ngunyan ka sana nagbisita. Kuta na, bako digdi sa harong an saiyang kwarto.

“Duwang bulan pa man sana po.”

Hiniling an swero kan inȃ ni Luis. “Ano ito?”

“Duwang bulan pa man sana po si Lolo na yaon igdi sa harong.”

Uminulok an saiyang inȃ. “Duwang bulan pa man sana palan. Tama ka. Mari daw digdi.”

Habo kutang magrani ni Luis, ta aram n’ya na an gigibohon kan saiyang inȃ. Pero namatian n’ya sa boses kaini na grabe an pagmundo, kaya ruminani s’ya.

Kinugos s’ya kaini, hinadukan sa pandok. “Matalion talaga an aki ko. Pasensyahan mo na si Mama, ha Luis? Minsan, dai ko na ngani aram kun anong aldaw na. O, kun aldaw o banggi na. Padabaon ko kaya an saimong lolo.”

“Mama…”

“Dai ka maghadit. Dai man ako maibi.” Uminulok ini liwat, hinapros an pisngi ni Luis. “Dai ka maghali, ha? Digdi ka sana. Ibahan mo kami ni lolo mo.” Itinuro kaini an saro pang monobloc na yaon sa kwarto.

Binuhat ni Luis an tukawan, dinara sa kataid kan saiyang inȃ asin lolo. Silensyo sinda. Pigmamasdan kan ina ni Luis an saiyang lolo. Pigmamasdan man ni Luis an saiyang ina. Pirang minuto an nakalihis, kan may madangog na ribok si Luis. Gari gutom na ayam.

“Mama?”

“Ano ito, Noy? Nakahiling ini liwat sa swero.

“Nagkaon na po kamo?

Dai ini nagsimbag.

“Magkaon na po muna kamo. Ako na muna an mabantay kay Lolo.”

Luway-luway s’yang kinilingan kan saiyang ina. “Ika daw talaga ‘yan, Luis? Bako sabi mo natatakot ka sa kwartong ini?”

“Naghihibi na po an tulak nindo. Kaya ko man po na bantayan si Lolo.” Nagkalag-kalag si Luis sa saiyang palibot. “Makaskas man po kamong magkakan, bakong iyo? Hahadukan kuta liwat si Luis kan saiyang ina, pero pinugulan n’ya ini. “Dai na po, Mama. Puro na baga po lipstick an pandok ko sa kakahadok ninda Tiya.”

“Sige, sige. Bako ka naman palan aki. Dai ka na pwedeng hadukan. Bako ka naman puro kawat. Maboot kang aki, Luis. Maboot kang aki.” Nagluwas na ini.

Solo na sana si Luis. Dai s’yang maginibo. Pighihiling-hiling n’ya an saiyang Lolo. Luway-luway na an pag-itaas asin pagbaba kan daghan kaini. Hiniling n’ya an swero. Maluway an tagdo kan likido sa laog kaini.

Totoo man nanggad an sinabi kan saiyang ina. Takot s’ya sa kwartong ini.

Tuminindog s’ya, naglakaw pasiring sa pinto. Dai s’ya pwedeng bantay sa saiyang lolo.

Kaipuhan n’yang apudon an saiyang ina. Tama si Tiyo n’ya Borgy, dai n’ya dapat tinutubudan an mga istorya kan saiyang lola.

Bako man talaga hali sa maabot an saiyang lolo.

Kapot na ni Luis an doorknob kan madangog n’ya an boses kaini. “Beatriz? Beatriz” Dai kinilingan ni Luis an saiyang lolo.“Wara po si Mama, Lolo. Halat lang po, aapudon ko s’ya–”

“Luis?”

Dai man napugulan ni Luis na humampang liwat sa kama. Panộ naaraman kan saiyang lolo kun siisay an nasa kwarto? Matibayon man ini makabisto kan boses!

“Luis?”

Buminalik si Luis sa monobloc. Kinaputan n’ya an kamot kan saiyang lolo, arog kan ginigibo kan saiyang ina. Mayumhok ini, gari kamot kan sadit na aki ninda Tiyo n’ya Borgy. “Ako man nanggad po, Lolo. Halat lang po, pabalik naman po si Mama.”

“Luis… an sakong—“

“Makuapo, Lolo. Makuapo n’yo po ako.”

“Luis…” Uminabo ini, “Luis… an relo…”

Relo? Nagkalag-kalag si Luis sa bilog na kwarto. Wara s’yang nahiling na relo.

“Wara man pong relo, Lolo. Gusto po nindo, pagbalik ni Mama, aaramon ko po kun anong oras na. Sasabihon ko po sa indo.”

Kuminusog an pag-abo kaini. “Relo…gamiton mo an relo…”

“Relo, Lolo?”

“An maábot…an maábot…” Sa kusog kan pag-abo kaini gari na baga mahulog sa tinutukawan si Luis.

“Lolo?”

Dai ini nagsimbag. Nagpuon magribok an mga makina.

Tuminindog si Luis. Kaipuhan n’yang apudon an saiyang ina!

***

Sa harong ninda Luis binurol an saiyang lolo. Dai naghibi an saiyang ina. Dai man naghibi si Luis. Nakihuron an saiyang Lola na dai pagbukasan an TV mientras piglalamayan ini. Nagtugot an ina ni Luis. Nagtugot man si Luis. Sa ikatolong aldaw kan burol kan saiyang lolo, liwat nahiling ni Luis an saiyang katutúbo na si Marie.

Dati nindang kataid an pamilya ni Marie. Kaeskwela n’ya ini kaito sa elementarya, asin pirming kaiba pag-uli. Pero kan maghayskul, nagbalyu sinda Marie nin istaran na barangay. Ngunyan n’ya sana ini nahiling giraray.

Halipot an buhok kan lola ni Luis, pati an saiyang ina. Sa totoo man nanggad, lalaki o babayi man, halipot an buhok kan mga manungod ni Luis.

Halaba an buhok ni Marie. Abot hanggang iksan ini.

Nagbubukas nin sandiya si Luis kan magrani saiya si Marie. Sa kataraid ninda, puro tsirismisan asin nagngangararakngakan an mga tawo. Mahungit na s’ya kan magtaram an daragita.

“Kumusta na, Luis Lusis?”

Natigalpo si Luis. Pagkatapos nin pirang minuto, daing maisip na tataramon, tinangro n’ya sa katutúbo an kakaunon na kutang sandiya.

“Salâ, salâ ‘yan. Ano ka na? Nalingawan mo na? Dapat an taramon mo, ayos lang Marie Mais.”

“Marie Mais?”

“Marie Mais. Ako.” Kinua kaini an pigtangro na tsitsiriya ni Luis. “Grabe ka, ha? Sarong taon pa sana kitang dai naghilingan…”

Dai nakataram si Luis.

“Ay…” Napaduko si Marie. “Pasensya ka na. Dai ko naisip. Aram ko man na harani ka sa lolo mo. Sige, maenot na ‘ko.” Tuminalikod an babayi. Naglakaw parayo.

Tinipon ni Luis an gabos n’yang kusog asin ginamit ini tanganing makataram liwat an saiyang dila. Suminuriyaw s’ya: “Pumundo ka, aki ka pa.”

Nagtuninong gabos.

Puminundo si Marie. Kuminiling ini, nakamurusot. “Ano klaseng karaw an? D’yan ka na ngani.” Nagpadagos ini sa paglakaw.

Harayo na an katutúbo kan makatipon nin kusog si Luis. Binukod n’ya ini. Sa pagdalagan n’ya, nabunggo n’ya si Tiyo Borgy, nasingkog s’ya kan saiyang inâ, asin kinaipuhan n’yang pumundo nin pirang minuto para dangugon an saro na naman na istorya kan saiyang Lola. Pero sa huri, naabot n’ya si Marie. Nasa atubang na ini kan saindang garahe. Nakatangad sa mga bituon.

Kiniblit ni Luis an daragita. Dai ini nagkiling, pero tuminaram.

“Aram mo? Kasuudma mi pa man sana naaraman. Kaya, ngunyan lang kami nakadigdi. Kun naaraman mi tulos, kan primerong banggi pa sana kan lamay inagda ko na si Papa.” Uminatubang ini saiya. “Narurumduman mo pa kan aki pa kita? Kan makusog pa si lolo mo, nagdidigdi kita sa indo, tapos nag-iistorya s’ya manungod sa ibang planeta, manungod sa mga robot, manungod sa nakaagi dangan sa maábot, pati su mga tawong nagbabaklay sa panahon?”

Nagkiri-kiri si Luis.

“Ano pa baya an nalingawan mo? Nagpuon na ining maghibi. “Bako ka lamang mamundo.”

“Nata ta naghihibi ka? Bako mo man lolo si Lolo.”

“Marauton ka Luis! Marauton ka! Duminalagan ini paluwas sa garahe.

Pighiling s’ya ni Luis, naglakaw ini palibot sa may Volkswagen. Binuksan n’ya an ilaw sa garahe. Saka tuminukaw sa sarong kanto, tinakupan an pandok. Pinalihis ni Luis an pirang minuto. Kan masiguro n’yang dai naman madalagan liwat si Marie, tuminangad s’ya sa mga bituon, saka naglaog sa garahe. Tuminukaw s’ya sa taid kan daragita. Sa atubang ninda an mga lata nin pintura, raot na bisikleta dangan kadakul na kartun na nakapatong-patong.

Sinabayan ni Luis nin paghangos nin hararom an paghibi ni Marie. “Anong pangaran kan eskwelahan mo?” hapot n’ya.

“Dai ka man lamang nagtext,” sabay taram kaini. Pagkatapos: “St. Mary’s College.”

“Wara man akong cellphone. Sa Pasko pa daa ako babakalan ni Mama, pag haralangkaw an grado ko.”

“Namiss taka.”

“Itao mo sako an number mo . Matext tulos ako, pramis.” Kuminagaw sa payo si Luis. “Gusto mo kwaan taka nin sandiya?”

“Mapundo na ako maghibi. Halat lang. Pasensya ka na.”

“Namiss ko man ika.”

“Dai mo na ako pagkwaan. Digdi ka sana.”

“Marie Mais?”

“Ano ito, Luis Lusis?”

“Pighanap ka kaito sako ni Lolo. Kan nasa ospital pa s’ya.”

“Pasensya ka na. Dai ko pa kaya kaito na magbisita liwat sa ospital. Aram mo man sana siguro an nangyari kay Mama.” Sa sarong pitik, puminundo an pagluwas kan mga luha ni Marie.

Tuminango na lang si Luis. Dai n’ya aram kun ano an sasabihon.

“Luis Lusis?”

“Ano ito, Marie Mais?”

“Nata ka nangangako na matext? Sigurado ka na, na haralangkaw an grado mo? E, puro ka man sana kopya kaito sako kan magkaeskwela pa kita.” Nagpuon ining magngarakngak.

“Ano? Ika ngani!” Lalong kuminusog an ngarakngak kaini, daing ibang naginibo si Luis kundi kitikon si Marie.

Tuminindog an daragita para makadulag sa mga guramoy ni Luis. Nagbukudan sinda palibot sa garahe.

Makaskas dumalagan si Marie.

Nadasmag si Luis dangan buminangga sa mga kahon. Buminagsak s’ya sa dagâ asin natakluban kan mga kahon.

“Lusis!”

Dai nakataram si Luis. Nahulugan s’ya kan magabaton na kahon sa daghan. Dai s’yang maginibo kundi iwagayway an saiyang mga braso. Pero dai naghaloy, nahali ni Marie an mga kahon na nagtataklob sa saiya. Tuminukaw si Luis gamit an sarong kartun bilang sandigan. “Makusugon ka man!”

“Ano?”

“Makusugon ka! Makulugon kaya sa daghan an mga kahon na ito. Tapos nabuhat mo sana na gari daing mga laog.”

Luminiod si Marie. “Dai daw ako pag-otiki. Dai man bagang laog an kahon. Magaanon ngani!”

“Kun totoo kwaon mod aw, itao mo sa’ko!” Tinuro ni Luis an kahon.

Pinasipara ini ni Marie dangan nagrani sa kahon. Pasil n’ya ining naalsa dangan inulog sa mga páà ni Luis.

“Aray!” Pagmati ni Luis gari tinukawan an saiyang páà kan saiyang tiyuon na si Borgy. Kulog an dara kan kahon. “Aray, halion mo na!”

“Ay inda ka Luis, puro ka na sana karaw!” Inalsa ni Marie an kahon dangan inilaag sa taid kan lalaki. Tuminukaw naman ini. “Bukasan mo, hilingon mo, warang laog.”

Binukasan ni Luis an kahon. Sarong bagay man sana an laog kaini. Dai s’ya makatubod sa saiyang nahiling. “Kuwaon mo, Marie. Kuwaon mo!”

“Bako mo man ako katabang.” Luminiod si Marie. “Iyo na, tama ka. May laog man nanggad an kahon.”

“Pakikua man tabi!”

“O, sige, total nakihuron ka.” Linuwas ni Marie an laog kan kahon. “Nata ta nagrulungsi ka na? Ano man an makatakot sa relo?”

Bako lang ini basta-basta relo. Bulawan ini, may anom na kamot. Midbid ni Luis an saiyang nahihiling. Kapot ni Marie an relo kan saiyang Lolo Jorge. “Pwedeng…sakuya na?”

“Ha? Baka saimo ini, ta sa indo ining garahe.” Itinao saiya ni Marie an relo. “O, kuwaon mo na.”

Hiniling lang ni Luis an relo sa kamot ni Marie.

“Hoy, ano ka na? Dai ka daw maging wirdo!”

“Luis! Luis!”

“Si Tiyo Borgy!” Tuminindog s’ya. “Itago mo ‘yan, dali!”

Tuminindog naman si Marie. “Ano?”

“Basta!” Namatian ni Luis an magagabat na lakad kan saiyang tiyuon. “Sige na!”

“Sige nang ano?”

“A…panộ po…” Pinuntok ni Luis sa mga mata an saiyang tiyuon. Dai s’ya nin maisip, pero aram n’ya na kun maiwas s’ya nin hiling maduda ini. Habo n’yang mahiling nin iba an relo kan saiyang lolo. Dai n’ya aram kun nata, pero aram n’ya na kaipuhan itago ini!

“O, Marie, nata nakatukaw ka d’yan?

“A…panộ po…”

Duman sana kinilingan ni Luis an katutúbo. Nakatukaw ini sa mga kahon.


“Nag-iistoryahan man sana po kami.”

“Aw iyo?” Tinangro ni Tiyo Borgy an saiyang kamot. “Mari na Nene, pighanap ka na ni Papa mo.”

“A…sige po. Masunod na sana po ako. May sasabihon lang po ako kay Luis.”

Hinapros ni Tiyo Borgy an saiyang tulak. “Sige, sige. Pero dali sana. Baka madagitan ka.” Tuminango ini kay Luis sabay hali sa garahe.

Napatukaw si Luis sa mga kahon. “Maray na sana!” Luway-luway n’yang sinuntok an braso kan saiyang amiga. “Salamat a? Pwede pahiling kan relo?”

“Hay, Luis…” Kagat kan daragita an ngabil kaini. “Pasensya ka na…”

“Marie?”

“Natukawan ko baga…”

Napahigda sa mga kahon si Luis. “Ano? Hala! Baka naraot!”

Tinalpi s’ya sa tulak ni Marie. Nguminarakngak ini. “Ika talaga, dai ka na makarawan. Pumakaray ka ngani kan tukaw, uni na an relo.” Ipinatong ini ni Marie sa ibabaw kan tulak ni Luis.

Magabat ini, malipot. Tuminukaw nin marhay si Luis dangan inilaag an relo sa saiyang palad. Hinurohapros n’ya ini. Mahalnas, gari man sana bágóng floorwax na salóg. Kun sa ibang anggulo, nasasalming kaini an liwanag kan bumbilya sa garahe. Makalibong an ilaw na bulawan.

“Anom na kamot, nata?” Rinani ni Marie an pandok n’ya sa relo. “Ay, maorag o. Nakatago s’ya sa kahon, pero tama an oras. Makusugon siguro an baterya kaini. O bágóng saray pa sana. Nata man kaya nasa kahon ‘yan, Luis?”

“Kay Lolo ini. Sa lolo ko.”

“Talaga? E nata gari ka-hi-tech na marhay? Dakulon pang butones. Baad cellphone ‘yan. Papildita raw?

“Dai!”

“Hagason man ini!” Tuminindog si Marie, pinagpag an pantalon. “D’yan ka na ngani!”

Tuminindog si Luis. “Dai, dai ka maghali! Sorry …” Tinao n’ya an relo. “Ini o…Basta dai mo ipaghulog ha? Kay Lolo kaya ‘yan.”

“Muya ko man sana po na pumildit.” Kinua ni Marie an relo dangan pinagparapildit an butones. “O, uyan na, dai man bagang nagyari. Pasensya na kun parapakilabot ako. Ini na o, kuwaa na.”

Itinangod ini kan daragita sa pandok ni Luis. Kukuwaon na sana n’ya ini kan lalong kuminusog an liwanag, gari baga hali sa relo mismo. Nalakop kaini an bilog na garahe. Nabuta si Luis. Nawaran s’ya nin gabat. Nadangog n’yang suminuriyaw si Marie. Nadangog man n’ya an sadiri n’yang suriyaw.

Buminalik an saiyang paghiling. Kataid si Marie, kapot man liwat kaini an relo. Nakatukaw sinda sa dagâ. Dai na an mga kahon. Dai na an garahe. Dai na an harong ninda Luis. Sa saindang palibot, mahihiling an ginatos na mga babayi asin lalaki. Gabos sinda hanggang iksan an buhok.

This short story is a translation of U Eliserio’s “Maganda ang Hinaharap,” part of his second collection Tungkol sa AsoClick here to read about his upcoming third collection, Eksamen at iba pang kuwento ng pag-ibig.

ANG KATAPUSAN NGA ROXAS-GASTAMBIDE

by U Z. Eliserio

translated by Orland Solis

1

Alas-kwatro na sang naghigda si Matthew. Naghampang lamang sia sang Everquest 2 sa bilog nga adlaw sang Dominggo. Indi sini luyag nga paminsaron ang nahanungod kay Errold. Patay na ini.  Indi na sini luyag paminsaron kon nangin mabuot bala ini nga bumulutho, ukon iya na nga nangin abyan.

Photo by Anna Nekrashevich on Pexels.com

Bug-os nga 2010 na sia ginamalas. Enero, sang nagbulagay sila sang iya tatlo na ka tuig nga kahagugma. Pebrero, nahibaluan nga may ara sia sang gallstones. Marso, nahibaluan nga indi epektibo ang bulong kag kinahanglan na sini magpa-opera.

Maayo na tani ang panugod sang Abril. Nakagwa na sia sa hospital. Kuhaon na niya ang nabilin nga anom ka units para sa iya MA. Kag iya na gid man nahulam ang credit card sang iya magulang nga babaye kag naka-subscribe na sang isa ka tuig sa WoWApang iya nasayran ang nahanungod kay Errold. Sa Facebook. May ara pa sang nag-like sa balita nga patay na ini. Basi ang abi isa ka lahog. Basi.

Nagadamgo sia nga ara sia liwat sa ospital. Apang indi tungod sa iya operasyon sa gallstones. Isa kuno sia ka buang, nagapakuno-kuno nga isa ka hangaway. Ginpukaw si Matthew sang alarm sang iya cellphone. Alas-syete na. Iya ini ginpatay, indi lamang ang snooze. Wala sia anay nagbangon tungod may isa pa sia ka cellphone nga nakatakna nga mag-alarm karon sa alas-syete y medya. 

Alas otso sang namarasmasan sia. Iya ginbuksan ang iya mga cellphone. Lunsay patay. Daw masuka kag nagapanimaho sang sip-on ang iya ginhawa, iya ginpatay ang electric Fan kag nagbangon. Indi pares ang tsinelas nga iya nasuksok, apang wala sini gin-ilisan. Iya ginkuha ang iya tualya kag naggwa sa iya hulot-tulugan.

Naabtan ang niya ang amay sa kusina. Nagapiyong ini, kag naga-uyat sang naga-ice pa nga manok. Nag-ubo si Matthew.

Nagmuklat ang mga mata sang amay. Nagtango sila sa isa kag isa. Ginbutang sang iya amay ang manok sa isa ka yahong nga may tubig kag ginbilin sa lababo. Nagpangalimog si Matthew. Sang una wala sia nagapangalimog, nagakaon lamang sia sang Skyflakes ukon Marie indi gani ubas agud madula ang sabor sang laway sa iya baba. Subong, indi lamang tubig ang iya ginapangalimog kundi Bactidol Padayon sa gihapon nga nagadugo ang iya alingagngag.

Wala untat ang iya pagpanupla, pangalimog nga pangalimog. Iya naubos ang isa ka baso nga tubig nga may lakot nga Bactidol antes madula ang duag pula sa iya ginadupla. Nagpanghimuta sia kag nagsulod sa banyo.

Nagbasa sia sang Camera Lucida samtang nagapamus-on. Nadagdag niya ini. Ikalima na ini nga higayon nga iya nadagdag ang libro sa salog sang banyo. Malip-ot lamang ini, apang daw indi pa gihapon niya matapos basahon. Iya ini ginpulot kag gintrapohan sang tissue kag ginbalik sa tupad sang mga basiyo nga botelya sang shampoo.

Iya ginbuksan ang water heater, nag-isip tubtob 30, kag amo ang pag-abri sang shower. Nag-uba sia sang bayo.

Iya ginkuha ang habon. Madugay na nga nadula ang katol-katol sa iya mga bati-is nga gintuna-an sang iya paggamit sang sulphur soap, apang tungod naandan na sini ang baho, padayon sia nga nagagamit sang Dr. Kaufmann. Naham-ot sia sa Aleman nga ngalan apang nawong sang Tsino ang sa pasayod sini.

Wala sia nagapanghabon sa iya nawong, bisan sadtong ordinaryo lang nga habon ang iya gina-usar. Sa iya pagkahibalo, bisan ano nga sahi sang habon, malain gid sa nawong. Hayskul sia sang ginsuguran ang ini nga tradisyon. Talagsa lamang sia natubu-an sang punggod.

May nagasiling nga dapat ininit nga tubig ang gamiton bag-o magpanghabon, kag mabugnaw naman kon magpamunlaw. Pang-abri kag pang-sira sang mga buhobuho sang panitWala diri nagapati si Matthew. Isa ini sa ila gin-awayan sang iya ex.

Nalingaw sia sa mainit nga shower. Sadtong bata pa sia, wala sila sing shower. Kabo lamang ang iya ginagamit magpaligo, kag mabugnaw nga tubig ang iya gina-usar tungod sa ginatamad sia sa pag-init sang tubig sa takuri. Sadto madasig lang sia magpaligo. Subong, tungod manami sa pamatyagan, nagalab-ot na sia sang kapin isa ka oras. Ang malain diri, madasig maubos ang iya habon, nga iya ginagamit man sa pagpangluggod.

Madulom ang salaming sa banyo kag nag-awas naman ang tubig sa pwertahan sang sia ang naggwa. Ginsug-alaw sang baho sang sunog nga manok ang iya ilong. Hungod ini. Tungod sa katigulangon sang amay, masami nga hilaw ang luto sini. Sang iya ini ginmuno sadto, naglalisay sila. May edad na si Matthew, apang ginalutuan pa sia sa gihapon sang iya amay. Gani may ara sila sang kasugtanan. Hungod sini nga sunugon ang manok agud indi sia mapakaon sang hilaw nga manok.

Sa hulot, mahinay ang iya nga pag-ilis. Malaba ang iya ritwal. Ang pinakaimportante nga bahin amo ang iya pagbanyos sang balanyos para sa iya katol gikan sa hita panaog sa iya mga bati-is. Lain ini sangsa katol-katol sadto sa iya ti-il nga nabulong na sang sulphur soap. Ang sa hita sini nagabalik-balik. “Ari na naman,” hutik sini. Iya ginabasol ang tig-ilinit, nagakamang ang mga iras bisan sa ila halayan. Amo ina ang iya pakot, tungod talagsa lamang sia naga-agum sang mga katol sadtong nagabinaha pa.

Nagapulupanguy-ab ini samtang ginahipid ang unod sang bag. Una nga adlaw sang iya klase. Kuntani subong nagapangaway sia sang mga bumulutho nga naulihi sang sulod. Ugaling nagakinahanglan nga magpakabuot sia tungod sia subong ang bumulutho. Naglantaw ini sa iya cellphone, alas otso kinse na. Nagsuksok sia sang sapatos kag nagpadulong sa kusina.

Ato didto ang iya manok, nagaaso-aso, kaupod sang mabugnaw nga kan-on. Nagtimo sia samtang naga-text. Trienta pa ang iya balanse. Nagkuha sia sang isa ka lata sang Coke gikan sa ref.

“Aga pa,” muno sang iya amay. Nagapungko ini sa atubangan sang wala naga-andar nga tv.

“Namit mo,” ang sabat ni Matthew.

“Hapit ka anay kay Nanay mo bag-o ka maglakat.”

Naglab-ok sia sang Coke kag nagtig-ab. Namit gid. “Adlaw na ko.”

“Bilog nga gab-i ka niya nga ginatawag.”

Gindasok ni Matthew ang manok kag ang kan-on sa iya baba. Duha pa ka lag-ok kag naubos na ang Coke. Nagpanghulong-hulong sia kon kinahanglan pa nga magbukas sia sang isa pa ka lata. Nagpadulong na lamang sia sa hulot sang iya mga ginikanan. 

Madulom ini apang saulado niya ang pasikot-sikot sang mga butang. Ang dako nga aparador nga katapusan nga ginpasad sang iya amay agud ihatag sa iya iloy antes ini nagdulog sa pagpamanday. Ang siya nga tiyogtiyog nga iya ginbakal nga naga-atubang sa malapad nga tv nga ginbakal sang iya magulang nga lalaki. Kag ang malapad nga kama gikan sa iya lolo nga wala gid ginabilin sang ila pamilya sa apat ka beses nila nga pagbalhin-balhin sang balay sa sulod sang tatlo ka dekada. 

Kag ang uloyatan nga salsalon sa isa ka bahin. Nagpadulong sia sa amo nga bahin. Iya ginpalupaltog ang salsalon nga takop. May mahinay nga lagabong. Ukon tingog ato sang iya iloy? Sadtong gamay pa si Matthew, nagahandum ini sang silong sa idalom sang balayKaangay sang sa mga Amerikano sa Sweet Dreams kag komiks sang Archie. Wala sia nagdahum nga sang nagsugod sia sa pagtudlo makapatukod gid man sila sang silong diri sa katapusan nga balay – katapusan, ang hambal sang iya iloy – nga ila sayluhan.

Apang indi ini iya. Para ini sa iya iloy. Indi na sini luyag pa nga maggwa sugod sang napatyan ini sang bumulutho sa elementarya nga iya ginatudluan. Sa buluthuan nga ini nagbutho tubtub Grade 5 is MatthewSa buluthuan nga ini nagtudlo sang kapin trienta ka tuig ang iya iloy. Masami ini nga may ginasagod nga bumulutho. Kabulig sa pagpanglimpyo sa hulot-tulun-an, manugpanas sang blackboard, kabulig sa pagpanghakwat sang mga bandeha kon oras na sang tigpalamahaw. Ang katapusan nga ginsagod sang iya iloy, sa squatters’ area nagapuyo. Masami ini nagapamalibad sa ginahatag nga tinapay sang manunudlo. Luyag lamang niya kuno nga magbulig amo nga nagahulat ini pagkatapos sang klase. Nabungguan ini sang tren sang madagdag sa dyip nga iya ginakabitan. Kon Sabado kag Domingo nagalibod ini sang sigarilyo. Luyag ni Matthew nga magpusnga sa tagsa madumduman niya ang wala damil nga sugilanon.

Ugaling kay matuod ini, kag ginbuang sini ang iya iloy.

Iya ginbutong ang uloyatan kag gin-alsa ang takop. Nakahibalo sia nga may iban pa nga alagyan sang hangin pasulod sa silong – buang ang iya iloy, apang kinahanglan sini gihapon magginhawa – apang wala sia nakahibalo kon sa diin nahamtang ang isa ka alagyan sa idalom sang ila balay. Makabuluang. Kon hinali magluntad ang sunog, mahimo gid nga mangin kaangay sang manok nga iya ginakaon ang iya iloy. Ginpasiga sini ang suga sa tupad sang hagdanan, kag nagpanaog. “Ma?” nakapila sia ka tikang.

“Patya ang suga!”

“Ma…”

‘Patya ang suga!”

Nagginhawa sang madalom si Matthew, ginpatay ang suga, kag ginpaggwa ang iya cellphone.

“Patya man ina!”

“Basi madusmo ko.”

Nag-ngurob ini. Daw ido nga ginapangapinan ang iya mga kabataan, ukon ang pagkaon. “Sige. Sige ina, mahimo nga indi pagpatyon.”

“Salamat.” Malapit na sia. Mahumot sang bulak sa palibot. Bag-ong ligo ang iya iloy. May banyo sa ila silong, may ref kag kama. Sa siya nga tumbatumba ini nagapungko. Basi indi ini buang? Indi bala nga iya man handum sang una nga magpalayo sa kalibutan sang mga tawo, magpangalipay na lamang kag magpabilin nga naga-isahanon?

Ginbag-o ni Mean ang iya pagtan-aw. Si Mean, ang nobya sini sadto. Ang iya nga ex. Ang iya kabuhi.

Nagbisa si Matthew. “Kamusta ka na, Ma? Kinahanglan ko magdali ha?”

“Patay na ang sultero.”

“Ma?” Gin-guyod niya ang isa ka siya gikan sa may pader kag nagpungko sa atubangan sang iya iloy. ‘Buhi pa ako, Ma.”

“Indi ako pag-amuha sina. Buang ako, indi hangag.”

Naglamho si Matthew. “Huo, patay na ang sultero.”

“Kon amo nakahibalo ka na sang kinahanglan mo nga himuon.”

“Ginahimo ko, Ma.”

“Butigon.” Naghana ini nga magtindog, gali kay mabaylo lang sang plastada sa pagpungko. Padayon ang pag-uyauya sini sa iya siya nga tumbatumba. “Nakahibalo ka naman sang buot-silingon sini tanan.”

“Wala ako sing hinalung-ong, Ma. Wala man napat-od kon sia gid man ang imo ginaha–”

“Nakahibalo ka sang kamatuoran!”

Nakahibalo si Matthew. Nakita sang iya iloy ang palaabuton. Ang kamatayon ni Errold, kon si Errold ang sultero, ang isa sa mga patima-an. Apang indi sia anay maluyag nga panumdumon ang kaangtanan sang mga ini. Madamo pa sang iban nga patima-an antes maglala ang kahimtangan. Indi man sia kaangay ni Noah ukon ni Joan of Arc ukon sin-o nga makagagahom, indi man diwata ang iya iloy. Apang lima ka tuig na ini nga nagapuyo sa silong. Lima ka tuig na ini nga nagasinggit sang kon ano nga mga makatilingala, kon ano nga mga makakulogmat ang maga-abot. Sang una wala sing may nagapati kon indi ang iya amay. Apang sang napatay ang iya kamanghuran nga utod, nagsugod sa pagpamati si Matthew. Iya ginpangsulat ang ginahambal sang iya iloy. Ini ang naghambal nga iya makilala si Mean, kag bayaan sia sini. Masami sia nga nagasalig nga may bag-o nga igahambal ang iya iloy nahanungod sa pagbalik sang iya sadto kahagugma sa iya kabuhi. Ugaling, sulit-sulit lang ang kumod sini nahanungod sa mga patima-an.

“Hibalo-a, Matthew.”

“Ma?”

“Hibalo-a kon sia gid man ukon indi ang sultero. Kon huo, himu-a ang nahibal’an mo nga dapat himuon.”

“Ma, indi ako pulis.”

“Hibalo-a, Matthew. Hibalo-a kon sin-o ang nagpatay sa imo abyan. Dira mo lang mapat-od kon sia gid man ukon indi ang sultero. Hibal’a.”

“Apang, Ma…”

“Lakat na. Alas nwebe na. Maulihi ka na.” Naghunos ini sang isa ka gatos gikan sa iya dughan. “Plete mo. Sakay ka sa taxi.”

Ginkuha ni Matthew ang kwarta. Nagtindog sia, kag naghalok sa guya sang iloy. “Malakat na ako.” Madasig ang iya pagsaka sa hagdanan. Dyutayan lang sia makasandad. May nabati-an sia, lagapok sang iya kuntani pagkadagdag ukon kadlaw sang iya iloy? Tani ang ulihi. Madugay na ini nga wala makakadlaw.

Sa hulot sang iya mga ginikanan, iya ginbalik ang takop sang alagyan. Naggwa sia, ginbilin ang isa ka gatos sa lamesa sa ila nga sala. Naga-andar ang tv. Sa kamape, nagakatulog ang iya amay.

Malinong sini nga ginsirado ang pwertahan kag naglakat.

Sang naggwa ini sa ila kudal ginsug-alaw sia sang isa ka hitabo gikan sa iya kahapon. Duha ka bata nga ginahampangan ang doorbell. Sa balay nga ila ginhalinan, duha man ang iya nadakpan, ginasabad – iya napat-od sa iya paminsaron – ang iya nagakatulog nga mga ginikanan. Iya sila ginpalapitan, nagdalagan ang isa apang maisog ang abyan. Nagpabilin ang bata, mga siyam ukon onse ka tuig ang pang-edaron sini, sa ila nga doorbell. Nagangirit ini, guba ang isa sa mga ngipon. Ang itom nga nagsimpon sa nagakuray nga mga puti. Gintum-ok sang bata ang doorbell kag ginsumbag ni Matthew ang ila nga kudal.

Ang bata kuntani ang iya tapungulon. Nagbag-o ang iya desisyon samtang nagalupad ang iya inumol. Naghibi ang bata bisan pa wala ini naigo. Naghubag ang mga tudlo ni Matthew, kag tatlo ka adlaw pagkatapos sang hitabo ginpa-barangay sia sang nanay sang bata. Iya gintapungol ang amo nga babaye. Isa sa mga rason kon ngaa kinahanglan nila magsaylo.

Wala sini ginsapak ang duha ka nagahampang nga bata. Kilala niya ang nagapuyo sa balay nga gina-abusaran sang duha. Duha ka sultero ang naga-arkila sa duha ka panalgan nga balay. Isa ka beses sa tagsa ka bulan naga-videoke ang mga ini, kag masami nagalab-ot sa karsada ang ila pag-ininom.

Maayo pa nga iya na lamang updan ang iya iloy sa silong. Malayo sa mga kabataan, malayo sa mga palahubog. Malayo sa kalibutan sang mga tawo. 

Nagliko sia sa wala nga bahin pasulod sa Scout Reyes. Malawig ini nga pagpanglakaton padulong sa paradahan sang dyip nga magadala sa iya sa Pantranco. Jasmin ang una nga bangga, kon sa diin madamo sang mga nagapanahor sa balay nanday Tiyoy Efren. Nakahampang na didto sang pusoy dos si Matthew, gin-upod sia sang iya pakaisa nga nalubong sa utang. Ang ika-duha nga bangga amo ang Magnolia, sa bangga nga ini nagapuyo ang iya pakaisa, nga tatlo ka bulan na nga wala sini nakita, ang rason kon ngaa nagaduko na lamang sia sa tagsa ka ti-on nga iya masugata sanday Tiyoy Efren kag ang iban nga mga tahor. May ginkawat kuno ini sa panahoran. Ang ika-tatlo nga bangga amo ang Scout Chuatoco, kon sa diin may ilegal nga kalan-an nga wala sing may nagreklamo bangud diri nagakaon ang mga drayber sang taxi, diri madasig nga makasakay sang taxi.

Maagihan ni Matthew ang anay squatters’ area nga subong nangin paradahan sang eskwelahan sang elementarya sa Barangay Roxas. Iya man malabayan ang HQ sang MMDA. Subong nga adlaw may patay nga kuring pila lamang ka metro gikan sa ginahukmongan sang mga bantay-trapiko. Ginapalibutan nila ang isa ka nagasakay sa motorsiklo.

Padayon lamang ang tanan pati ang kagahod. Ara ang Let’s, kalan-an sa tupad sang HQ, kalan-an sang mga MMDA, sang mga empleyado sang Post Office, kag sang mga drayber sang Roxas-Recto. Sadto may mga Roxas-Gastambide nga dyip, ang hambal sang pakaisa ni Matthew, apang subong nagaisahanon na lamang ang may kaangay nga prangkisa. Wala gid sini nakita ang katapusan nga unicorn humalin pa sang una, apang iya ginsa-ad sa iya kaugalingon nga kon sa ulihi, kon mag-abot ang ti-on nga iya ini masug-alaw, bisan sa diin pa sia padulong, bisan ano pa ka bug-at ang iya ginadala, iya kalimtan ang mga tinutuyo sa amo nga adlaw agud lamang makasakay. Luyag sini nga makita kon ano nga sahi sang lugar ang Gastambide. 

Subong nakaabot na sia sa Roces. Diri sia magahulat sang dyip padulong sa Pantraco, kon sa diin sia magasakay sang UP-Pantranco. Iya ginpagwa ang iya cellphone.

Alas nwebe na.

Naglabay ang isa ka dyip. Ginparahan ni Matthew ang taxi nga nagasunod diri.

Alas nwebe-bente sia nakalab-ot sa UP. Siento dyes pesos ang plete. Wala na ginkambyohan sang drayber ang iya ginhatag nga siento bente pesos. Nanaog sia sa Shopping Center. Tig-ilinit, MA ang klase, mabuot kag indi kinaandan ang iya manunudlo, kag sa balay sini sa UP hiwaton ang ila nga klase. 

Pila ka ido ang nagtaghol sa iya, apang wala sing bisan isa nga naglaot, nagabalhas sia nga nalab-ot tungod sa kainit ang una sa iya duha ka klase sadto nga adlaw. Ginbugno sia sang isa ka pamilyar nga nawong.

2

Wala pa sa gihapon sang tulog si Matthew, apang indi na ang patay nga abyan ang rason. Nagbalikanay-nga-daw-wala sila ni Mean.

Indi sia makapati sa iya de-buenas. Nagsugod na gali nga mag-MA ang babaye, kag hungod nga nagpalista sa klase man ni Matthew tungod luyag sang babaye nga mangin kabutho ini.

Mas indi mapatihan ang kamalasan ni Mean. Apat ka semana pa lamang ini sa una nga obra sang ginpahalin tungod ginkaayo ang gramatika sang Editor-in-Chief. Pila ka bulan nga pabaya ini sa ila balay, apang nakabawi kag nakasulod sa isa ka raket sa isa ka website. Nabase sa UK indi kaangay sang lokal nga iya una nasudlan, amo nga mas dako ang sweldo. Nakasupot ini kag nagdesisyon nga magsulod sa gradwado nga pagtulun-an, kag nakapangabuhi naman malayo sa mga mapiguson nga ginikanan. Na-dissolve ang kompanya isa ka adlaw antes magsugod ang summer nga klase sini.

Amo ini ang ila gin-istoryahan samtang ara sa klase. Pagkatapos, wala nagsulod sa iya madasun nga klase si Matthew agud nga makalagaw sila sa mall. Ang ila naman nagligad ang ila gin-istoryahan samtang nagalibot sila sa Cyberzone kag sang magkaon sa Jollibee.

Pag-abot sang gab-i, nanghagad agud mag-inom si Mean. Sadto, lunsay wala sila naga-inom. Nangin lunsay palahubog sila sang nagbulagay. Nag-untat na si Matthew, apang pwerte pa sa gihapon si Mean, ilabi na kon San Miguel. “Naghambal na ako nga indi light,” ang hambal sini sa waiter, “ano pamatyagan mo samon mahuyugon sa light? Mapahubog kami, indi kami sang light!”

Tagduha ka botelya ang ginakuha sini. “Ako ang mainom para sa imo,” hambal ni Mean. Kag amo yadto ang kabangdanan kon ngaa sa balay ni Matthew sila nagpauli.

“Wala ini a,” hutik ni Mean samtang ara sa iya tupad. Ginakagat sini ang iya dalunggan. “Wala ini a.” Ikaduha nga adlaw sang klase. Nagsulod sila kon sa diin sila magkabutho, kag wala liwat nagsulod si Matthew sa iya dapat ikaduha nga klase. Nagpauli sila, udtong adlaw.

“Wala ka gihapon nagabag-o,” ang hambal ni Mean pagkatapos ni Matthew. “Pila lang ato ka segundos?  Nakalab-ot ayhan isa ka minuto?” Antes pa makapangayo sang pasaylo si Matthew, gindapat na ni Mean ang bibig sini sa bibig sang lalaki. 

Bilog nga hapon nga tulog si Mean. Sang una matunog pa ini kon maghuragok. Apang subong indi na. Daw wala na nagagiho ang dughan sini sa pagginhawa samtang nagakatulog. Kinahanglan pa nga itaya ni Matthew ang salaming sang iPod Touch sa ilong sini agud mapiho nga nagaginhawa pa ang babaye.

Nagpaligo sia. Sa iya paggwa sa shower, ginsug-alaw sia sang iya amay. “Tubtub san-o ang babaye nga ina diri?”

“Indi sia babaye, si Mean ina, kilala mo na na sia sang pila ka tuig.”

“Indi sia babaye?”

“Indi sia ya iya babaye lang.” Ginpahid ni Matthew ang mga kamot sa tualya, kag gin-agbayan sa abaga ang iya amay. “Pabay’e lang anay. Wala na sia inugbayad sa arkila. Alangan man nga mabalik na sia sa iya mga ginikanan. Nakahibalo ka naman sang iya sugilanon nahanungod didto.”

Ginpatay sang amay sini ang suga sa banyo. “Wala man problema sa akon ang iya pagtinir diri. Ang sa akon lang, kon mahimo inyo lang hagan-haganon ang kagahud. Kag kon mahimo, iya ihaboy ang mga tissue kag cotton buds nga iya gingamit indi kay iya lang ihal-id sa tangke sang basin.

“Hambalon ko sia.”

“Kag kuntani indi kamo magpatama sang gahud. Nagakabati-an sang mga kaingud. Kag sang imo iloy.”

Dasun patyon gid sila sang mga squatter nga ato. May mataas sila nga kudal, masami nga ginakandadohan nila ang ila pwertahan, ara naman sa sulod sang kabalayan ang mga criminal. “Sige, sige, magapasonata nalang ako sang matunog agud indi kami mabati-an.”

“Kag indi mo gani pag-ipagamit atong Mane and Tail, akon ato.”

Nagakurog na si Matthew. “Palihog nalang ko lista, mailis pa ko.”

“Sige. Ibilin ko lang sa lamesa sa kusina.”

Sa hulot, mahamuok nga nagakatulog si Mean. Malinong nga nag-ilis si Matthew. Paggwa, natalupangdan sini ang amay nga may gina-uyatan nga papel kag bolpen. Masobra isa ka dosena ang nalista sini. “Duha ka adlaw pa man lang sia diri.”

“Abaw pamangkuta ang imo babaye kon may ginhimu-himo ako diri.”

“Annie, Annie, indi babaye.”

“Abaw pamangkuta ang imo ani kon may ginhimu-himo ako diri.”

“Nagalahog ka, Pa?”

“Kon nagalahog ako, hulaton ko nga ikaw na mismo ang magkumod, tapos ihambal

ko, ‘Ihambal na sa imo ani nga kalbo.’” Nag-utoy-utoy kadlaw ang iya amay. Malawig. Nag-untat lang ini sang may nabati-an nga ragingring gikan sa silong sa idalom sang ila balayPatima-an ato sang iya iloy. “Duha ka gab-i na ang huni nga ina. Kuntani lang, indi man kamo maggahod.”

Nangalot na lamang si Matthew kag nagbalik sa iya hulot. Iya naabtan nga nagapungko sa atubang sang kompyuter si Mean. Nagakusmod ini sa iya.

“Nabati-an mo tanan?”

Wala ini nagsabat. Ginpaandar lang sini ang VLC Player, ginpili ang folder sang The Ring Cycle kag ginpatunogan tubtob 200%. Ginhalokan sini si Matthew.

Wala na sila nakakaon sing panihapon. Wala gilayon na-gwaan si Matthew sa iya ikatlo nga pagsulod.

Nagtulog sila matapos sadto, nagatungtong ang iya wala nga bati-is sa mga paa ni Mean, ang too nga kamot sini ang ara sa idalom sang liog ni Mean. 

Ginpukaw sia sang pagbiring sang iya mga tiil. Kaangay sadto, nagmuklat sia, naghiwod, nahibal-an nga may indi amo sa ginahimo, kag magasugod ang pagkurog. Ang iya una nga napinsaran amo ang magsinggit, apang iya ginkipot ang iya baba. Mangluya sia, manghawid sa mga ulunan, habol, makay-ag ang hapin sang katre. Naglab-ot sang masobra isa ka minuto ang pagbiring nga ini.

Nagginhawa sia sang madalom sang anom ka beses, ginhawiran ang ginhawa samtang naga-isip tubtob sa napulo. Tudlo ini sang isa ka abyan agud indi magkuba-koba ang iya dughan kon nagahigda. Iya nasayran nga maayo man ini sa iban pa nga sahi sang kulba kag pagsakit sang dughan. Wala na ang pagpalaminhud apang ara sa gihapon ang kakugmat nga gin-atake sia gikan sa sulod, sang kaugalingon nga lawas, kag wala sia sing may mahimo agud matapna ini. Amo ina ilabi sa tanan ang indi sini luyag, nga ang sakit ang magapatna kon tubtub san-o ini magatinir. Isa sadto ka beses, bag-o pa lang sila nagbulagay ni Mean, nga naglab-ot sang pulo ka minutos ang pagbiring sang iya mga bati-is. Wala sia nagsinggit sadto, wala nagpangayo sing bulig. Apang nahuya sia sa iya kaugalingon. Indi gid sini luyag ang iya kaluyahan.

Sa ikatlo nga beses sang iya breathing exercise lamang sini natalupangdan nga wala na si Mean. Nagbangon sia kag ginpasiga ang suga. Iya nakit-an nga ara pa sa katre sini ang bag nga napuno sang mga biste. Apang wala ang cellphone sini, amo man ang kay Matthew.

Iya nakita ang isa ka sulat sa lamesa. Halin sa iya amay, naglakat ini agud magkuha sang kwarta sa bangko. Alas otso na sa taknaan. Wala na nagatiyog ang malip-ot nga kamot sang segundo. Ginpaandar ni Matthew ang tv, apang wala sia sing may nakita nga estasyon nga makasugid sa iya sang oras. Nagtamwa ini sa gwa. Madulom, amo lang ato. Gab-i na, amo lang ato. Nagdulog ang tini-on.

Makatlo nga iya ginsinggit ang ngalan sang kahagugma. Ano gid man sila subong? Magkarelasyon. Amo ina ang tawganay sang iya mga aktibista nga bumulutho. Karelasyon, ginpalip-ot: kr. Ang iya nadumduman amo si Errold. Naga-ampin ini sa mga aktibista. Wala lang nahibalu-an ni Matthew kon tubtob diin. Ang iya lamang nahibalu-an amo nga mas madamo pa ini sang rally nga nabuylogan sangsa iya, bisan pa sia ang masami nga nagabasa sang mga sinulatan ni Lenin.

Lenin. Ang hambal ni Mean sa iya sadto, dapat hingadlan nila nga John Lenin kon makabata sila. Amo ina ang sa subang, ang agot amo si Paul McCarthy. Nagbulagay sila pila ka adlaw matapos sadto.

Isa ka ginsulit-sulit nga Pokemon ang nagpadulog sa iya wala untat nga pagsaylo sang estasyonChiu. Chiu ang apelyido ni Errold. Sa apelyido sini ginatawag ang iya mga bumulutho. Agud indi sila mangin malapit sa tagsa-tagsa. Agud daw militar. Agud malikawan ang isa ka malapit nga relasyon, nga suno sa iya paghangup sa ila ni Ranciere kag Freire, amo ang naga-upang sa pagtuon. Lenin, Ranciere, Freire. Ngaa gintalikdan sia sang mga teorya sa ti-on nga iya ini kinahanglan? Maayo pa ang mga bumulutho, yadtong mga wala nagapakunokuno nga sagad, wala sing iban nga handum kon indi ang mangalipay. Kon wala nagbalik si Mean sa iya kabuhi subong nagahampang sia sa gihapon sang EverQuest 2.

Ara na sia sa tunga-tunga sang pasayod sang iya mabati-an ang ragingring gikan sa silong.

“Alangan,” paminsar sini. Sa diin pa abi makasayo si Mean kon indi sa lugar sang iya iloy? Nagaugtas na gani ang iya amay sa babaye, subong pati ang iya iloy mareklamo man. Apang iya napinsaran, kon wala nagbalik si Mean sa iya kabuhi, nagahampang sia subong sang WoW samtang ginalikawan ang handurawan ni Errold.

Nagkadto sia sa hulot sang iya mga ginikanan, iya nakita nga nabuksan ang alagyan panaog sa silong. Nagpanaog sia. Wala sing suga. Nangapkap sia agud matultolan ang switch. Pila ka higayon sini nga ginsaka-panaog, apang wala sing kasanag nga nag-abot.

“Ma?” ang iya hutik.

“Matthew!” singgit ni Mean. May naglagapok. Daw lawas nga nadagdag sa salog.

Indi nya mahibaluan kon sa diin dampi nagikan ang tingog sang babaye. “Mean?” Wala sing sabat. “Ma? Ma, ano ang natabo kay Mean?”

Wala ang iya cellphone, wala sia sing suga. Iya ginkapkap ang hangin sa iya atubangan. Nagtikang sia sang isa ka bes. Kag isa pa. Kag isa pa. Nakabunggo sia sa ika-apat nga tikang. 

Nagsanag. Iya nakita sa siya nga tumbatumba ang iya iloy. Sa tiilan sini amo si Mean. Nagdulom liwat. Nagsinaot ang itom kag puti sa iya mga mata. “Ma, ano na man? Ma?”

“Tabang…”

“Mean! Mean? Ma?”

“Tabang!”

Nagtikang sia liwat kag nakadasma. Lain ang huni sang pagkatumba sang iya lawas sa salog. Indi lagabong, indi matunog, kundi mahinay nga daw hutik. Pagkabali.

Nagsinggit sia.

Liwat nga nagsanag. Una niya nga nakita ang nawong ni Mean. Ginpahigda sia sini sa salog. Ikaduha sini nga nakita ang iya nagliw-as nga kamilingking. Gina-uyatan ni Mean ang iya butkon.

Ikatatlo nga nakita sini ang iya iloy. Nagtindog ini gikan sa siya nga tumbatumba. Nagluhod sa ila tupad ni Mean. Antes pa makahambal si Matthew, gin-agaw na sini ang iya butkon gikan kay Mean kag ginbutong ang iya kamilingking. Liwat sia nga nagsinggit.

“Anak, Anak…” naglungo ini kag nagbalik sa tumbatumba.

Ginbuligan sia ni Mean nga makapungko sa siya sa atubang sang iya iloy. 

“Ang anak ko man iya,” ang hambal sini, “talagsa na lang gani kami maghampang sining ugangan ko.”

“Ma!” May inughambal pa kuntani si Matthew, apang ginsira sang kahapdi ang iya bibig.

“Kag ano gali ang itawag ko sa iya, aber?”

  Ginhalukan sia ni Mean sa guya. “Indi na paglalisa si Mama, Matthew,” hutik sini.

“Ti, lantawa bala. Nakahangop sia ya bisan pa madugay na nga wala kami makakita-ay. Bisan gani sa paghampang gilayon sia nga nagpasugot.”

“Ano ato nga hampang haw?” Nagtindog sia kag nangita sang isa pa gid ka siya. Nakakita sia sa tunga sang silong. Amo gali ini ang iya nasandaran. Iya ginpapungko si Mean, ginpudyot ang nagbali sa iya kamilingking kag nagpungko sa atubang sang iya iloy. “Kon luyag mo maghampang, mahimo ta ka madal-an diri sang kompyuter sa idalom.” Sang una mahuyugon sa mga PopCap Games ang ila bug-os nga pamilya, ilabi na gid ang Bookworm. Nagbag-o ang tanan sang napatay ang bumulutho sang iya iloy.

“Magapakuno-kuno lang kuntani si Annie nga nahiwitan ko. Amo gid man ato, hija, nalimtan ko ang ginkasugtan ta.”

“Husto ina, Mama.”

“Kag ikaw dapat ang iya manunubos! Ugaling. Daw pulok-pulok ka. Untati na gani inang paghibi mo.”

“Wala ako nagahibi.” Gindulog ni Matthew ang iya nga paghibi.

Iya nabati-an ang singgit sang iya amay nga nagikan sa ibabaw.

Nagsaka ang kilay sang iya iloy. “Ginpabay-an mo nga naga-andar ang telebisyon?”

Nagginhawa sang madalom si Matthew. “Nabatian ko ang ragingring mo.” Malawig ang paninggit sang iya amay. Nagtindog si Matthew. “Nabatian mo man, buligan ko sia kuno sa iya mga ginpanindahan.” Nangalot sia sang iya ulo. Gab-i na ngaa nagpanindahan pa ini man?

“Kadtoan ko,” siling ni Mean, kag antes pa makatingog ang mag-iloy nakahalin na ini sa silong. 

Gilayon nga nagtindog si Matthew, ginka-ayo ang mga siya. “Kinahanglan ko na magsaka. Basi magpatyanay atong duha.” Iya ginhalokan sa agtang ang iloy.

“Halungi ang akon ugangan,” hutik sini.

“Indi ko sia asawa, Ma.”

“Indi pa.” Nagyuhom ini. Kumpleto pa ang mga ngipon sang iya iloy, indi kaangay sang iya amay nga lunsay na lamang pustiso. “Indi na pagpamatuki, Matthew, masakitan ka lang, sa ulihi masunod ka man.”

Wala na sia nagsabat kag nagsaka na lamang. Iya nakita sa kusina nga ginabuligan ni Mean ang iya amay sa paghaw-as sang mga ginpamakal sini. Nagapanihol ang duha.

“Nadumduman mo sang nakakita kita sang kontra sadto sa Kamuning?”

Naglibog ang ulo ni Matthew. “Sadtong brownout?”

Nagpanit sang mansanas ang iya amay. Kay Mean ini nagapakigsugilanon. “Brownout, may bagyo mo. Apang natapos na ang bagyo, brownout pa gihapon.”

“Ondoy ini?”

“Indi, indi. Daw Frank. Frank gid man?”

Naglungo si Matthew. “Antes pa kay Frank. Bag-o pa lang ako sadto nagkolehyo.

“Huo, huo.” Ginduhol sini ang napanitan nga mansanas kay Matthew. Nagpanit liwat sang isa pa gid. “Wala suga, nagdulog na ang bagyo apang wala kami ihibalo kon ano ang nagakahanabo sa kalibutan. Amo nga gindala ko ining si Matthew sa Kamuning. Daw sirado na ang tindahan nga ato.”

“Subong, mga bubod nalang ang ginabaligya, ayhan mas mahal pa sangsa mga tapangko sa tiyangge.” Nagkagat sia sa mansanas. “Humoy.” Iya ini ginduhol kay Mean.

“Dayon?” Ginkagat sini ang mansanas. “Hagpok pa, Papa, indi ka magpati sa iya.”

Nag-alsa ang kilay sang amay ni Matthew, apang nagpadayon ini sa pagsugilanon. “Nag-abot kami didto, nangita sang baterya. Tungod kinahanglan ang dako nga baterya. Lunsay AA kag AAA abi ang amon baterya sa balay, galing kay ang amon naga-isahanon nga radyo dako nga baterya ang kinahanglan. Nakakita man kami gilayon. Ugaling, kalaba sang linya, duha, isa lang gani guro ang kahera.” Nagkagat ini sa ikaduha nga mansanas nga ginpanitan. “Hagpok, kabutigon sa imo nga bata ka.”

“Padayona na ang sugilanon.” Iya ginkuha ang mansanas gikan kay Mean. Liwat ini nga nagkagat. “Humoy gid ya.”

“Ano to gani? A, huo. Ang ginbuhat ko,” ginhatag sini ang duha ka mansanas, ginkuha ang una, “ginpakadto ko sa pwertahan si Matthew, kag nag-una ako sa linya. Masami ang pabati-bati sang mga tawo. Daw wala ako kuno sing buot.” Nagkadlaw ini. “Wala ko nalang sila ginsapak. May mabutong pa kuntani sa akon pabalik, ugaling nakabayad na ako.”

Nahuya si Matthew sadto, apang kon may nagbutong sa amay sini, nakahibalo sia nga makigsumpong ini para sa amay, bisan pa sila ang may sayop. “Papuli, naga-ulan liwat,” siling sini. Iya ginkagat ang ikaduha nga mansanas. Humoy man. “Kag paglab-ot namon sa balay.”

“May suga na?”

Nagkinadlaw ang mag-amay. Nagayuhom lang si Mean, amat-amat ang pagkagat sa mansanas.

Mati-ontion, naghambal ang amay ni Matthew, “O, sige, maluto pa ako.”

“Buligan ta ka, Papa.” Nagdako ang mga kagat sini, kag madasig nga naubos ang mansanas.

“Indi na, hija, sige lang. Sa hulot lang kamo. Hinaya lang ninyo, maluoy man kamo sa akon.”

Nagpalamula si Matthew. Nagkadlaw si Mean.

“Ano ang luyag mo nga sud-an?” pamangkot sang iya amay sa iya.

“Sinigang.”

“O sige apang himu-a nga trayanggulo inang mga puyo sang ginpamakal ko.”

“Ano?”

Wala nagsabat ang iya amay. Nagsugod na ini pang-ukay sa refrigerator.

Gintingob ni Mean ang mga puyo. “Ako na bahala.” Nagpadulong sila sa hulot ni Matthew. Nagpungko sa kama ang babaye.

Nagpungko si Matthew sa tiyogtiyog nga siya sa atubang sang kompyuter. “Kabalo ka gid man kon paano ato ang iya ginhambal?”

“Huo. Paandara ang kompyuter, tapos ko ni, ma-Facebook ko.”

Nagpati si Matthew. Mahinay mag-boot ang iya kompyuter bisan wala pa ini duha ka tuig. Kinahanglan na sini ma-reformat apang indi sia makahibalo. Si Errold ang iya “computer man” sadto. Wala sini napunggan ang kaugalingon, iya ginkadtuan ang profile sini sa Facebook. Ato pa sa gihapon ang pahibalo nahanungod sa pagtaliwan sini. Ato pa sa gihapon ang duha ka like.

Nagtindog si Mean sa iya likod. Ginwas-ag sini ang kapin isa ka dosena nga puyo nga trayanggulo sa sabak ni Matthew. “Pasayloha ako. Nabati-an ko ang balita apang indi ako makahibalo kon paano ko ihambal sa imo.”

“Wala sing kaso.”

Nagsabak si Mean sa iya. Ginhakos sia. “Magsugilanon ka.”

“Nahanungod sa?”

“Nahanungod sa iya.”

Ginsira ni Matthew ang Chrome. “Ano man?” Nagpisngo sia. “A, nasugid ko na bala yadtong nahuy-an ako sa iya? Bag-o pa lang kasugod ang klase sadto. Peminismo pa ang hilig ko sadto. Psuedo-peminismo. Basta. May bumulutho nga naghambal, kon mamana na kuno sia, wala sing kaso sa iya kon padulugon na sia obra sang iya bana. Ang hambal ko, indi kamo mag-amo sina class, indi husto sa isa ka babaye nga mag-untat sang obra. Kag, gin-isa-isa ko sila, ano ang obra sang imo iloy. Pagdangat kay Errold, wala ang iya siling. May ginabatyag kuno ang iya iloy.” Nagpisngo sia liwat. 

“Ano ang siling mo?”

“Wala. Ano ang mahambal ko? Kundi wala ko sia ginsapak, nagpadayon ako sa madason nga bumulutho. Matapos ang klase, gintawag ko sia. Nagpangayo ako sang pasaylo.”

“Ano ang iya ginhambal?

“Wala man kuno sang ginabatyag ang iya iloy.”

“Kahaslo gali sa iya e.”

“Patay na kuno.”

Naghugot ang hakos ni Mean. Wala nagdugay kag nagpisngo man ini.

Paagi sa wala nga kamot, ginbuksan liwat ni Matthew ang Chrome, nagbalik sia sa Facebook. Nagkadto sia liwat sa profile ni Errold. Iya liwat nga ginbasa ang pahibalo nahanungod sa pagtaliwan sini. Iya gindugangan sang isa pa ka like.

3

Masami sa gihapon nga iya ginapangita si Errold. Nakahibalo sia nga patay na ini, nga indi na magpabatyag ang kalag sini. Ang iya una kag nagaisahanon nga nobyo. Masami pa gihapon sini nga ginahulat si Errold.

Domingo. Ara sia sa mall. Magakita-ay sila ni Mean. Nagapungko sia sa duag-berde nga bangko sa tunga sang Cyberzone sang SM Marikina. Tatlo ka oras na nga naulihi si Mean. Nagasakit na ang buli ni Matthew. Ang iya nadumduman amo ang ila pakighilawas. Kon babaye ang kaupod, mahuyogon sa anilingus si Matthew. Apang kon lalaki, indi.

May nagsinggit nga bata malapit sa iya. Nagpanugid ini nahanungod sa iya utod. Gin-agaw ang iya hampanganan nga espada. Gin-akigan sang amay ang nagpang-agaw nga bata, samtang ginapaumpawan naman sang iloy ang gin-agawan. Ang nadumduman ni Matthew amo ang ila dwelo ni Propesor O’Mahoney sadtong 2007.

Ang dahum sang tanan, nagahampang lamang ang duha ka mga nerd. Ang visiting professor gikan sa Ireland, import sang Departamento sang Ingles kag Comparative Literature, batok sa Instructor nga masami may dala nga malapad nga payong. Una nga ginapanag-iyahan ni Prop. O’Mahoney si Errold. Si Matthew ang nang-agaw. Iya ginaako nga sia ang nagpabutyag, ang nanghagad nga maglu-ib. Tubtub subong, makaligad ang tatlo ka tuig, indi pa sini gihapon mapaathag kon ngaa amo sadto kabaskog ang gahum sang pagkaluyag. Basi ginpainom sia sang lumay sang iya iloy. Ukon mahuyugon lang sia sa mga pirot. 

Gintago nila kay Prop. O’Mahoney sang sugod pa lang. Sang bag-o pa lang indi luyag si Errold nga bayaan ang bigotilyo nga oso gikan sa Ireland. Ano abi kay daw simbahon na ini sang mga taga-departamento sang Ingles, kag makalalaton ang pagdayaw. Nagpasugot si Matthew. Iya ginbaklan sang Nokia N95 si Errold, cellphone nga para lamang sa iya mga text kag tawag. Sa mga malayo nga mall sila nagatabu-ay, indi sa SM North ukon Trinoma. Kaangay sang Power Plantukon Market! Market! Sa tagsa nga naga-motel sila, indi sa Cubao ukon sa may Sta. Lucia. Kinahanglan pa nga sa Baclaran o Monumento. Pagpanglugayaw man ato, tungod amo yadto ang panugod sang paggwa ni Matthew gikan sa iya puloy-an nga banwa sang Quezon.

Kag kaangay sang tanan nga pagpanglugayaw, naglab-ot sa espadahay ang sugilanon.

Wala sia makahibalo kon san-o sila nangin seryoso ni Errold sa isa kag isa, apang iya natandaan kon san-o naglupok ang tanan. Masami sila sadto nagatabu-ay sa Katipunan Ministop. Masami nga una si Errold, masulod si Matthew, indi manapak, mabakal sang doughnut ukon dyaryo ukon Mentos ukon condom, kag Dungan sila nga malakat pa-gwa. Magasugilanon lamang sila kon nagapaliko na sa Aurora, padulong sa LRT. Ang LRT na ang magadala sa ila sa Cubao kon diin sila magasakay sang MRT pakadto sa Guadalupe.

Hulyo 25, Myerkules nga adlaw. Naulihi sang abot si Matthew tungod may nagpakonsulta sa iya, ang iya una nga advisee. Masabad ang mga nagakuha sang Filipino, kag wala sing kinalis ang babaye nga ato. Nagasuma na sia sang gasto sa iya pinsar tungod nakahibalo sia nga kinahanglan sini nga sakupon sa may pagkamalahalon nga kalan-an si Errold agud mabayaran ang ugtas sini sa paghulat (lunsay sila indi luyag nga ginapahulat sang bisan sin-o).

Antes pa sia makasulod ginlambatan na sia sang isa ka bigotilyo nga lalaki. Matambok ini kag may pagka-itumon, mataas man gawa. Gilayon nga nakilala ni Matthew si Prop. O’Mahoney. “Kapitan!” siling sini. Iya gilayon nga ginpakdol ang iya agtang sang maggwa ang tinaga sa iya baba. “Kapitan” ang luyag ni Prop. O’Mahoney nga itawag ni Errold kon nagapakighilawas sila. Tungod kapitan kuno ang iya amay sa Ireland, may kahamtangan (nga basi imahenaryo lamang) sa IRA. Sang mapinsaran ini ni Matthew, luyag sini nga huyapan ang nawong ni Prop. O’Mahoney. Madugay na sila nga nagapanago, kag nagakadula na ang kahuya sang iya pagkakabit. Nabuslan ini sang imon, kag kahuy-anan. Kahuy-anan nga pati ang mga luyag sa kama sang taga-Ireland nga ini ang iya nahibaluan. Naimon bisan pa sia ang ginapakigkitaan ni Errold, bisan pa nakahibalo sia nga ginhampangan na lamang sini si Prop. O’Mahoney, masami pa sa gihapon nagakadala sa ila sugilanon si Kapitan. Bisan pa nga iya ginakaham-otan ang pagkapinasahi sini (tumalagsa nga pagsambit kay Dickens, pagkahuyog sa mga armas, pagbuko sa pagtuon sang Tagalog), bisan pa ginahambal na ni Errold nga mas sagad si Matthew sa kama, bisan pa ginahambal ni Errold nga mas madamo pa sang nahibaluan nahanungod sa literatura sang nakatungdan si Matthew, ginaka-imonan gihapon sini si Prop. O’Mahoney. Basi amo lang gid ini ang pasingadtuan sang kabit, ang masami nga makabatyag sang kahangawa.

Are you it, are you it?” ginatuslok-tuslok sia ni Kapitan sa dughan. “Are you it?” Nagakurog sa kaakig ang buy-on sini.

Napatay sa iya dila ang iya una nga napinsaran nga isinggit (“Abaw! Indi ka man kapitalista, ngaa ginagamit mo ko?”) sang iya mapinsaran nga ginlubad lamang ni Prop. O’Mahoney sa Ingles ang “Amo ini?”

Naggwa si Errold. “Charles?”

Nagbalikid si Prop. O’Mahoney. “Tell me, is this it?”

Go home, Charles,” kag antes pa man makasabat si Matthew, ginbutong na sia ni Errold palayo gikan sa nagasinggitan gihapon nga visiting professor gikan sa Departamento sang Ingles.

Amo yadto ang una nga gab-i nga sa Cubao sila nag-motel. Wala naakig si Matthew, abi lang ni Errold. Bilog nga gab-i ini niya nga gin-angga, sia ang nagbayad sang panihapon, ini ang nagpanghagad agud magvideoke, ini ang nagpanghagad nga mag-motel. Sulit-sulit ang hutik sini, “kaayuhon ko,” “indi na ato matabo liwat,” “indi ako pagbaya-i, indi ako pagbulagi.”

Wala man sia buko nga magbaya. Wala man sia buko nga ihambal ang kamatuoran, nga wala sia nagbatyag sa pag-eskandalo ni Prop. O’Mahoney. Nasakit sia sang tudlo sini, malaba ang kuko sang mga tudlo ni Kapitan, apang indi sini mapahangup nga wala man sia nahuy-an. Kag isa pa, sia ang ginbutong palayo ni Errold. Indi sia ang ginsugo nga magpauli. Amo ato ang mas importante. Agud indi na sia ang kabit.

Nagligad ang duha ka bulan. Masami na sila sa Cubao. Kon tumalagsahon nga okasyon na lang ang Market! Market! Wala naman ginahungod muno ni Errold si Prop. O’Mahoney (indi pa gid gihapon malikawan ang mala-freudian nga pagkatabinas, ilabi na kay honey ang ila tawganay). Kon kaisa, masug-alaw ni Matthew ang taga-Ireland sa koridor sang Palma Hall. Sadto nagalikaw pa ini. Nagasulod sia sa banyo kon masiplatan ang bigote sini. Ulihi na lamang sang iya napinsaran nga mahimo man ini nga magsulod sa banyo tungod lunsay man sila lalaki. Nagpanago sia sa sulod sang kubol. Treinta minutos nga iya ginpamati-an ang duha ka babaye nga nagapakighilawas sa sulod sang katupad nga kubol antes sia maggwa sa banyo. Ara pa gihapon si Prop. O’Mahoney, nagapanghugas sang kamot sa lababo, may gina-ipit nga Philippine Collegian sa ilok – bag-o lang ini nakatapos magpamus-on. Ginhimutaran sia sini sa espiho. Sang wala nagpalutos sang tulok si Matthew, nagtango ini kag nagpanghugas liwat sang iya mga kamot.

Mga tatlo, ukon apat ka higayon pa sila nagsumalangay matapos sadto. Wala na liwat naglikaw si Matthew. Iya ginahigugma si Errold, kag wala sing puti nga subaltern ang maka-agaw sa iya pinalangga.

Katapusan sang Setyembre sang ginlambatan sia sini sa gwa sang Faculty Center. Nagakatin-katin sia, ginasugilanon ang kuring nga masami nagatinir sa lamesa sang gwardya sang iya nabatyagan nga may nagatindog sa iya likod. Nagtindog sia, nagtulok kay Prop. O’Mahoney apang ginasugilanon gihapon ang kuring. Gintampa sia sini.

May ginasugilanon ang gwardya sadto sa telepono. Wala sila ginsapak sini.

“Gina,” siling ni kapitan, “gina-agyat.” Nagginhawa ini sang madalom. “Gina-agyat ko ikaw.”

Daw mahuslo ang sag-ang ni Matthew sa kakusog sang tampa sini. “Sa?” Nagatindog sa paa sini ang kuring. Nagagwa ang bangkil kag kuko, nagatindi ang balahibo.  “Agyat sa?”

Thisthis,” siling ni Prop. O’Mahoney, ginaturisok ang payong ni Matthew. “Duelduel.”

“Agyat sa… showdown sang payong?”

Sword!” singgit ni Kapitan. “Sword fight!” nagauyog-uyog ang buy-on sini.

Kag nahangpan gid man ni Matthew.  Lain-ulo si Prop. O’Mahoney. “It’s not a samurai,” siling sini, “it’s an umbrella. Only the handle looks like a samurai.”

“Katana ta,” siling ni Prop. O’Mahoney, “Katana, ungo.”

Nabatyagan ni Matthew ang pagpalamula sang iya nawong. “Fine. Bukas, tomorrow, not open. Idiot.” Kag antes pa man magsabat ang visiting professor gikan sa Ireland, ginkungkong ni Matthew ang kaapin nga kuring kag nagpadulong sa balantayan sang dyip pakadto sa Pantranco. Ara na sia sa may Scout Reyes sang iya nabatyagan nga nagapanginpadlos ang sapat sa iya mga butkon. Ginregalo sini ang kuring sa iloy. Ginhingadlan nila ini nga “Inglatera”. Napatay ini isa ka semana matapos ang ila espadahay.

Wala nakahibalo si Matthew kon ano ang nagsulod sa iya paminsaron. Nakahibalo sia nga indi man mahimo nga patyon si Prop. O’Mahoney, apang dasun nga aga, temprano pa ini nagbugtaw kag alas nwebe y medya pa lamang ara na sia sa Sta. Lucia. Diri lang ang nahibaluan sini nga may nagabaligya sang espada, magluwas sa mga nagabaligya sang binangon nga nagalibod sa ila kon kaisa.

Tatla ka libo ang bili sang espada. Wala na sia sing inug-plete. Kinahanglan pa sini mag-taxi padulong sa UP, mag-ayo sa drayber kag magbalik dala ang kwarta nga kaaupod sang iya ginhulam sa iya nasug-alaw nga manununudlo man.

Sa Sunken Garden sila magakita-ay ni O’Mahoney. Sia ang nag-text sang duog. Lunsay sila naga-isahanon. Padayon ang text kag tawag ni Errold sa iya, apang wala sini ginasapak. Kinahanglan nga tapuson anay ang palaligban kay Kapitan antes sia makigsugilanon diri nahanungod sa ila relasyon.

Ang iya buko kibyasan lang si Prop. O’Mahoney. Sa paa, sa abaga. Duha ka oras sia nag-ensayo sa sulod sang hulot sang Faculty Center. Puro labo, wala sing buno, nakulbaan man sia nga indi hungod nga mabuno ini.

Wala pa isa ka minuto ang pakigsumpong. Sia ang nalabo-an. Katunga sang panit sang iya kamilingking. Matuod gali ang hambalanon. Iya ginbuy-an ang bag-ong bakal nga espada, kag sia naman ang natumba. Maayo lang kay bag-o lang natapos ang ulan, mahumok ang duta sa Sunken Garden, malum-ok ang mga hilamon. Mga manughampang sang football ang nagbulig sa iya. Sila ang nagkuha sang Katana ni Prop. O’Mahoney, sila ang nagtawag sa mga kapulisan (may ara sang SSB sa palibot, apang naglantaw lamang ang mga ini), sila ang nagdala sa iya sa Infirmary.

Wala man sia nagtinir. Gindul-ong sia pauli ni Errold. Ini ang nagpaathag sa amay kon ano ang natabo. Apang sia gihapon ang nagsugilanon sa iya iloy. Madulom ang sulod sang silong. Ang mga mata lang ni Inglatera ang ginagikanan sang kasanag. Nagapungko ang kuring sa mga paa sang iya iloy. Ari ini sa siya nga tumbatumba, amo nga nagasaka panaog ang duha ka duag bulawan nga bola.

Ang ginhambal lang sang iya iloy bilang sabat sa malaba sini nga sugilanon: “Ang bata nga ato, sia pa ang nangin mitsa sa aton kabuhi.”

“‘Sang,’ Ma, ‘sang aton kabuhi.’”

“‘sa!’” siling sini. “Kag magtulog ka na, pilason na ang kamot mo basi may buko ka pa nga magkuha isa.”

Bisan wala na nagkuha isa si Matthew sang amo sadto nga gab-i, mahamuok sa gihapon ang tulog sini. Sa taxi pauli, ginhambal ni Errold nga ginbulagan na sini si Prop. O’Mahoney. “Isa na ka semana,” siling sini, “wala ko lang anay ginhambal kay luyag ko sa Oktobre 1 ko ihambal. Bag-o nga bulan, bag-o nga kabuhi.” Ginhalukan sini ang iya kamilingking.

Tungod kay Errold kon ngaa nangin kinaandan ni Matthew ang magpahalok sa kamilingking. Madamo sia sang nangin karelasyon matapos ang iya una kag katapusan nga nangin nobyo, kag tanan sila nagapamangkot kon nga nangin erogenous zone ni Matthew ang bahin nga ini. Apang wala sia sing may ginhambal. Indi magsugilanon tuhoy sa ex, amo ini ang iya pagtakaran, ilabi na kon tuhoy sa kahirup.

Si Mean, si Mean lang ang wala nagapamangkot nahanungod sa iya kamilingking. Indi sa kon ngaa luyag sini nga ginapahalukan. Indi sa kon ngaa indi amo ang dagway sini. Si Mean. Naulihi na naman si Mean. 

May naghimas sa iya abaga.

“Oy,” siling sini, apang wala nagbalikid.

“Oy ka dira.”

Gin-atubang ni Matthew ang iya kahagugma-nga-daw-indi. “O, diin na ang imo nga mga maleta?”

Wala man lang bisan handbag si Mean. “Nagsugilanon na kami ni Mommy.”

Nagtango si Matthew. Nakahibalo sia sang buot-silingon sadto. “Apang makadto ka gihapon sa amon?”

“Huo e. Mapasalamat ako sa mga ginikanan mo.”

Liwat sia nga nagtango. “Ma-dyip lang kita ha?”

“Wala kaso.” Ginsuok sini ang iya butkon sa kay Matthew. “Akig?”

“Indi.” Agud malimtan ang iya kaakig, ginsugid ni Matthew ang tatlo ka higayon nga iya paglakat gikan sa UP padulong sa Pantranco. Nagapamati lang si Mean, nakahibalo sia nga iya ini ginahimo agud indi mag-init ang ulo. Masami sila nga naga-away sadto, kag kasugtanan na nila nga pabay-an ang tagsa-tagsa nga mapa-utwas ang kaakig sa paagi nga ila naluyagan. Agud wala na sing singgitanay sa mall kag habuyanay sang cellphone sa mga kalan-an.

“Pito ka kilometro! Sarangan mo ‘to!” sa isa ka daan nga mapa sa talatapan sang Chancellor nahibaluan ni Matthew kon ano ka layo ang UP gikan sa Pantranco. Iya ini nakita sadtong adlaw nga lunsay sila ginpatawag ni Prop. O’Mahoney agud ipaathag ang ila nga dwelo. Sugod sadto mas masami na ang pagtakus ni Matthew sang kalayuon sang kon ano nga mga butang. Kalayu-on sang kalibutan sa bulan (356400 tubtub 406700 ka kilometro), kalayuon sang hulot sini sa kasilyas (hustuhan apat ka metro), ang iya kataason (160 sentimetro).

Wala sini nabatyagan nga ara na sila sa Scout Reyes. Si Mean na ang nagadala sang iya backpack. “Nakahibalo ka, sang nagligad lang nga semana, sang byernes, ang abi ko nakakita ako sang Roxas-Gastambide.”

“Ano ‘na?

“Sang una, indi lamang Roxas tubtub Recto ang byahe. May ruta padulong sa Gastambide.”

“Tuod?”

“Apang subong wala na.”

“Ka dalom ba.”

“Daw bubon.” Ginsugoran saysay ni Matthew ang nahanungod sa iya ginapantasya nga himuon nga pelikula. Manugsulod na sila sa entrada sang ara na sia sa katapusan nga ideya. “Ang titulo, Das Lebens Friedrich Engels. Nahanungod sa kon paano ginsulat nanday Marx kag Engels ang Communist Manifesto. Suod sila nga mag-abyan, apang nagalala ang kasuya ni Engels. Si Marx ang sikat sa ila kaupdanan tungod si Marx ang maalam. Maga-langot ang buot ni Engels, nga daw sa ginkalu-oyan lang sia agud mangin kabulig sa pagsulat sang manipesto sang hubon. Sa climax maga-inaway sila. ‘Ikaw! Masami na lang nga ikaw!’ singgit ni Engels. Kag masulod sila sa ilimnan kon sa diin masami nagatabu-ay ang mga komunista kag mga trabahador. Bugnuhon sang tanan si Marx, kag si Engels magaduyo sa isa ka pusod. ‘Karl, magkanta ka!” singgit sang ila mga abyan. Nagpasugot si Marx, nagpadulong sia sa tunga sang entablado. Nagtindog si Engels agud maglakat, ara na sia sa pwertahan sang magsugod amba si Marx. ‘It must have been cold there in my shadow.’”

“Wind Beneath My Wings!” Utoy-utoy nga kadlaw ni Mean.

“Kag ang ginapaminsar ko nga magtindog bilang Marx, yadtong si Hagrid sa Harry Potter!” Ginkuha ni Matthew ang lyabi. Iya natalupangdan nga naga-angkat ang pwerta sa pwertahan.

“Huo, huo! Bagay gid sia!”

“Bukas ang pwertahan.” Naglungo sia. Dapat sirado ini. “Nahambal ko na sa imo kon ano ang kinalain sang ‘pwerta’ sa ‘pwertahan’?” Bwesit kon ginsulod sila gani sang squatter…

“Makapila na, Prop.” Ginkusi sia sini. “Ti ang kinala-in sang nagapahuway sa kamape sangsa nagatindog nga daw gago samtang may dala nga mabug-at nga backpack, nasugid ko na sa imo?”

Gintiklod ni Matthew agud mag-abri ang pwerta. Madulom sa sulod. Iya ginpasiga ang suga. Nagtampad sa iya ang nawong sang iya amay. Nagatindog ini sa idalom sang pwertahan nga ara sa tunga sang ila kusina kag sang iya kwarto. Nagayuhom ini, nagasuyop sang sigarilyo.

“O, ano naman ina? Luyag mo nga ma-cancer liwat?”

“Anak, indi namon luyag sang haya ha?” Mga pito ka metro ang antad sini sa iya. Hustohan nga napatung-an nila nga duha ang pwerta padulong sa hulot sang iya mga ginikanan.

Nagginhawa sang madalom si Mean sa iya likod.

“Abi ko luyag mo, apang closed casket?” Nagbalikid si Matthew, iya nakita nga nagapalanglapsi ang nawong sang iya kahagugma-nga-daw-indi. Basi gutom na ini. “Kaupod ko si Mean ha? Sugod kuno sa Lunes magabayad na sia sang arkila.” Ginpilit nga magkadlaw ni Matthew, nagliso liwat sa amay. Nagayuhom lang ini, wala nagatingog. May natabo bala sa iya iloy? “O, ano ang problema?” Nagpalapit sia agud magbisa.

Gikan sa likod sang iya amay naggwa si Prop. O’Mahoney. Wala na ini sing bigote. Wala na ini sing buy-on. May gina-uyatan ini nga pusil. Glock 34. May sag-ang ang pusil, laser agud pangtumud, daw scifi, daw ang pusil sa Stargate AtlantisGlock 34. Kagina samtang nagapadulong sa SM Marikina, “Lando” ni Gloc 9 ang liwat-liwat nga nagatukar sa dyip pa-Cogeo.

Nagdalagan si Matthew.

Naglupok ang bagol sang iya amay. May nagtiklod sa iya padulong sa too. Nag-ungad sia pasulod sa hulot sang iya mga ginikanan. Sa iya pagtindog, nakita niya ang pagkumpas sang kamot ni Mean. Naglupok ang abaga sini.

Nagsira ang pwerta.

Lampshade ang una nga nadakop ni Matthew. Mabukas na kuntani sia sang pwerta sang iya mabati-an nga nag-abri ang takop sa alagyan padulong sa silong. Nagsiga ang suga. Iya nadagdag ang lampshade sang makita ang iloy. Nagapungko sa alagyan, nagayuhom sa iya.

“Ma!”

“Hambal ko gid sa imo, ti-on na.”

Nagtay-og ang pwerta. Si Prop. O’Mahoney, nagasipa gikan sa gwa. Wala na sia makadumdum kon may gahud ang lupok sang pusil sini. Nabati-an ayhan sang mga kaingud? Ang mga animal nga squatter nga ato, sila guro ang wala nagsira sang ganhaan amo nga nasulod sila. Nagluhod si Matthew sa tupad sang iya iloy. 

“Ma…” Nagluya ang iya tingog. Daw sa napihak ang iya kalag.

“Sak’yi nalang,” hutik sini. “Sak’yi nalang.”

“Ma, indi…Ma…”

“Patay na sia, kamahalan. Patay na, diyos ko. Patay, amay ko, patay. Kag magapabilin nga patay sa mga masunod nga inadlaw.” Tatlo ka tuig matapos sia pahalinon sa UP, sagad na mag-Tagalog ang bata sang rebolusyonaryo. Liwat-liwat ini nga nagsinggit, “Patay! Patay! Ginpatay mo sia, pagasukton ka sang Kapitan.”

“Patay ka man!” hutik sang iloy ni Matthew.

“Ma, indi! Indi!”

Nabati-an ni Matthew ang paglampos sang kahoy sa semento. May angga sa pagwaswas sang pwerta sa dingding. Daw tampa sa buli, ginsakit agud manamitan. Mabalikid kuntani sia apang ginhakos sia sang iya iloy. “Sak’yi nalang. Sak’yi nalang.” Gintiklod sia sini. Nadagdag sia, kag ginpakdol sang hagdanan ang iya ulo sang nadagdag ini sa silong.

Wala na sia makabangon pa. Iya gin-uyatan ang iya tiyan. Nagadugo ini. Daw Biko ang kapilit sang dugo nga nagpilit sa iya gin-uyat nga kamot. Iya nabati-an ang lupok sang Glock 34. Nagdasun ang pagsira sang takop sang alagyan. Didto lamang sia. Wala sia nalipong. Didto lamang sia, nagahimutad sa kisami sang silong.

4

Padulong na si Matthew sa Delgado Hospital sang iya makita ang katapusan nga Roxas-Gastambide. Berde ang atop sini, abu-abuhon ang duag sang kaha. Nakadulog sia sa bangga sang Scout Reyes kag Scout Chuatoco, pwerte ang iya pagdayaw, hugot sa gihapon ang iya pag-uyat sa tatlo ka panid sang Cosmopolitan Magazine nga iya ginkuha sa ila balay agud pagadal-on sa iloy ni Mean, nga nagabantay sa kahagugma-nga-daw-indi sa ospital.

Wala gin-parahan ni Matthew ang dyip, apang nagdulog ini sa iya atubangan. Iya nakilal-an ang drayber, Roxas-Recto masami ang ginadala sini. Kulut, bungad, nagabulto ang tiyan sa duag asul nga polo, ginpaypay sia sini. Naglungo si Matthew. Ginbosinahan sia sini, inang daw kadlaw sang niwangit nga diablo ang tingog. Nag-atras si Matthew. “Sakay na,” siling sang drayber. “Sakay na lang, layo pa ang luyag mo kadtuan.”

Sala ang iya mapadulungan kon magsakay sia. Nahamtang sa Kamuning ang Delgado Hospital, sa sentro sang Quezon City, layo sa Gastambide, nga ato sa Manila. Apang duha ka adlaw na nga patay ang iya mga ginikanan, duha ka adlaw na nga wala pa nagabugtaw si Mean. Luyag anay ni Matthew nga magpaliwa-liwa, kag luyag sini liwat hibalu-on kon ano ang kinalain sang ruta sang Roxas-Recto sa Roxas-Gastambide.

Nagsakay sia sa tupad sang drayber. Isa ka gatos ang ginduhol sini. “Rektada.”

“Tagu-a na lang ‘na,” siling sang bungad. “Nalimtan mo na? Kilala ko ang amay mo.”

Anay manugdumala sang gasolinahan ang amay ni Matthew. Sa pila ka higayon nga nag-upod sila sa isa ka Roxas-Recto, masami sila nga ginalibre sang drayber. “Salamat gid,” siling sini kag gintago ang kwarta.

“Naga-unong ako,” siling sang kulot. “Wala kuno haya?”

Naglungo si Matthew. “Lunsay indi nila luyag ni Mama.” Ginahulat lang ni Matthew ang pag-abot sang utod gikan sa luwas nga pungsod. Buas ukon sa Hwebes ang pagsunog sa bangkay.

“Maayo nga tawo ang amay mo,” siling sang nagabulto ang tiyan, “amo man ang nanay mo.”

“Salamat.” Ano pa ang iya mahimo ihambal? Indi gid lang, todo ato mamakol bisan hayskul na ako. Nangawat pa to gani sa bulag nga nagapakalimos. Buot lang ato ya sa mga squatter, indi sa kaugalingon nga bata. Ang mga squatter, ang mga ini ang nakaluwas sa ila ni Mean sang ulihi. Talagsa lang nakahimo sang kaayohan ang mga sapat, basi subong ginapanguha na nila ang mga pagkabutang sa balay. “Salamat.” Wala na sia sing may madugang. Patay na ang iya mga ginikanan. Tungod sa iya, tungod wala sia nagpamati sa iya iloy, tungod nakahibalo sia nga matuod ang gahum sini, apang indi lubos ang iya pagpati. Tungod nakighilawas sia kay Errold. Tungod iya ginpaakig si O’Mahoney. 

Nanguy-ab si Matthew.

“Tulog anay. Malawig pa ang byahe.”

“Nagtango si Matthew.” Nagpauli lang sia tungod naglahog ang iloy ni Mean nahanungod sa baho sini. Duha ka adlaw na sia nga wala sing tinulogan. Kulang. Indi patas nga silot. Kinahanglan indi na sia liwat magtulog. Kinahanglan tubtub san-o – kinahanglan tubtub sa katubtuban wala sia sing tulog.

Nagpiyong sia kag nagpahilonghilong.

Pagdulog sang dyip ang nagpukaw sa iya. Namurag-muragan sia antes pa man sia gin-uyog sang drayber sa iya abaga. Ang una nga nagsulod sa iya paminsaron amo ang iya nabati-an nga lahog nahanungod sa mga babaye nga nagapanghimuta pagbugtaw tungod wala sing iban nga kaluton. Iya ginmuklat ang iya mga mata kag nagpungko sia sang tadlong. Indi Manila ang ara sa iya palibot. Indi baho, indi higko, indi basa, indi lunsay squatter. May pila ka mga pobre kag nagapakilimos, huo, apang indi Manila.

“Ari na kita.” Gintudlo sang baba sang drayber ang building sa too.

Nagsunod ang mga mata ni Matthew. Kilala sini ang tampad sang Delgado Hospital, ang eskultura nga babaye sa atubang sini, ang mga kristal sang Emergency Room. Diri ginadala ang iya amay kon mahapo ini. Diri ang gynecologist ni Mean. Kilala niya ang ospital nga ini. Apang indi Delgado Hospital ang nakasulat nga ngalan sang bilding. Ospital lang. “Diin na, diin na kita?”

Nagkadlaw ang drayber nga bungad. Nag-uyog-uyog ang buy-on sini. “Sa Gastambide. Siling mo rikta.”

“Apang…”

“Abaw, indi magpamangkot sa akon. Ara sa sulod ang imo iloy, sia ang sabara.”

Ang iya iloy? Ti ang iya amay? “Ti ang amay ko ya.”

“Abaw, ano gani hambal ko? Ipamangkot man sa iloy mo kon sa diin ang amay mo.” Ginpikpik sia sini sa abaga. “Sige, panaog na. Ari lang ako diri paggwa mo, may idul-ong lang ako kag magabalik ko di dayon agud dal-on ang asawa mo.”

Nanaog si Matthew, naipit sa iya ilok ang mga Cosmopolitan. “Indi ko sia asawa.”

“Indi pa.” Nagsibad palayo ang dyip.

Naglingi-lingi si Matthew sa palibot antes magsulod sa ospital. Ini man ang itsura sang Kamuning nga iya nahibaloan. Ang mga tianggi. Ang mga balaligyaan sang mga segunda-mano. Ang mga pobre kag nagapakilimos. May mga salakyan man, awto, traysikol, trak. Wala lang sang dyip.

Nagpalapit sia sa entrada. Wala sing gwardya agud maglantaw sang unod sang iya backpack. Nagsulod sa iya paminsaron nga dapat ginsulod sini ang ang magazine sa iya bag. Nagsulod sia.

Wala sing tawo sa balatonanApang nakakita sia sang listahan sang mga hulotAra sa 103 ang iya iloy, suno didto. Wala ang iya amay sa listahan.

Sa gwa sang hulot nga 103, may nasulat sa attending physician: Ngalan sang doktor ni Mean. Nagpanuktok si Matthew, tatlo ka beses nga madasig, duha ka malagday. Nag-isip sia tubtub napulo sa iya pinsar.

“Anay lang.” Tingog sang iya iloy.

Iya gilayon nga ginbuksan ang pwerta.

“Ay kagago nga bata, huo.” Wala sing biste ang iya iloy. “Gwa! Gwa!”

Naga-bra man kag panty ang iya iloy, kag isa pa patay na ini, apang sang naggwa ini sa hulot nagpiyong si Matthew kag ginkalot nga ginkalot ang iya mga mata. Madasig sia nga nagluha, tungod sa kalipay, kakulba, kasakit, kahuy-anan. Nagtulo gilayon ang iya sip-on.

Pagligad sang pila ka minuto, gintawag sia liwat sang iya iloy.

Nagpanuktok kag nag-isip liwat si Matthew, kag ginhulat ang “Sulod,” bag-o sia magsulod. Nagapiyong gihapon sia.

“O, ano ang ginahimo mo sa imo kaugalingon?”

Nagapiyong pa sa gihapon, nagpalapit si Matthew sa tingog. Nakabunggo ang iya tuhod sa matig-a nga bagay.

“Ay ambot! Susmaryosep, abi pagmuklat na!”

Nagmuklat si Matthew. Nagdungan ang iya kadlaw sa pagtulo sang iya luha kag sip-on. Ara sa kama ang iya iloy. Nakasaya, nagapanghabol. Nagapungko ini, wala nagahigda, may libro sa tupad nga lamisa sang kama. Dianetics.

“Wala sing Battlefield Earth?”

“Ano?”

Ginhimas ni Matthew ang hinalup nga ngalan ni L. John Hubbard. “Wala.”

“Sagad, no?” Ginkuha sini ang libro, gin-abri sa tunga. Talaguan gali ini. Ginkuha ni Matthew ang unod. “Ano ang ginabuksan sini?”

Ginbawi sang iya iloy ang lyabe, gintago liwat, ginsira ang peke nga libro. “Ini nga hulot. Kay kon kaisa nagagwa ako.”

“Kon kaisa? Dapat duha pa lang kamo ka adlaw diri.”

“Ti ikaw na ang may hinalung-ong kon paano maglakat ang oras sa pihak nga kinabuhi.” Nagyuhum ini. “Pungko.”

Gin-guyod ni Matthew ang siya sa pusod pakadto sa kilid sang kama. “Kag paano mo napihu nga indi ini impyerno?”

“Ano ang ginahambal mo, makadto ako sa impyerno? Matapos ko ihatag ang kabuhi ko agud maluwas ka?”

“Ikaw man, Ma, mo, indi mo ato kinahanglan nga himuon.”

“Mahambal mo lang ina tungod wala ka pa bata. Pabay-i lang.”

“Indi ako makabata, Ma.”

“Wala pa nasugid sa imo sang doktor nga nagabusong si Mean?”

“Ano?”

Nagharakhak ang iya iloy. “Ina, ina ang kabangdanan kon ngaa nakahibalo ako nga indi ini impyerno. Inang nawong mo?” Ginkagat sini ang idalom nga bahin sang bibig. “Susmaryosep, Matthew, ano ayhan kalain sa hunahuna mo ang mag-ilis sang diaper?”

Naglumpat-lumpat anay sila sa nagkalain-lain nga topiko. Paano ang balay, paano ang byahe, paano ang iya utod. Kon kaisa nagapasiplat ang iya iloy sa kurtina sa tunga sang hulot. Kaangay sang wardlevel ang hulot. Ang makatilingala, isa ka pribado nga hulot ang 103 sa Delgado Hospital.

“Kag sin-o ang nagabantay kay Annie?”

“Ang iya iloy.”

“Mayuhay na sila?”

“Indi pa gid, wala pa ka bugtaw si Mean. Apang sa pamatyag ko maayo man ang mangin pagtamdanay nila. Nakahibalo ka kon ano ang iya siling sa akon? Natawag ko sia nga ‘Tita,’ ang siling, abi ko maakig sia, ang siling, “Mommy’ na lang, Matthew.’”

“Amo na ‘na ang nangin tawag mo?”

“Ti kay hambal mo mangin ugangan ko, ti kundi huo!”

Nagpanghimuta si Matthew. “Ma, diin na si tatay.”

Nag-alsa lang ang duha ka abaga sang iya iloy. “Sa impyerno guro.”

Nagkadlaw sila. Nagsugilanon nahanungod sa mga wala pulos nga mga butang. Mga handumanan nga wala nagikan sa pagkabata ni Matthew, ukon bisan sa hayskul, indi, ang ila gindumdom amo ang natabo isa ka bulan antes ang insidente. Ang aksidente nga pagpatay sang ref nga nagdulot sang baha sa sala, ang pagsulod sang mga Jehovah’s Witness tubtob sa silong, ang pagpangawat sang mga squatter sa ila amargoso sa ila hardin.

Nagpasiplat liwat ang iya iloy sa kurtina.

“Wala mo dapat ginhimo ato, Ma.”

“Nugay na sinabad, Matthew.”

“Nakita mo na nga nagapadulong. Ngaa wala mo nalang ginpat-od ang pa-andam?”

“Indi ka man gihapon magpati. Kag isa pa, indi ko man gihapon mapunggan ang masunod nga matabo. Makita ko lang ini.”

“Ma.”

“Nakahibalo ka kon ano ang nagakaangay mo nga buhaton sa dyip?

Nangalot sang agtang si Matthew. “Ano?”

“Dala mo ang imo cellphone. Ay ang iTouch, ang iTouch.”

“Indi iTouch, Ma, iPod Touch.”

Nangilay ini. “Basta dala mo?”

Nagtango si Matthew.

“Paandara kon ara ka na sa dyip, ha? Paandaron mo. May wi-fi atong Roxas-Gastambide.” Nagkadlaw ini. “Mapati ka man ukon indi.”

Gin-uyatan ni Matthew ang kamot sang iya iloy. “Nagapati ako, Ma. Nagapati ako. Maga-internet ako sa Roxas-Gastambide, ginasumpa ko.” Naghugot ang iya pag-uyat, “Apang madugay pa ato, ha? Madugay pa bag-o ako maghalin. Luyag ko anay nga makaupod ka.”

Ginhaplos sini ang iya nawong. “Luyag mo mahibaloan kon paano ginpatay ni O’Mahoney si Errold?”

“Indi na.”

“Kon paano ko nahibaluan?”

Ginkalot ni Matthew ang likod sang iya dulunggan. “Sige, ina.”

Ginkaayo sini ang duha ka ulunan sa iya likod. “Paano man? A, sige. Amo ‘ni. Ikaw mo, wala ka nagpang-usisa. Amo nga kami na lamang sang amay mo ang naghikot. Sang Byernes, sang naglakat kamo ni Annie nga daw mga lain-ulo.”

Costume party ang amon ginkadtuan, Ma.”

“Ang hambal ko gani, lain-ulo.” Nagpasiplat ini liwat sa kurtina, may natalupangdan. “Naglakat man kami gilayon sang nakalakat kamo. Nagpadulong kami sa haya ni Errold. Mga Tsino gali sila. Mga mabuot. Lain maghaya ang mga Tsino. Manuglakat na kami sang nag-abot si O’Mahoney.”

“Kag paano sini ginpatay si Errold?”

“Abi ko indi mo luyag mahibaluan?”

Nag-isip tubtub napulo si Matthew. Indi na sini luyag mahibaluan. “O, sige, paano nalang ninyo nahibaluan nga sia ang nagpatay?”

“Iya ginlantaw ang lungon.”

“O, ti, ano?”

Closed casket mo. Namilit gid sia.”

“Kag…” Nanghimung-it si Matthew. Nagbalikid sia sa kurtina. Daw may landong sa pihak nga bahin sang hulot.

“Luyag sini hibaluon kon patay na gid man.”

“Mama.” Nagtindog si Matthew, ginwahig ang kurtina. Wala sing tawo kundi isa pa ka kama. Nagginhawa sia sang madalom.

“Ano ang abi mo, ara da ang amay mo?”

Nagbalik si Matthew sa monobloc. “Abi ko si Mean.”

“Si Annie? Pila ka bes ko pa bala ihambal nga pakasalan mo pa sia? Paano sia makalab-ot diri?”

“Ambot.” Ginlibot sang panulok ni Matthew ang hulot. May banyo ang matuod-tuod nga hulot sang 103.

“Ambot, ngaa man ya nagalingas-lingas ka gid?”

“Ginalantaw ko kon mahimo na mabuksan, daw hapon naman, indi na sakit ang silak sang adlaw.”

“Wala sing banyo diri?”

“Ang problema sa imo, Matthew, wala ka nagatoo.”

Naghipos na lamang si Matthew.

“O, ano, malakat ka na?”

“Ti kay ginasinggitan mo man ako.”

“Ay ambot, Matthew, mangin amay ka na. Abi paggiho nga daw indi ka na bata!”

Ginkaayo liwat ang lunan sa likod sini. “Kag ibalik na abi ang kurtina. Masilaw pa sa mata ang kasanag.”

“Dapat tani may blinds ni ang mga bintana.” Ginbalik ni Matthew sa pwesto ang kurtina. Nagpungko sia sa punta sang kama. “Magsugid ka pa.”

“Nahanungod sa?”

“Ambot.” Nagpanutoli si Matthew. “Ano ang anak ko, babaye ukon lalaki?”

“Lalaki.”

“Sin-o ang kaanggid, si Mean kon ako.”

“Sa Annie, salamat sa Diyos.”

Kag didto na nagpadulong ang ila sugilanon. Ano ang mangin ngalan sang iya anak (Michael), ano ang mangin huyog sini (maga-uso kuno gikan sa Tsina), sa diin ini magabutho, ano ang mangin obra sini, ano ang mangin buas-damlag sini. Nagdulom, nagsanag liwat, nagdulom liwat, nagsanag liwat.

“Kag didto na sini ipa-download ang iya utok sa Internet.”

Upload, Ma.”

“Lakat na ‘to gani, ‘Nak, wala ka sing iban nga ginahimo kon indi ang hustuhon ang ginahambal ko.”

“Pasaylo, Ma.”

“Wala kaso.”

“Pasaylo sa tanan.”

Nagkuri-it ini. “Wala kaso.” Ginhalukan sia sini sa guya. Sige na, kagina pa nagahulat ang dyip sa gwa.

Nagpanrapo sang mga mata si Matthew. “Magabalik ako.”

“Hulaton ko ikaw.”

Nag-isip tubtub napulo si Matthew. Iya gin-uyatan ang kamot sang iya iloy, kag naglakat. Mahinalungon ang pagsira sini sang pwerta. Sa may salamputan, may tawo na sia nga natalupangdan. Luyag sini tani bugnuhon, apang iya na nabati-an ang bosina sang Roxas-Gastambide.

Sang pagsakay, gilayon nga nanguy-ab si Matthew.

“Nag-andar ang dyip. “Magtulog ka anay, madugay kamo nga nagsugilanon.”

“Dali lang gid.” Iya ginpangita ang iPod Touch sa backpack. Iya ini ginpaandar. Matuod gid, matuod gid man nga may wifi sa dyip. “Nagapati ako, Ma. Nagtuo ako.”

This short story is a translation of U Eliserio’s “Ang Huling Roxas-Gastambide,” part of his second collection Tungkol sa AsoClick here to read about his upcoming third collection, Eksamen at iba pang kuwento ng pag-ibig.

ANG HULING ROXAS-GASTAMBIDE

by U Z. Eliserio

translated into Asi by Riza Fetalvero

1

Alas kwatro ig higra si Matthew. Buong adlaw et Dominggo, nagpakaidamo yang sida et EverQuest. Buko nida gustong isipon kag tungkol kang Errold. Minatayey kali. Kung naging mabuot nak estudyante baga kali, o kung naging kaamigo’y nida, buko nida gustong isipon.

Photo by Anna Nekrashevich on Pexels.com

Buong tuig et 2010 nak sida’y ging mamalas. Enero, nagbuyag sinra it kag ida tatlong tuigey nak rayaga. Pebrero, naayamang ingga sida it gallstones. Marso, natabo nak uya ig eepekto kag mga buyong ag kinahangyan nidang magpaopera. 

Maadoy taa ka tuna it Abril. Nakaliwasey sida it ospital. Ibay-oney nida kag huling an-om nak units nak kinahangyan para sa ida MA. Ag sa wakas nahuyam nida kag credit card it ida manang ag nakapag-subscribe it sang tuig sa WoW. Pagkatapos, naayaman nida kag tungkol kay Errold. Sa Facebook. Ingga pa it nag-like sa balita nak minatayey kali. Abe siguro’y pangintrimis yang.

Nagpapananamgo sidang asa ospital kuno sida uli. Ugaling buko dahil sa operasyon para sa gallstones. Buang kuno sida, nagdedelusyon nak usang manggegera. Binati si Matthew it alarm et cellphone. Alas syetey. Pinayong nida kali, buko yang snooze. Uya sida ig bayutbot dahil inggwa pa sida et usang cellphone nak naka-set mag-alarm et alas syete y media. 

Alas otso,nakabati sida. Minuyatan ka ida cellphone. Parehong payong. Nasusuka ag naaamoy ka sip-on sa sariling hingabon, pinayong nida kag electric fan ag bumayutbot. Buko magkatuwang ka ida naisuksok nak tsinelas, pero uya nida ig isli. Binaoy kag tualya nida ag lumiwas it kwarto. 

Sa kusina naabutan nida kag ida tatay. Nakapilot, inggwa it hudot nak nagyeyelong manok. Nag-uk-ok si Matthew.

Nagmukyat kag ida tatay. Nagbayduhan sinra it tangho. Ibinutang it ida tatay kag manok sa usang mayukong nak di tubi ag binilin nida sa lababo. Nagpanglimugmog si Matthew. Uya sida ig papanglimugmog dati, nakaon yang sida it Sklyflakes o Marie o ubas para mawagit ka lasa et yaway sa ida yuba. Ngasing, buko yang tubi ka ida panglimugmog kundi Bactidol. Nagrurugo pa gihapon ka ida ngaya-ngaya. 

Uya puat it ruya ag panglimugmog sida. Naubos nida ka usang basong tubi nak di yamor nak Bactidol bag-o mawagit ka puya sa ida ing bubuga. Nagpanghimuta sida ag sumuyor sa kasilyas. 

Habang nagkakauyo, nagbasa sida et Camera Lucida. Nahuyog kali nida. Panlimang besesey nidang nahuyog kag libro sa sayog et kasilyas. Kalip-ot yang kali, ugaling indi nida matapos-tapos. Pinunpon nida kali, pinunasan et tissue, ag ibinalik sa tupar it mga uya unor nak bote et shampoo. 

Inabrihan nida kag water heater, nagbilang hanggang 30, ag inabrihan kag shower. Ag inuba ka t-shirt. 

Binaoy nida kag habon. Rugayey nak nawagit kag mga gutak sa ida sike nak rason kung asing naggagamit sida it sulphur soap, ugaling dahil nasanayey gihapon ra sida sa amoy, sigeda ka ida gamit et Dr. Kaufmann. Napapaguya sida nak pangayang Aleman pero ka hawong ay Tsino kag asa ads it kali. 

Uya nida ig hahabona ka uda, aber it kag dati pang ordinayong habon ka gamit nida. Ka ida pagkaayam kasi, aber niong klase it habon, mayain sa uda. High school nida eg tunae kag tuyar nak ritwal. Bihira sida magkapunggor. 

Inggwa it mga nagsisiling nak dapat mainit nak tubi ka gamit bag-o maghabon, ag mayamig pagkatapos. Pang-abre ag pangsara it pores. Uya si Matthew ig papati reli. Usa kali sa mga ing pag-awyan ninra it ida ex. 

Enjoy sida sa mainit nak shower. It kag maisot pa sida, uya sinra shower. Gamit ay tabo ag mayamig nak tubi sa inra pagkaligos dahil inatamaran sida mag-init. Dati katulin sida magkaligos. Ngasing, dahil malasa ka mainit nak tubi sa yawas, inaabot sida it halos usang oras. Ka problema reli, matulin maubos ka ida habon nak gamit panghapo-hapo. 

Karuyom kag salamin sa kasilyas ag yumamaw ray it maisot sa hagran pagliwas nida. Sinapoy it ida ilong ka amoy it natutubor nak manok. Sadya kali. Sa pagsugnar it ida tatay, perming nahihilaw ka yuto it kali. It kag minsang ida sinilinggan, nagkasabtanan sinra. Maguyangey si Matthew, pero ing papagyuto pa gihapon sida it ida tatay. Kada nagkasundo sinra. Isadyaon nidang medyo tubor ka manok, para indi matahawan sida it hilaw. 

Sa kwarto, karugay ka ida pag-ilis. Mahaba ka ida ritwal. Sentro it kali ka pagpahir nida it ointment tuna singit pabatiis na makatuyon. Iba kali sa gutak nida it kato sa sike, nak umudon sa sulphur soap. Sa ida singit, nawawagit ag nabalik. “Imaw ray kali,” nguyob nida. Ka kwaresma ka ida ing sasaan-an, nagyayadaw ka mga rapa aber sa inra sampayan. Kato ka ida hula, dahil minsan yang sida magpangatoy it tag-uyan. 

Nagpapanghakay, inayos nida kag unor it ida hambag. Unang adlaw it klase nida. Dapat taa ay nagpapang-agit-agit sida it mga estudyanteng late. Imbes, kinahangyan nidang

magpakabuot dahil sida ka estudyante. Nagmuyat sa ida cellphone, alas otso kinsey. Nagsapatos ag dumiretso sa kusina.

Nakatahaw kag manok, nag-aaso, kaibhanan it bahaw. Naghungit sida habang nagtetext. Traynta pa ka ida balance. Nagbaoy sida it usang lata et Coke sa ref.

“Pagkaaga,” siling et ida tatay. Nakaingkor kali sa atubangan et payong nak TV.

“Kalasa e,” sabat ni Matthew.

“Rayan ka sa imo nanay bag-o ka humalin.”

Nagyag-ok sida Coke, ag sumig-ab. Malasa talaga. “huley ako.”

“Magramyag ka nidang ing aayaba.”

Umumok si Matthew et manok ag bahaw. Ruha pang yag-ok ag ubosey ka Coke. Inisip nida kung kinahangyan pa nidang mag-abre et usa pang lata. Imbes, pumaagto sida sa kwarto et ida mga maguyang.

Karuyom, pero sauyo nida ka pagkakabutang it mga gamit. Kag marakong aparador nak huling human it ida tatay para sa ida nanay bag-o kali naging mayupa sa pagpanray. Kag swivel chair nak sida it nagbakay ay nakaatubang sa higanteng TV nak manong nida kag nagbakay. Ag kag higanteng katre halin pa sa ida ulo nak raya-raya ninrang magpamilya sa ap-at nak pagsaydo-saydo et bayay sa sakop et tatlong dekada. 

Ag kag huytanang bakal sa usang rugo. Sa rugo nak kali sida pumayungot. Ing patik-patik nida kag bakal nak takyob. Inggwa et tunog, mahinay. O boses kato it ida nanay? It kag maisot pa si Matthew, pananamgo nidang magkainggwa it basement. Tuyar it kag sa mga Amerikano sa Sweet Dreams at komiks it Archie. Indi nida mapatihan nak sa pagtuna nida it pagtudlo ay 

magkakainggwa ngane sinra it basement reli sa huling bayay—huli, siling it ida nanay—nak inra sinayduhan. 

Pero buko kato para sa ida. Para kato sa ida nanay. Bukoey gusto it kaling lumiwas tuna mamatayan et estudyante sa elementarya nak ida ing tudluan. Sa ekuylahang kali nag-aray hanggang grade 5 si Matthew. Sa eskuylahang kali nagtudlo sa halos trentang tuig ka ida nanay. Permi kaling ingga it alagang estudyante. Tagabulig sa paglimpyo it kwarto, tagapaya et blakbord, tagabulig pag naabot ka tray para sa recess. Kag huling alaga et ida nanay, sa iskwater nakaistar. Permi kaling nagpapaindi sa ing tataong sandwich it kag maestro. Gusto yang kuno it kali nak magbulig kada naghuhuyat pagkatapos et klase. Nasagasaan kali it tren it kag matigrag sa jeep nak ida ing sasabitan. Kung Sabado ag Dominggo kasi ay nagbabaligya kali it sigarilyo. Gusto taang magpusnga ni Matthew pag ida narurumruman kag korning istorya.

Kag kaso’y klaro kali, ag nabuang ka ida nanay reli.

Binatak nida kag huytanan, inalsa kag takyob. Ayam nidang ingga it iba pang liwasan it hangin kag basement—buang ka ida nanay, pero kinahangyan pa gihapon it kaling maghingab—pero buko nida ayam kung rein nakaposisyon kag usa pang sudlanan sa irayom it inra bayay. Nakakabuang kung sakali mang magkasunog, marako ka posbilidad nak matuyar sa mga manok ng ida ing kakaon ka ida nanay.

Inabrehan nida kag iwag sa tupar it hagran, ag pumilhig. “Ma?” Nakapilang tikang sida.

“Payonga ng ilaw!”

“Ma…”

“Payonga ng ilaw!”

Naghingab it marayom si Matthew, pinayong kag iwag, ag liniwas kag ida cellphone.

“Payonga pati kina!”

“Baka marapa ako.”

Umukaw kali. Pay erong nag-aapin sa ida mga anak, o pagkaon. “Halan. Halan kina ay puydeng inde eg payongon.”

“Salamat.” Nakapayungotey sida reli. Amoy buyak ka libor. Bag-ong kaligos ka ida nanay. Inggwa it kasilyas sa basement ninra, inggwa it ref ag katre. Sa rocking chair kali nakaingkor. Baka buko ra kali buang? Buko pananamgo gihapon nida nak bumuyag sa mga tawo, magpakasadya ag mag-usa?

Binag-o ni Mean ka ida pananaw. Si Mean, kag ida rayaga. Kag ida ex. Ka ida buhay.

Nagtagan si Matthew. “Kamustay Ma?” Kinahangyan nakong magrali ha?”

“Minatayey kag binata.”

“Ma?” Binutong nida kag usang monobloc halin sa ringring ag umingkor sa atubangan it ida nanay. “Buhi pa ako, Ma.”

“Aya ako eg tuyara. Buang ako, buko tanga.”

Napahidom si Matthew. “Oo, minatayey kag binata.”

“Kung tuyar, ayamey nimo kag kinahangyan nak hemuon.”

“Ak ing huhuman, Ma.”

“Bakakon.” Nagmustra kali nak pay matulay, pero kato yaki ay mabaydo yang it posisyon sa pag-ingkor. Sige ka paghiwas sa rocking chair. “Ayam ra nimo ka gustong bisayahon it kaling tanan.”

“Waya ako ayam, Ma. Buko ra sigurong sida ngane kag sinasa—“

“Ayam nako kag klaro!”

Ayam ni Matthew. Namamasran it ida nanay ka mga paabuton. Ka pagkamatay ni Ernold, kung si Ernold gane kag binata, usa sa mga signos. Ugaling buko pa nida buot nak isipon kag mga paabutong epekto et mga kali. Maramo pa rang signos bag-o maggrabe ka sitwasyon. Buko ra sida tuyar kang Noah o si Joan of Arc o kung siomang santo, buko ra engkanto ka ida nanay. Ugaling limang tuigey kaling nakaistar sa basement. Limang tuigey nak kali’y nag-uukaw it kung nio-niong tuytuyanon, kung nio-niong suno sa mga paabutong kahadlukan.  It kag una’y uya it nagpati, liban sa ida tatay. 

Ugaling kag mamuslok kag ida manghor, nagtunang magpanimati si Matthew. Tinunaan nida it suyat ka mga ging bibisaya it ida nanay. Kali kag nagsiling nak makikilaya nida si Mean, ag ibilin sida et kali. Permi sidang nag-aasa nak ingga it bag-ong mga bisaya ka ida nanay, suno sa pagbilta it ida dating rayaga. Ugaling yang gane, pauli-uli yang ka bisaya it kali suno sa mga signos. 

“Ayama Matthew.”

“Ma?” 

“Ayama kung sida gane o buko kag binata. Ag kung imaw, himua kag ayam nimong kinahangyan nak hemuon.”

“Ma, buko ako pulis.”

“Ayama, Matthew. Ayam nimo kung sio kag nagmatay sa imo kaamigo. Ruto yang nimo maaayaman kung sida o buko kag binata.” 

“Ugaling Ma…” 

“Haliney. Alas nuevey. Maaabansay ka.”

 Nagkuot kali it sanggatos sa ida suso “Pamplete nimo. Sakay it taxi.”

Binaton ni Matthew kag kwarta. Tuminrog ag hinaruan kag pisngi et ida nanay.     “Mahaliney ako.” Matulin ka ida pagtawog sa hagran. Mayungotey gane sidang mabakiar. Ingga sida it narungog. 

alingaw-ngaw it ida isutang pagkahuyog o hayakyak it ida nanay? Tan-ay kag huli.  

Rugayey kaling uya eg guguya. 

Sa kwarto it ida mga maguyang, ibinalik nida kag takyob it suyuran. Lumiwas sida, binilin kag sanggatos sa center tale it inra sala. Nakaabre kag TV. Sa sofa, tuyog kag ida tatay. 

Marahan nidang sinara kag hanran sa ida pagliwas. 

Pagkaliwas sa inra gate nagbungar sa ida kag nahinabo sa ida nakarayan. Ruhang apas nak ing papangidamuan kag usang door bell. Sa huli ninrang bayay, nakarakop sida it ruha pa gihapon, ing iistorbo—sigurado sida it kato—kag mga nagkakatuyog nidang mga maguyang. Sinugod nida kag mga anak, burot it rayagan kag usa ugaling mas maisog kag kaamigo.  Nagtinir kag apas, mga sidam, onse anyos siguro kali, sa habig it inra door bell. Naparuyog si Matthew sa tungor it kali. Nagmuyatan sinra. Nag-aakat kag kidamot it kag apas sa door bell. Nakangisli kali, yunot kag usang ngisi. Nag-uusang itom sa hilera it mga puti. Pinindot it kag apas kag doorbell ag sinuntok ni Matthew kag inra gate. 

Kag apas talaga it ida asuntukon. Nagbag-o kag ida desisyon nakabulas kag apas sa ida kamao. Aber uya natamae, nagtibaw kag apas. Nagyamhong kag mga kinadmot ni Matthew ag tatong adlaw matapos it kato pinabaranggay sida it kag nanay it kag apas.  Sinuntok nida kag kabadeng kato. Usa sa mga rason kung asing kinahangyang sinra’y magsaydo. 

Uya nida eg pansina kag ruhang apas nak nag-iidamo. Kilaya nida kag nakaistar sa bayay nak ing papangidamuan et kag ruha. Mga manggihaling binata kag nagrerenta ruhang palapag. Usang beses kada buyan nagvi-videoke kag mga kali, ag perming naabot et karsada ka inuman. 

Kinahangyan gane sigurong ibhan talaga nida kag ida nanay sa basement. Mayado sa mga apas, malayo sa mga mayango-yango. Mayado sa mga tawo.  

Lumiso sida sa wala sa Scout Reyes. Mayadong baktason kali paagto sa sa kanan, nak maramong manunugay nak nag-iidamo sa bayay ni Angkol Efren. Minsang nakapusoy dos ruto si Matthew, ninunot sida et ida pinsang yubog sa utang. Ka ikaruhang kanto ay Magnolia, reli nakaistar kag ida pinsan, nak tatlong buyaney nak uya nida nakikita, ka rason kung asing pag nakasasapoy nida si Angkol Efren ag ibang manunugay ay nasuong yangey sida. Ingga kuno kali it ing takaw sa sugayan. Ka ikatatlong kanto ay Scout Chuatoco, kung rein inggwa it illegal nak carinderia nak uya it nagrereklamo dahil reli eg kakaon ka mga taxi driver ag reli marali makasakay et taxi.  

Mararayanan ni Matthew kag dating squatters ares nak ngasing ay parkingan it elementary school et Barangay Roxas. Mararayanan nida ka HQ et MMDA. Sa adlaw nak kali ingga it minatay nak uning pilang metro ka yado sa ing tatambayan it mga traffic enforcers. Nakapalibot sinra sa usang nakasakay sa motorsiklo. 

Sigeda yang ka gulo ag saplir et mga uda. Rahina kag Let’s, carienderia sa habig et HQ, kaunan et mga MMDA, mga empleyado et Post Office, ag mga drayber it Roxas-recto. Datiy ingga et mga Roxas-Gastambide nak jeepney, siling it pinsan ni Matthew, ugaling ngasing ausay kuno kag ingga it tuyar nak prankisa. Tuna it kato uya pa nida nahahangowe kag huling unicorn it kali, ugaling nagpangako sida sa ida sarili nak kung mag-abot kag adlaw  nak makasapoy nida kali, aber pa parein sida, aber guano kabug-at pa ka ida raya, ibilin nida ka mga tarabuon sa adlaw nak kato ag masakay. Buot nidang mahawongan kung niong klaseng lugar ka Gastambide. 

Nakaabot sida sa Roces. Reli sida mahuyat it jeepney byaheng Pantranco, kung rein ruto sida masakay et UP-Panranco. Iniliwas nida ka ida cellphone.  

Alas nuevey.

Nagrayan ka usang jeepney. Pinara ni Matthew kag taxi sa likor it kali.

Alas nueve bentey sida nakaabot sa UP. Sanggatos ag dyes pesos ka plete. Uya’g suklii it kag drayber kag ida sanggatos ag baynteng ing rawat. Bumaba sida sa Shopping Center. Kuwaresma ag MA ka klase, kabuot ag unorthodox ka ida maestro ag sa bayay et kali sa UP ka inra klase.  

Pilang ero kag bumatok sa ida, ugaling waya ra it nagpangyagor sa mga kali, ag nakaabot sida nak pamuyos et gaos dahil sa rangga, ka una sa ruhang klase nida sa adlaw nak kato. Biningga sida it pamilyar nak uda. 

2

Waya pa gihapon si Matthew, ugaling bukoey dahil sa minatay nak kaamigo ka rason. Nagkabalikang nak pay buko sinra ni Mean.

Indi sida makapati sa ida kaswerte. Nagtunaey yakeng mag-MA kag kabade, ag nag-enlist kali sa klase mismo ni Matthew dahil gusto nidang maging kaklase kali.  

Mas buko kapati-pati ka kamalason ni Mean. Ap-at nak dominggo pa yang kali sa trabaho sa usang website et kag masisante dahil sa kikorek ka grammar it editor in chief. Pilang buyang sidang nagtinir yang sa bayay, ugaling nakabawi ra gihapon ag nakapasok sa pagraraket para sa usa ray nak website. UK-based sa halip nak local tuyar sa naunang ing pasukan, kada mas mataas ka sweldo. Nakakatipon kali kada nagdesisyong mag-graduate studies, ag nakabuyagey pati kali sa mga control freak nak mga maguyang. Nag-dissolve kag kumpanya usang adlaw bag-o magtuna ka eskuylahan it summer. 

Kali kag inra ing papag-esturyahan habang asa klase. Pagkatapos, nag-absent si Matthew sa sunor nak klase ag nag-mall sinra. Ka inra nakalipas it inra ing papag-esturyahan habang nagpapamasyar sinra sa cyberzone ag kumaon sa Jollibee. 

Kag nagruyomey, nagpangikag nak mag-inom si Mean. Datiy parehas sinrang uya eg iinom. Pagka-break, naging manginginom sinra pareho. Nagtungoney si Matthew, pero makusog pa gihapon sa inuman si Mean, laloey sa San Miguel. “Siling gane nako buko Light e,” siling et kali sa waiter, “Nio ka imo muyat, gusto namo ka Light? Mayango kami, indi kami sa Light!” 

Ruha-ruha kali kung umorder et beer. “Akoy it mainom para sa imo,” siling ni Mean. Ag kato kag rason kung asing sa bayay ni Matthew sinra nakapauli. 

“Uya kali,” hinghing ni Mean habag katupar sida. Ging kakagat et kali kag ida talinga. “Uya kali.” Ikaruhang adlaw it klase. Sumuyor sinra kung rein sinra magkaklase, ag nag-absent uli si Matthew sa paruha dapat nidang klase. Nagpauli sinra it alasdose. 

“Uya ka pagihapon nabag-o,” siling ni Mean pagkatapos ni Matthew. “Pilang segundo kato? Nag-abot baga it usang minuto? Bag-o pa makasabat it sorry si Matthew, itinungor ni Mean kag bibig nida sa kayake. 

Tuyog maghapon si Mean. Datiy makusog kali eg huyagok. Bukoey ngasing. Halos uyaey gane eg hihiwas kag rughan it kali sa paghingab habang nagkakatuyog. Kinahangyan pang itungor ni Matthew kag screen et iPod Touch sa ilong it kali para yang masiguradong naghihingab pa kag kabade. 

Nagkaligos sida. Pagkaliwas it shower, sinapoy sida et ida tatay. “Hanggang sauno reli kinang kabade?” 

“Buko sida kabade, si Mean kina, pilang tuigey nemong kilaya.”

“Buko sida kabade?” 

“Buko sida kabade yang.” Ipinahir ni Matthew ka ida damot sa tualya, pagkatapos ay hinuytan kag abaga it ida tatay. “Pabad-ey. Uya sida pambadar it renta e. Alangan rang bumilta sida sa ida mga maguyang. Ayam ra nemo kag mga esturya nida patungor ruto.” 

Pinayong it ida tatay kag iwag sa kasilyas. “Uya ra ako problema sa pagtinir nida reli. Ka ako yang, kung puyde aya tan-a kamo eg pakagulo. Ag kung puyde nidang ipilak kag mga tissue ag cotton buds nak id aging gagamit imbes nak ibilin sa tangke it inodoro.” 

“Ak asilinggon.”

“Ag kung puyde taa aya kamo eg pakagulo. Narurungog et mga kalibor. Ag it imo nanay.” 

Usang adlaw imatdon sinra it kag mga squatter nak kato. Ingga gane sinra it mataas nak gate, paka-lock gane sinra it mga hagran, asa suyor ra it compound kag kriminal. “Halan, halan. Mapatugtog ako it makusog para inde kami marungog.” 

“Ag aya baga eg pagamitan kag Mane ag Tail, ako kato.” 

Nagpapanguyogey si Matthew. “Puyde bagang isuyat nemo yangey tanan, kinahangyan pa nakong mag-ilis.” 

“Halan. Ibilin nako sa lamesa it kusina.” 

Sa kwarto, mahipos nak nagkakatuyog si Mean. Mahipos nak nag-iilis si Matthew. Pagbilta sa liwas, namuyatan nidang di hudot nak yellow pad ag bopen ka ida tatay. Lampasey it usang dosena ka naisuyat et kali. “Ruhang adlaw pa yang sida reli a.” 

“Aba’y pangutan-a nemo kinang kabade kung ingga ako it ging suyat nak human-human yang.” 

“Annie, Annie, buko kabade.” 

“Aba’y pangutan-a sa imo ani kung ingga ako it isinuyat nak human-human yang.”

“Nagpapaguya ka?”

“Kung nagpapaguya ako, ihuyaton ka nakong magsiling it imo kalokohan, pagkatapos isiling nako, “Isiling nemo kina sa imo ani nak opaw.” “Napaguya it pagkakusog ka ida tatay. Karugay. Tumungon yang kali kag ingga et buzz nak maghalin sa basement. Senyales kato it ida nanay. “Ruhang gab-iy kinang buzz nak kina. Kung tan-a yang, aya kamo eg gulo.”

Napakagaw it uyo yangey si Matthew ag bumilta sa kwarto. Naabutan nidang nakaingor sa atubangan it computer si Mean. Nakakulismor kali sa ida.

“Narungog nemo tanan?”

Uya kali eg sabat. Inabrehan yang nida kag VLC player, pinili kag folder nak nag-uunor it The Ring Cycle ag itinodo sa 200% ka volume. Hinaruan it kali si Matthew. 

Uyaey sinra nakapaninghapon. Sa pangatlong pasok ni Matthew bukoey sida instant nak niliwasan. 

Nagkatuyog sinra pagkatapos, nakapatong ka ida walang hita sa mga hita ni Mean, asa irayom it liog ni Mean ka ida baraso. 

Binati sida it pamitig et mga batiis. Tuyar it kag dati, nagmukyat sida, nag-unat, naisip nak ingga it sala sa ida ging huhuman, ag nagtunang magpanguyog. Ka una nidang instinct ay umukaw, ugaling isarado nida ka ida bibig. Mapangisay sida, mahudot sa mga uyunan, tamong, mababaoy sa pwesto kag bedsheet. Nag-abot it lampas sa usang minuto kag cramps nak kali.

Nagbreathe in-breathe out sida, an-om nak beses, tigsasampuyong bilang ka paghudot sa hingabon. Advice kali it usa nidang kaamigo para indig tubong-tubong ka ida rughan pag-inahika. Naayaman nidang epektibo sa iba pang klase it yawhak ag paghapros it puso. Uyaey kag pamitig ugaling rahagto pa gihapon kag hadlok nak ing aatake sida halin sa suyor, sariling yawas ag 

Waya sida it mahuman para mapigihan kali. Laloey nak inde sida reli, nak ka sakit ka madesisyon kung hanggang sauno kali marugay. Inggwa it usang beses, kakabuyag pa yang ninra ni Mean, nak nag-abot it sampuyong minuto ka paghapros it ida mga batiis. Uya sida eg ukaw it kato, uya it ing hagaran et bulig. Ugaling hudang-huda sida sa ida sarili. Indeng gadur sida sa ida kayudahon. 

Sa ikatatlong uli it ida breathing exercise yang nida namasran uayey sa katre si Mean. Nagbangon sida, binuksan kag ilaw. Namuyatan nidang asa katre pa gihapon kag hambag it kaling puno it baro. Ugaling uyaey kag cellphone it kali, pati kag ang Matthew.

Sa kusina nakakita sida it note. Maghalin sa ida tatay, nagliwas kali para mag-withdraw. Alas otsoy, siling it orasan. Uyaey eg hihiwas ka ida damot it kaling pangsegundo. Inabrehan ni Matthew kag TV, ugaling uya channel nak nahanap nidang makakasiling sa ida it tamang oras. Nagsil-ip sa liwas. Karuyomey. Gab-iy. Nagtungon ka panahon. 

Tatlong beses nidang inukaw kag pangayan it kag dating rayaga. Nioy baga gane sinra ngasing? Magkarelasyon. Kato kag tawagan it mga aktibista nidang estudyante. Karelasyon, pinaisot ka naruromruman niday si Errold. Nakakaintindi kali sa mga aktibista. Buko ayam ni Matthew kung gauno. Ka ayam nida, mas maramo pa kaling napagtuang rally kaysa sa ida, aber sida ay puro basa sa mga gawa ni Lenin. 

 Lenin. Siling sa ida dati ni Mean, pag nagkaanak sinra dapat pangayanan ninra kaling John Lenin. “Kato kag panganay, kag bunso ay si Paul McCarthy.” Pilang adlaw pagkatapos it kabisayahang kato nagbuyag sinra. 

Usang replay et Pokemon kag nagpiga sa ida pagyukso-yukso sa mga channel. Chiu. Chiu ka apelyido ni Errold. Apelyido ka tawag nida sa mga estudyante. Para indi sida masyadong maging close. Para mala-militar. Para mapigahan kag imahenaryong relasyon nak siling nida 

Interpretasyon nida kina Ranciere ag Freire ay imaw it harang sa pag-eskuyla. Lenin, Ranciere, Freire. Asing sida’y inabilin it mga teorya kung kinahangyan nak gadur nida kali? Ado pa ka ida mga estudaynte, katong mga uya eg kukunwari sa pagiging ansyano o maayo, uya ibang hanrom kundi magpakasarap. Kung uya eg balik si Mean sa ida buhay ay nag-iidamo taa sida ngasing et EverQuest 2. 

Asa tunga-tunga sida it advertisement kag marungog nida kag buzz. 

“Alangan ra,” Rein pa gane mapapagto si Mean kundi sa ida nanay? Inasaputaney gane ka ida tatay sa kabade, ngasing pati ka ida nanay mareklamo. Ugaling naisip nida, kung indi eg bilta si Mean sa ida buhay, nag-iidamo sida ngasing et WoW habang ing papayuduan ka mga nakarayan ninra Errold. “

Nagpaagto sida sa kwarto et ida mga maguyang , namuyatang nakapalastar yang kag takyob it rayanan sa basement. Bumaba sida. Uya iwag. Hinaphap nida ag nakta kag switch. Makapilang beses nidang itinaasa-baba, pero uya hadag nak nag-aabot.

“Ma?” hinghing nida.

“Matthew!” ukaw et ni Mean. Ingga it nagyabunok. Pay yawas nak nahuyog sa sayog. Buko nida ayam kung rei di halin kag boses et kag kabade. “Mean?” Uya sabat.   “Ma? Ma, nio ka naghinabo kang Mean?” 

Uya kag ida cellphone, waya flashlight. Hinaphap nida ka hangin sa ida atubangan. Nagtikang sida it usang beses. Ag usa pa. Ag usa pa. Nauntog sida sa pang-ap-at nak tikang. 

Naghadag. Namuyatan nida sa rocking chair ka ida nanay. Asa katupar it kali si Mean. Nagruyom uli. Nagsadawan kag itom ag puti sa ida mga mata. “Ma, nio ka imo ging human?” 

“Tabang…”

“Mean! Mean? Ma?”

“Tabang!”

Nagtikang sida uli ag narapa. Yabot ka tunog et pagyapasak et yawas nida sa sayog. Buko buy-og, buko makusog, halos hinghing. Pagkadurog. 

Umukaw sida.

Naghadag uli. Una nidang namuyatan ka uda ni Mean. Inihigra sida it kali sa sayog. Paruha nidang namuyatan kag waya sa lugar nidang amindigit. Hudot ni Mean ka ida baraso. 

Pangatlong namuyatan nida ka ida nanay. Nagtinrog kali maghalin sa rocking chair. Yumuhor sa habig ni Mean. Bag-o pa makabisaya si Matthew, hinapnit it kali kag ida baraso kang Mean ag inutong ka ida amindigit. Umukaw sida uli. 

“Anak, anak…” Nagliong-liong kali, bumilta sa rocking cair.

Binuligan sida ni Mean makaingkor sa sa monobloc sa tungor it ida nanay.

“Anak naman,” sisling it kali, “minsan yangey gane kami mag-idamu it manugang nako.” 

“Ma!” Ingga pa tan-a it asiling si Matthew, ugaling isinarado it hapros ka ida bibig.

“Ag nio ka atawag nako sa ida, aber?

Hainaruan sida ni Mean sa pisngi.  “Aayaey eg kontraha si mama, Matthew,” hinghing it kali. 

“Muyati? Naiintindihan nida ako, aber marugayey nak uya kami nakita. Pati gane pag-idamu marali sida eg sugot.” 

“Nio bagang idamu kato?” Tumulay sida, naghanap it usang monobloc. Nakakita sa tunga it basement. Kali yake kag nagpatir sa ida. Pinaingkor nida si Maean, pinuyot kag nabali sa ida amindigit ag umingkor sa atubangan et ida nanay. “Kung gusto ninrong mag-idamu, puyde nakong dar-an kamo et computer reli sa baba.” Datiy mahilig sa mga Pop Games ka buo ninrang pamilya, laloey katong Bookworm. Nagbag-o kag tanan kag mamatay kag estudaynte it ida nanay. 

“Magkunyari yang taa si Annie nak biktima it ako pagkulam. Imaw gane kato nene, nalimtaney nako kag ato ging papagbisayahan. 

‘Imaw gane kato, Mama.”

“Ag ikaw kag tagapagsaklolo nida dapat! Imbes. Pay tanga ikaw. Tungney gane ng imo pagtibaw.” 

“Uya ako eg titibaw.” Tinungnan ni Matthew kag ida pagtibaw.

Maghalin sa taas narungog nida ka pag-ukaw it ida tatay.

Nagtaas ka kilay it ida nanay. “Binilin nemong bukas ka TV?” 

Naghingab it marayom si Matthew. “Narungog nako kag buzz nemo.” Mahaba kag ukaw it ida tatay. Tumulay si Matthew. “Nrungog ran emo, buligi kuno nako sida sa grocery.” 

Napakagaw sida it uyo. Gab-iy, asing halin kali sa grocery? 

“Ak ipagtuaney,” siling ni Mean, ag bag-o pa makabisay kag mag-nanay ay nahaliney kali sa basement. 

Tumulay nak raan si Matthew, pinakando kag mga monobloc. “Kinahangyan nakong pumagto sa taas. Baka magmatdanan katong ruha.” Hinaruan nida sa yupa kag ida nanay. 

“Alage ling ako maguyang,” hinghing et kali.

“Buko nako sida asawa, Ma.”

“Indi pa.” Ngumisli kali. Kumpleto pa ka ngisi et ida nanay, buko tuyar sa ida tatay nak puroy pustiso. “Aya eg labane, Matthew, mahahapros ka yang, pagkatapos masunor ka gihapon. 

Uyaey sida eg sabat, tumawog yangey sida. Sa kusina naabutan nidang ing bubuligan ni Mean ka ida tatay sa pagliwas et kag mga pinamakay nak grocery. Nagpapanghoy kag ruha.

“Narurumruman nemo kag napaaway kita dati sa Kamuning?”
Nagkulismor si Matthew. “Et kag brownout?”

Nagtunang magtalip it apple ka ida tatay. Kang Mean kali eg eesturya. “Brownout, bagyo kasi. Pero taposey kag bagyo, brownout pa gihapon.” 

“Ondoy kato?”

“Buko, buko. Frank ata. Frank baga gane?” 

Nagliong-liong si Matthew. Bag-o pa kay Frank. Pagka-college pa yang nako it kali.” 

“Oho, oho.” Inabot it kali kag natalipaney nak apple kay Matthew, ag kali ay nagtalip pa eiusa. “Uya iwag, e nagtungoney kag bagyo uya pa kami ayam kung nioy ka nahihinabo sa sanlibutan. Kada, ing nunot nako kaling si Matthew sa Kamuning. Saradoy ata kag grocery nak kato.” 

“Nio yangey ngasing, feeds kag ing babaligya, baka mas mahay pa gane sa mga stall sa merkado.” Nagkagat et apple. “Maguspang.” Inabot it kali kay Mean.

“Tapos?” Kinagat it kali kag apple. “Magumo, Tatay, aya eg pati raha.”

Nagtaas kag kilay it tatay ni Matthew. Pero nagsigeda kali sa pa-esturya. Nag-abot kami ruto, naglingap it matabang baterya. Kinahangyan kasi kag matabang baterya. Pulos AA ag AAA kag amo baterya sa bayay, e kag ausa bugtong nak radyo, ay matabang baterya ka kinahangyan. Marali ra kaming nakahanap. Ugaling, pagkahaba ka pila, usa yang gane ata kag cashier.” Nagkagat kali sa iakruhang natalipang apple. “Magumok, bakakon kang apas ka.”  

“Tuluyan ninro kag esturya.” Binaoy nida kag apple kay Mean. Nagkagat sida uli. “Maguspang talaga e.”

“Nioy gane baga? A, oho. Kag ako ging human,” itinao it kali kag ikaruhang apple, ag binaoy kag una, “pinapagto nako sa hagran si Matthew, ag naunay ako sa pila. Sige ka parungog it mga tawo. Uya kuno ako it ing pagguyangan. “Gumuya kali.” Uya yangey nako sinra it pansina. Ingga gane baa it magudor sa ako pabalik, pero nakabaderey ra ako. 

Hudang-huda it kato si Mattew, pero kung ingga it naggudor sa ida tatay, ayam nakong hanrang magpangsuntukan sida para reli, aber sinra it sala. “Papauli, nagrugos uli,” siling nida. Kinagat nida kag paruhang apple. Magumok gihapon kali. “Ag pag-abot namo sa bayay.”  

“Inggay it ilaw?”

Nagginur-anan kag mag-taytay. Nakangisli yang si Mean, rahan-rahan ka pagkagat sa apple. 

Pagkatapos it pilang Segundo, siling it tatay ni Matthew, “Halan, mayuto pa ako.”

“Ibuligan ka nako tatay.” Rumako kag mga kagat it kali, ag matuling naubos kag apple. 

“Ayey, nene. Sa kwarto yangey kamo. Aya yang kamo eg pakagulo, mahilak ra kamo sa ako.”

 Nagpamuya si Matthew. Gumuya si Mean.

“Nio ka gusto nemong suya?” pangutana sa ida it ida tatay.

‘Sinigang.”

“Halan, pero hemuang triangle kinag mga plastic it grocery.”

“Nio?” 

Uya eg sabat ka ida tatay. Nagtunang magpangarkar kali sa refrigerator. 

Tinipon ni Mean kag mga plastic. ‘Akoy et bahala.” Pumaagto sinra sa kwarto

ni Matthew. Umingkor kag kabade sa katre. 

Umingkor si Matthew sa swivel chair sa atubangan it computer. “Ayam baga talaga nemo kung pauno hemuon kag gusto nida?” 

“Oho. Abrehe ng computer, pagkatapos nako it kali, pa-facebook.”

Sumunor si Mattew. Sampidaton magboot ka ida computer aberey uya pa kali it ruhang tuig. Kinahangyan nidag magreformat pero buko sida maayam. Se Errold kag ida computer man dati. Inde mapigahan ka sarili, pinaagtuan nida kag profile it kali sa Facebook. Rahagto pa gihapon kag anunsyo it pagkamatay it kali. Rahagto pa gihapon kag ruhang like.

Tuminrog si Mean sa likor nida. Ibinubho it kali kag halos usang dosenang plastic nak triangle sa gibahan ni Matthew. “I’m sorry. Narungog nako kag balita pero buko nako ayam kung pauno ibring up sa imo.”

“Uya kato.”

“Gumiba si Mean sa ida. Kinupkupan sida. “Mag-esturya ka.’

“Patungor rein?”

“Patungor sa ida.”

Inex ni Matthew kag Chrome. “Nio baga?” Nagsinghot sida. “A, naesturyay baga nako kag napahuda ako sa ida? Katutuna pa yang it klase it kato. Feminismo pa kag trip nako dati. Psedofeminismo. Basta. Ingga it estudyanteng nagsiling, pag kuno nag-asaway sida, okey yang sa ida kung ipatungnon sida it ida asawa sa trabaho. Siling nako, aya kamo eg tuyar class, sala sa usang kabade ka magtungon sa trabaho. Tapos, inusa-usa nako sinra, nio ka trabaho it imo nanay ka pangutana nako. Pag-abot kay Errold, siling nida uya. Ingga kuno et deperensya ka ida nanay. Nagsinghot uli sida. 

“Nio ka imo siling?”

“Uya. Nio ka ak maisisiling? E di uya nako sida eg pansina. E di uya nako sida eg pansina, nagsigeda ako sa masunor nak estudyante, Pagkatapos it klase, inayaba nako sida. Naghagar ako ei pasensya.” 

“Nio ka ida siling?”

“Uya ra kuno talaga deperensya ka ida nanay.”

“”Tarantado yake sida e.”

“Minatayey kuno kasi.”

Humugot ka pagkupkop ni Mean. Pilang minuto pay nagsinghotey gihapon kali. 

Gamit ka walang kidamot, inabrehan uli ni Matthew kag Chrome, bumilta sida sa Facebook. Pumagto sida uli sa profile ni Errold. Binasa nida uli kag anunsyo it pagkamatay it kali. Rinugangan pa nida et usa pa kag mga like. 

3

Permi pa gihapong ing lilingap nida si Errold. Ayam nidang minatayey kali, nak uya eg paparamdam kag kalag it kali. Kag ida una ag bugtong nak boyfriend. Permi pa gihapon nidang ing huhuyat si Errold. 

Dominggo. Asa mall sida. Makita sinra ni Mean. Nakaingkor sida sa greeng bench sa tunga it Cyberzone et SM Marikina. Tatlong orasey nak late si Mean. Mahapros ka igot ni Matthew. Kai da narurumruman ay ka inra pag-ubay. Pag kabade ka kaibhanan mahilig sa anilingus si Matthew. Buko pag kayake.
Ingga et nag-uukaw nak apas mayungot sa ida. Nag-uuman kali patungor sa ida hali. Inagaw kag idamuan nidang espada. Binisar-an it kag tatay kag nagpang-agaw nak anak, habang kag nanay ay ing aamo-amo kag inagawan. Ka narurumrumn ni Matthew ay kag duwelo ninra ni Professor O’Mahoney et kag 2007. 

Ka ayam it tanan, nagtitrip yang sinrang ruhang nerd. Kag visiting Professor halin sa Ireland, import et Department of English and Comparative Literature, laban sa Instructor nak perming inggaat raying marakong padong. Kang Prof. O’Mahoney unang naging si Errold. Si Matthew kag nagpang-agaw. Aminado sidang sida kag nagpang-akit, kag nag-agrang magtraydor.Hanggang ngasing, tatlong tuig pagkatapos, inde pa gihapon nida maipaliwanag kung asing kato yangey kag kapangyarihan it atraksyon. Baka pinainom sida it gayuma it ida nanay. O mahilig yang sida sa singkit. 

Kag sa tunay hinipir ninra kay Prof. O’Mahoney. Ka sa tuna, buko pa buot ni Errold nak ibilin kag balbas-saradong oso halin sa Ireland. Palibhasa halos yuhuran kali et mga taga-English department, ag nakakatapon ka pagkagusto. Nagpayag si Matthew. Binakyan nida it Nokia N95 si Errold, cellphone nak exclusive para s amga text ag tawag nida. Sa mga mayayadong mall sinra eg kikita, buko sa SM North ao Trinoma. Tuyar sa Power Plant, o Market! Market! Pagnagmotel sinra, buko sa Cubao o sa Sta. Lucia. Kinahangyan pa sa Baclaran o Monumento. Adventure gihapon, kato kag tuna it pagliwas nina ni Matthew sa Quezon City. 

Ag tuyar it tanang adventure, napagto sa espadahan kag esturya. Buko nida ayam kug sauno sinra naging mas seryoso ni Errold, pero natatanraan nida kung sauno sumabog tanan. Permi sinrang nagkikita it kato sa Katipunan Ministop. Muuna permi eg abot si Errold, masuyor si Matthew, inde eg panglihok, mabakay it doughnut o dyaryo o mentos o condom, pagkatapos ay rungan sinrang maliwas. Mabisayahan yang sinra kapag pakananey sa Aurora, paagto sa LRT. Ka LRT nak kali ka maraya s a inra sa Cubao kung rein sinra masakay et MRT paagto sa Guadalupe.  

Hulyo 25, Myerkules. Nahuli it abot si Matthew dahil inggwa et nagkunsulta sa ida, ka una nidang advisee. Kapilit ka mga Filipino major, ag waya it pinagyabot kag kabadeng kato. Nagkocomputey sida it gastos sa utok dahil ayam nidang kinahangyan nidang manglibre sa medyo mamahayong restaurant para mabadaran ka pagkabadtrip ni Errold sa paghuyat (parehas sinra, buko gustong ing papahuyat aber sio).

Bag-o pa sida makasuyor ay hinarang sida it balbas-saradong kayaki. Mataba kali, medyo maitom, medyo mataas. Nakilaya sa nak raan ni Matthew si Prof. O’Mahoney. “Captain!” siling nida. Binakoy nida ka ida sariling yupas pagkaliwas nak pagkaliwas it mga bisaya maghalin sa ida yuba. “Captain” ka gustong tawag ni Prof. O’Mahoney ni Errold pag nag-uubay sinra. Kapitan kasi kuno kag tatay et kali sa Ireland, ingga et posisyon (nak malamang inahenaryo yang) sa IRA. Kag maisip ni Matthew kali, ka gusto nida’y binakoy ka uda ni Prof. O’Mahoney. Rugayey sinrang nagtatago, ag nawawagitey kag pamatyag nidang guilt sa pagiging kabit. Nababayduhaney kali it selos, ag kahud-anan. Kahud-anan nak pati ka mga trip sa katre it kag taga-Ireland nak katoy ayam nida. Selos kasi aber sida kag ing kikita ni Errold, aber ayam nidang ing papangidamuan yangey it kali si Prof. O’Mahoney, permi pa gihapong napapagbisayahan ninra si Captain. Aberey ing gugur-an ninra kag mga kawirduhan it kali (random nak pagqoute kay Dickens, fascination sa mga baril, pagpurbang magtuon et Tagalog), aberey ing sisiling ni Errold nak mas maayos si Matthew sa katre, aber ing sisiling ni Errold nak mas maramo pang ayam sa literaturang Kanluran si Matthew, ing papagselosan pa gihapon nida si Prof. O’Mahoney. Baka kato yang talaga kag tadhana it kabit, ka perming maging insecure. 

“Are you it, are you it?” Ing tuslok-tuslok nida si Captain sa rughan. “Are you it?” “Are you it, are you it?” Nagpapanguyog sa kahangit kag bibil it kali. 

Nawagitey sa ida rila kag una nidang naisip nak ukaw (Aba’y buko ka ra kapitalismo, asing imo ako ging kokomidipika?) kag maisip nidang ing sasalin ni Prof O’Mahoney sa Ingles kag “Kali baga?” 

Lumiwas si Errold. “Charles?”

Sumauli si Prof. O’Mahoney. “Tell me, is this it?”

“Go home, Charles,” ag bag-o pa man makabisay si Matthew binira nida si Errold payado sa nag-uukaw pa gihapon nak visiting professor maghalin sa English Department. 

Kato kag unang gab-ing sa Cubao sinra it motel. Buko ra hangit si Matthew, ugaling assumptionista si Errold. Buong gab-i kaling naglalambing sa ida, kali kag naglibre it paninghapon, kali kag nag-ikag nak magvideooke, kali kag kag-ikag sa motel. Pauli-uli ka hinghing it kali, “Apakanduon nako,” “Indiey kato mauli.” “Aya ako’g binla, aya ako’g binla.”  

Waya ra sida balak nak magpangbilin. Waya ra gihapon sida balak nak ig siling kag klaro, nak buko ra sida apektado sa pag-eskandalo ni Prof. O’Mahoney. Nahapros sida it kag kidamot it kali, mahaba kag kuko sa tudlo ni Captain, ugaling indi nida maipaliwanag, uya ra sida napahuda. Ag usa pa, sida kag binira payado ni Errold. Uya sida eg suguang pumauli. Kato ra kag kinahangyan. Pay bukoey ra sida kag kabit. 

Lumigar kag ruhang buyan. Permi sinrang sa Cubao. Pang-espesyal nak okasyo yang ka Market! Market! Uyaey gihapon nababanggit it sadya ni Errold si Prof. O’Mahoney (inde pa gihapon mapigahan ka Freudian slips, laloey nak “honey” ka hingwaran ninra) Paminsan-minsan ay nakakasapoy ni Matthew kag taga-Ireland sa koridot et Palma Hall. Kag una’y naiwas pa sida. Sumuyor sida sa CR kag mahawongan kag bayungos it kali. Huliy nidang maisip nak puyde ra kaling magsuyor it banyo nak pareho ra sinrang kayaki. Nagtago sida sa suyor it cubicle. Traynta minutos nidang rinunggan kag ruhang kabadeng nag-uubay sa  suyor it katupar nak cubicle bag-o sida lumiwas et CR. Rahagto pa gihapon si Prof.O’Mahoney, nagpapahingnaw sa lalabo, inggwa it ipit nak Philippine Collegian sa liok—kakatapos yang it kaling bumagyas. Minuyatan sida it kali sa salamin. Kag uya eg atras it muyat si Matthew, tumago kali ag bumilta sa paghpanghinaw. 

Mga tatlo, ap-at nak beses pa sinrang nagtinagbuanpagkatapos it kato. Uyaey uli eg purbang magtago si Matthew. Palangga nida si Errold, ag waya putting subaltern ka makakaagaw sa palangga nida.  

Ugbos it Setyembre kag harangon sida it kali sa liwas it Faculty Center. Nakasquate, kinabisaya nida kag uning nak perming nakatambay sa desk it guard kag mamatyagan nidang inggwa it nagtinrog sa likor nida. Tumulay sida, nakamuyat kay Prof. O’Mahoney ugaling kabisaya pa gihapon kag uning. Tinampa sida it kali. 

Inggwa it kabisaya kag sekyung bantay it kato sa telepono. Uya sinra eg lihoka it kali. “Akat,” siling ni Captain, “ing aakat ka.” Naghingab kali et marayom. “Ak ing aakat ka.” Halos mahukyab ka panga ni Matthew sa kusog it tampa’t kali. “Sa?” Nakatulay sa batiis nida kag uning. Nakaliwas kag pangil ag kuko, nakatulay kag bayukag. “Hamon sa?” 

“This, this,” siling ni Prof. O’Mahoney, ging rurug-on kag tudlo sa padong ni Matthew.

“Duel, duel.” 

“Hamon sa… umbrella showdown?”

“Sword!” ukaw ni Captain. “Sword fight!” Bumayor-bayor kag bilbil it kali.

Naintindihaney ni Matthew. Sira-ulo si Prof. O’Mahoney. “It’s not a samurai,”

siling nida, “it’s an umbrella. Only the handle looks like a samurai.”

“Katana ta,” siling ni Prof. O’Mahoney, “katana tanga. 

Namatyagan ni Matthew kapg pagpuya it uda. “Fine.Insulep.Tomorrow, not open.

Idiot.” Ag bag-o pa man makasabat kag visiting professor maghalin sa Ireland, inalsa ni Matthew ang uning nak kakampi ag nagpanaw paagto sa sakayan it jeepney et Pantranco. Asa Scout Reyesey nida mapansin kag hadop nag-iiskusar sa ida baraso. Iniregalo nida kag uning sa ida nanay. “Inglatera” kag pinangayan nida reli. Namatay kali usang dominggo matapos it espadahan.  

Buko ayam ni Matthew kung nio kag sumuyor sa ida buha. Ayam nidang inde ra puydeng matdon nida si Prof. O’Mahoney, ugaling pagkaaga bumati sida it agap ag alas nueve y media pa yang ay asa Sta. Luciay kali. Reli kag ida yang ayam nak nagbabaligya et espada, bukod sa mga paminsan-minsang napapagto sa inrang naglalako it pay hitsurang kampilan. 

Tatlong libo mahigit kag presyo it espada. Waya sida it natura para sa pamplete. Kinahangyan pa nidang magtaxi paagto sa UP, magpakiusap sa driver ag bumilta raya kag kwartang rinugangan it kag inutang nida sa unang co-teacher nak ida nakasapoy.

Sa Sunken Garden sinra eg kita ni O’Mahoney. Sida kag nagtext reli it lugar. Waya sinra kaibhanan prehas. Nagpapakatext ag miskol sa ida si Errols, ugaling uya nida eg lilihoka. Kinahangyan nidang tapuson kag probleman kay Captain bag-o nida kabisayahon uli kali patungor sa inra relasyon. 

Ka plano nida’y tapyasan yang it maisot si Prof. O’Mahoney. Sa hita, o sa baraso. Ruhang oras sidang nagpractice sa suyor it kwarto sa Faculty Center. Pulos slash, waya tusok, buko ra nida gustong aksidenteng masaksak kali. 

Waya pa it usang minute kag duwelo. Sisa kag naslash. Katunga it balat it ida amindigit. Klaro yake akg kasabihan. Ibinuyagsak nida kag bag-ong bakay nak espada ag kasunor ay ka pagbuyagsak it ida yawas. Ado yang bag-ong uyan, maduta ka raga sa Sunken Garden, malambing ka mga hilamunon.Mga football player kag bumulig sa ida. Sinra kag nagba-oy et katana ni Prof. O’Mahoney, sinra kag nag-ayab it mga pulis (inggwa et SSB sa libor, ugaling nagmuyat yang kag mga kali), sinra kag nagraya sa ida sa Infirmary.

Uya man yamang sida naconfine. Hinator sida ni Errold pauli. Kali kag paliwanag sa tatay nida sa kung nio ka nahinabo. Ugaling, sida pa gihapon kag kumabisaya sa ida nanay. Maruyom sa suyor it basement. Ka mga mata yang ni Inglatera ka ing hahalinan it iwag. Nakaingkor kag uning sa mga batiis it ida nanay. Asa rocking chair kali, kada taas-baba kag ruhang bola it iwag. 

Ka sabat yang it ida nanay sa ida pagkahabang istorya nida ay: “Kag apas nak kato, sida pa kag magiging mitsa sa ato kinabuhi.” 

“It,’ Ma, it ato kinabuhi.” 

“‘Sa!’” siling it kali. “Ag kumatuyogey ikaw, wasakey gane ng imo damot baka di balak ka pang magsalsal.”

 Aberey uya nakapagjakol si Matthew kag gab-ing kato, natuyugan sida it maado. Sa taxi pauli kasi, siniling sa ida ni Errold nak biniliney nida si Prof. O’Mahoney. “Usang dominggoy,” siling it kali, “uya yang nako eg silinggan nak gusto nako sa October 1 asiling, Bag-ong buyan, bag-ong buhay.” Hinaruan it kali kag ida amindigit.

Dahil kay Errold kada naging trip ni Matthew kag pagpapaharo sa amindigit. Maramo sidang naging karelasyon matapos kag una ag nag-uusang naging binate, ag tanan sinra nagpapangutana kung asing erogenous zone para kang Matthew kag parting kato. Syempre, uya nida ig silinggan. Aya eg istorya patungor sa ex, kato kag ida policy, laloey pag patungor sa intimacy.

Si Mean, si Mean yang kag uya ig pangutuna patungor sa ida kalingkingan.  Buko dahil sa buko kali nida trio haruan. Buko dahil sa sala ka hulma it kali. Si Mean. Late ray si Mean. Inggwa it naghapo-hapo sa ida abaga.

“Oy,” siling nida, pero uya ig sida ig sauli.

“Oy, ka raha.”

Inatubang ni Matthew kag rayaga nida. “O, hareiney kag imo maleta?”

Waya man yamang handbag si Mean. “Nagkabisayahan kami et imo Mommy.”

Tumangho si Matthew. Ayamey nida kag gustong bisayahon it kato. “Pero mapaagto ka pa gihapon sa amo?”

“Oho syempre. Mapasalamagt ako sa mga maguyang nemo.”

Tumangho sida uli. “Jeep yang kita ha?”

“Ayos yang.” Inabit it kali kag baraso sa ida baraso. “Hangit?”

“Buko.” Para indi malimtan kag ida kahangit, inistorya ni Matthew kag tatlong 

Besessey nidang pagpanaw pauli halin sa UP hanggang Pantranco. Nagpanimati yang si Mean, ayam nida nak ing huhuman nida kali adong indi mag-initka uyo. Permi sinrang nag-aaway dati, ag naging polisiya ninra nak pabad-an yangey nak magbpalipas et kahangit ka usa’t usa sa parayan trip ninra. Para wayaey ukawan sa mall ag bungguan it cellphone sa mga restaurant. 

“Pitong kilometro! Kaya kato nimo!” Sa usang yumang mapa sa opisina it Chancellor nayaman ni Matthew kung guano kayado ka UP sa Pantranco. Nakita kali nida kag adlaw nak ing patawag sinra parehas ni Prof. O’Mahoney para ipaliwanag kag infra duwelo. Tuna it kato ay perming ing bibilangey ni Matthew ka disntansya it kung nio-niong bagay.

Yado it kalibutan sa buyan (356400 hanggang 406700 kilometro), yayo it kwarto nida halin sa banyo (apat na metro, eksakto), ang ka ida taas (160 sentimetro)

Uya nida namalayeng asa Scout Reyesey yake sinra. Si Meaney kag nagbibitbit it kag ida backpack. “Ayam nimo, it kaling huling domingo yang, last Friday, pagkaayam nako nakakita ako it Roxas-Gastambide.”

“Nio kato?”

“Dati kasi, buko yang Roxas hanggang Recto kag byahe. Ingga it ruta pa-Gastambide.”

“Oho?”

“Tapos ngasing waey.”

“Pagkarayum ra.”

“Pay bal-ong.” Nagg-istorya si Matthew patungor sa mga fantsya nidang mga ahumanong pelikula. Pauyorey sinra sa gate kag umabot sida sa pinakahuling ideya. “So ka pamagat, Das Lebens Friedrich Engels. Patungor sa kung pauno sinuyat nina Marx ag Engels ka Communist Manifesto. Maado sinrang magkaamigo,ugaling rahan-rahang maiiggit si Engels. Si Marx kasi ka sikat sa mga kaibhnan ninra, si Marx kasi kag maayo. Masugong si Engels, nak pay charity nak kaibhanan sidang nacommission para isuyat kag manifesto it partido. So sa climax, maaway sinra. ‘Ikaw! Permi yangey nak ikaw!’ ukaw ni Engels. Tapos mapagto sinra sa bar kung rein perming nagkikitaan kag mga komuista ag manggagawa. Tanan ibinggahon si Marx, tapos si Engels masuypok yang sa rugo. ‘Kanta ra, Karl!’ ukaw it inra mga kaamigo. Nagkanta si Marx, pumagto sinra sa tunga it entablado. Tumulay si Engels para humalin, asa hagraney sida kag magtunang kumanta si Marx. ‘It must have been cold there in my shadow.”

“Wind Beneath My Wings!” Nagpakaguya si Mean.

“Tas kag asa isip nako kag maganap talaga bilang Marx, ay kag si Hagrid sa Harry Potter!” Iniliwas ni Matthew kag dawi, Nakita nidanf nakabukas it maisot kag hagra.

“Oho, oho!” Bagay nak gadur kato!”

“Abredo kag hagran.” Napaliong-liong sida. Dapat nakasara kali. “Nasilingey baga nako sa imo kung nio kag pinagkayabot it ‘pinto’ sa ‘pintuan’? Tang ina pag sinra pinasok it mga squatter…

“Maramong besesey, Prof.” Kinunot sida it kali. “E katong pagkakaiba it nagpapahuway sa sofa sa nakatulay nak pay gago habang ingga it raying mabug-at nak backpack, nasilingey baga nako sa imo?”

Itinuyor ni Matthew pabukas kag hagran. Binuksan kag iwag. Bumungar sa ida kag uda it ida tatay. Nakatulay kali sa irayum it hagranan sa tunga it kusina ninra ag kwarto nida. Nakangisli kali, nagsisigarilyo. 

“O, nio ray kina? Gusto nimong magkaknser uli? 

‘Anak, ini kami sa lamay ha?” Mga pitong metro kag yado it kali sa ida. Eksaktong asa tunga ninrang ruha kag hagran paagto sa kwarto it ida maguyang.

 Naghingab it marayum si Mean sa likor nida. 

“Pagkaayam nako ay gusto nimo, pero closed casket?” Nagsauli si Matthew, nakitang kaputla kag rayagang hindi. Gutomey siguro kali. “Kaibhanan nako si Mean ha? Tuna kuno sa Lunes mabadarey sida it renta.” Pinilit ni Matthew nak magguya, ibinalik kag muyat sa tatay. Nakangisli yang kali, uya ig bibisaya. Ingga baga it nahinabo sa ida nanay? “Oy, nio ka problema?” Nagpayungot sida para magtagan.

Halin sa likor it ida tatay lumiwas si Prof. O’Mahoney. Uyaey kali bayungos. Uyaey kali bilbil. Ingga kai it hudot nak baril. Glock 34. Ingga it baba kag baril, laser para sa pagtarget, pay sci-fi tuloy, tipong baril sa Stargate Atlantis. Glock 34. It kuman paagto sa SM Marikina, “Lando” ni Gloc 9 kag nagtutugtog pauli-uli sa jeep pa-Cogeo. 

Rumayagan si Matthew. 

Yumupok kag bungo it ida tatay. Ingga it nagtuyor sa ida pakanan. Narusmo sida pasuyor it kwarto it ida mga maguyang. Pagkatulay, nakita nidang nagkaway sa ida si Mean. Sumabog kag abaga it kali.

Nagsara kag hagran.

Lampsahde kag unang napuyot ni Matthew. Ibuksaney nida kag hagran kag marungog nidang nagbukas kag harang paagto sa basement. Bumukas kag iwag. Nahuyog nida kag lampshade kag Makita kag ida nanay. Naingkor sa liwasan, nakangisli gihapon sa ida. 

“Ma!”

“Siling pa nako sa imo, orasey.” 

Nagpanguyog kag hagran. Si Prof. O’Mahoney, nagsisipa halin sa liwas. Indi nida marumruman kung ingga it tunog it yupok it baril kali. Nrungog aboy it mga kapit-bahay? Kag mga hadop squatter nak kato, sinra siguro kag nagbiling bukas kag gate kada sinra nasuyor. Yumuhor si Matthew sa tupar it ida nanay. 

“Ma…” Nagbigay kag ida boses. Pay nahati kag ida kalag. 

“Sakye yang,” hinghing it kali. “Sakye yang.”

“Ma, aya…Ma…”

“Minatayey sida, kamahalaan. Mitayey panginoon nako. Minatay, amang mintatay. Ag minatay hanggang s amga masunor nak mga adlaw” Tatlong tuig pagkatapos patalsikon sa UP maayoy mag-Tagalog kag anak it rebolusyonaryo. Pauli-uli kaling umukaw, “Minatay! Minatay! Minatay nimo sida ag apabadaron ka ni Kapitan!”

“Minatay ka gihapon!” hinghing it nanay ni Matthew

“Ma, aya! Aya!”

Narungog ni Mattew kag buyagsak it kahoy sa semento. Ingg it lambing rugsak it hagran sa ringring. Pay tampudong sa igot, ing hahapros agor kalasa. Masauliey taa sida ugaling kinupkupan sida it ida nanay. “Sakye yangey, Sakye yangey.” Itinuyor sida it kali. Nahuyog sida, narugsagan it hagran sa uyo sa ida pagyapasak sa basement. 

Uyaey sida nakabayutbot pa. Hinuytan nida ka ida bituka. Nagrurugo kali. Pay biko ka lagkit it rugo sa ida pinaghudot nak damot. Narungog nida kag yupok it Glock 34. Sinunran kali it pagsara it harang sa suyuran. Rahagto yang sida. Uya sida nahimatay. Rahagto yang sida, nakamuyat sa kisame it basement. 

 4

Pabalik si Matthew sa Delgado Hospital kag makita nida kag huling Roxas-Gastambide. Green kag bubong it kali, karuyom nak krema ka yawas. Napatungon sida sa kanto it Scout Reyes ag Scout Chuatoco, nakalaylay ka panga, mahugot ka hudot sa tatlong kopya it Cosmopolitan magazine nak binaoy nida sa inra bayay para dar-on sa nanay ni Mean, nak sida it nagbabantay sa rayaga nidang asa ospital.

Uya ig paraha ni Matthew kag jeep pero nagtungon kali sa atubangan nida. Nakilaya nida kag drayber, Roxas-Recto permi kag ing dadrayb it kali.  Kuyong, bingaw, liwas ka bituka sa huot nak kulay blue nak polo, nagpaypay kali sa ida. Lumiong-liong si Matthew. Binusinahan sida it kali, kag guya it payasong demonyo ka tunog. Umatras si Matthew. “Sakayey,” siling it kag drayber. “Sakay ka yang, mayado pa kag imo apagtuan.” 

Sala kag magiging rayan kung masakay sida. Asa Kamuning ag Delgado Hospital, sa puso it Quezon City, mayado sa Gastambide, nak asa Maynila. Pero ruhang adlawey nak minatay kag ida mga maguyang, ruhang adlawey nak comatause si Mean. Gusto anay ni Matthew nak magtakas, ag gusto nidang maayaman uli kung nio kag pinagkayabot it ruta it Roxas-Recto sa Roxas-Gastambide. 

Nagsakay sida sa tupar it drayber. Sanggatos kag ida inabot reli. “Diretso manong” “Ibulsa yangey kina nemo,” singil it kag bingaw. “Indi nimo marumruman? Kilaya nako ka imo tatay.” 

Dating manager sa gas station kag tatay ni Matthew. Sa pilang beses nak

narunganan nida kali sa usang Roxas-Recto, permi sinrang ing lilibre it kag m mga drayber. “Salamat,” siling nida, ibinulsa uli kag kwarta. 

“Nakikiramay ako,” siling it kag kuyong. “Uya kuno lamay?”

Lumiong-liong si Matthew. “Parehas sinrang indi ni mama.” Ing huhuyat yang ni Matthew kag pag-abot it hali halin sa abroad. Insulip o sa Huwebes kag cremation.

“Maadong tawo ka imo tatay,” siling it kag liwas ka bituka, “ka imo nanay gihapon.”

“Salamat.”  Nio pa bag aka puydeng bisayahon nida? Ay buko gane makusog magpanglamba kato aber hayskuley ako. Nagpanakaw gani ako kato sa mga pulubing bulag e. Mabuot yang kato sa mga squatter, buko sa sariling anak. Kag mga squatter, sa huli kali kag nagsaklolo sa inra ni Mean. Minsan yang nakahuman it maado kag mga hadop, siguro ngasing limasey ninra kag mga gamit sa bayay. “Salamat.” Uyaey sida it mairugang. Minatayey kag ida mga maguyang. Dahil uya sida ig panimati sa ida nanay, dahil ayam nidang klaro kag kapangyarihan it kali, pero buko sapat ka ida pagpati.  Dahil inidut nida si Errold. Dahil hinangit nida si O’Mahoney. 

Nagpanghakay si Matthew.

“Katuyog anay. Kahaba pa ka byahe.” 

Tumagho si Matthew.  Pumauli yang saida dahil nagpaguya kag nanay ni Mean patungor sa ida amoy. Ruhang adlawey sidang uya katuyog. Buko sapat. Buko sapat nak parusa. Dapat indiey sia magkatuyog uli. Dapat habangbuhay—dapat hanggang sa dulo et uya hangganan siday waya katuyog.

 Nagpilot sida ag kumatuyog.

Pagtungon it jeep kag bumati sa ida. Naalimpungatan sida bag-o pa yugyugon it drayber ka ida abaga. Kag unang sumuyor sa ida utak ay kag narungog nidang joke dati patungor sa mga nagtatanggal it muta pagkabati dahil waya it ibang makagaw. Ibinuka nida ka ida mga mata ag umingkor it matarong. Buko Maynila ka asa libor nida. Buko maanggo, buko mabuling, buko basa, buko puro squatter. Ingga it pilang tawong grasa, oho pero buko kali Maynila. 

Rahaliy kita. “Nagnguso kag drayber sa gusali sa too. Sumunor kag mga mata ni Matthew. Kilaya nida kag façade it Delgado Hospital, kag eskulturang kabade sa atunabangan it kali, kag mga salamin it emergency room. Reli ig dadar-a kag ida tatay ang inahika kali. Reli gihapon kag gynecologist ni Mean. Kilaya nida kag ospital kag kali. 

Pero buko Delgado Hospital kag nakabutang nak ngayan it kali. Ospital yang. “Hareiney kita?”

Gumuya kag drayber nak bingaw. Nagkakayog-kayog kag bituka it kei. “Asa Gastambide. Siling nimo diretso.” 

“Pero…”

“Nakow, aya sa ako ig pangutan-a. Asa suyor kag nanay nimo, sida kag kulita.”
Kag nanay nida? E kag tatay nida? “E kag ako tatay.

“Nakow, nio baga kag a king siling? Sa nanay nimo gihapon pangutan-a kung hareiney kag tatay nimo.” 

Tinapik sida it kali sa abaga. “Halan, babaey. Hali pa ako gihapon sa pagliwas nimo, ingga yag ako it ahator pagkatapos mabilta ako sa nak raan para dar-on ka sa sawa nimo. 

Bumaba si Matthew, nakaipit kag mga Cosmopolitan sa kili-kili. “Buko nako sida asawa.”

“Buko pa.” Burot pahalin kag jeep.

Nagmuyat si Matthew sa libor bag-o magsaka sa ospital. Kali gihapon kag hitaura it Kamuning nak ayam nida. Kag mga sari-sari store. Kag mga baligyaan it second hand. Kag mga tawong grasa. Ingga gihapon it mga sasakdan, kotse, tricycle, trak. Uya yang gane jeep. 

Pumayunot sida sa entrance. Uya sikyo par mag-inspeksyon it ida backpack. Sumuyor sa ida utak nak dapat ibutang yangey nida sa bag kag mga magazine. Sumaka sida. 

Waya bantay sa reception. Pero nakakita sida it room list. Asa 103 kag ida nanay, siling it kali. Waya kag ida tatay sa listahan. 

Sa liwas it 103, ingga it nakasuyat sa attending physician: pangayan it doctor ni Mean. Kumatok si Matthew, tatlong beses nak matulin, ruha nak marugay. Nagbilang sida it hanggang sampuyo sa isip. 

“Sag anay.” Boses it ida nanay!

Inabrihan nida sa nakraan kag hagran. 

 “Ay punyetang bata ka oho.”  Nakauba kag ida nanay. “Liwas! Liwas!”

Nakabra ag panty ra kag ida nanay, ag usa pa minatayey kali, pero pagkaliwas it kwarto pumilot si Matthew ag kinagaw nak kinagaw ka ida mga mata. Marali sidang napayuha, dahil sa sdya, hadlok, hapros, kahudaan. Tuyo-uhog ra gihapon nak raan sida. 

Pagkalipas it pilang minutos, inayaba sida uli it ida nanay. Kumatok ag nagbilang uli si Matthew, ag hinuyat kag “Suyor,” bag-o sida sumaka. Napapilot pa gihapon sida. 

“O, nio ka imo ging huhuman sa imo sarili?”

Nakapilot pa gihapon sida, pumayungot si Matthew sa boses. Nabangga ka ida tuhor sa matugas nak bagay.

“Hay, naku, susmaryosep, magmukyat ka gani!”

Nagmmukyat si Matthew. Rumungan ka ida pagguya s apagtuyo it ida mga yuha ag uhog.

Asa katre ka ida nanay. Nakaduster, nakatamong, Nakaingkor kali, uya nakahigra, ingga it libro sa katupar nak lamesa it katre. Dianetics.
Waya Battlefield Earth?”

“Nio?”

Hinaphap ni Matthew kag embossed nak pangayan ni L. Jon Hubbard. “Waya.”

“Pagkaayo ka, ano?” Binaoy it kali kag libro, binuksan sa tunga. Hipiran yake kali. Bianoy ni Matthew kay unor. “Nio kag ing bubuksan it kali?”

Binawi it ida nanay kag dawi, hinipir uli, sinara kag pekeng libro. “Kaling kwarto. Paminsan-minsan ay nagliliwas kasi ako.”

 “Paminsan-minsan? Ruhang adlaw pa yang kamo dapat reli.”

E di ikawey kag di ayam kung pauno magrayagan ka oras sa afterlife. “Ngumislo kali.

“Ingkor.”

Binutong ni Matthew kag monobloc sa rugo papagto sa tupar it katre. “Ag pauno ninro nasigurong nuko kali impyerno?”

“Nio ka imo siling, mapaagto ao sa impyerno? Pagkatapos nakong isakripisyo ka kinabuhi nako para sa imo?”

“Ma kasi e, buko nimong kinahangyang himuon kato.”

“Nasisiling yang kina nimo kasi uya pa anak. Pabad-ey.”

“Indi ako magkaaanak, Ma.”

“Nak uya sa imo nasilinggan it doktor nak sabak si Mean?”

“Nio?”

Humayakhak kag ida nanay. “Kina, kina kag rason kung asing ayam nako nak buko kali impyerno. “Ng imo uda?” Nakagat kali it lower lip. “Susmaryosep, Matthew, gauno baga kayain sa imo imahinasyon ka pag-ilis it diaper?”

Pasadaw-sadaw anay sinra sa yabot yabot nak isturyahan. Kamusta kag bayay, kamusta kag byahe, kamusta kag imo mgahali. Paminsan-minsan nag-sisil-ip kag ida nanay sa kurtina sa tunga it kwarto. Pay ward-level kag kwarto. Kag kakatingaya ruto, private nak kwarto ka 103 sa Delgado Hospital.

“Ag sio kag nagbabantay kag Annie?”

“Nanay nida.”

“Batiey sinra?”

“Technically, buko, kasi komatos si Mean. Ugaling sa ak huna-huna mas magiging maado ka inra relasyon. Ayam baga ninro kung nio kag siling sa ako? Naayaba kasi nakong ‘Tita,’ ka siling sa ako, pagkaayam nako abarahon ako, ka siling, “Mommy na lang, Matthew.”

“Kato’y kag huling ayaba najo sa ida”

“E siling nimo magiging byenan nakoko e, e di oho!”

 “Nagbaoy it muta si Matthew. “Ma, harieney si papa.”

Nagtaas it abaga ka ida nanay. “Asa impyerno ata.”

Nagginur-anan sinra. Nag-esturyahan patungor sa mga waya kwentang bagay. Maga harumaman, buko sa kabataan ni Matthew, o sa high school man yang, buko, ka mga ing rurom ninra’y mga nahinabo usang buyan bag-o kag insidente. Ka aksidenteng pagmatay sa ref na dahilan it baha sa sala, ka pagsaka it mga Jehovah’s Witness hanggang basement, ka pagpanakaw it mga squatter it pilang margoso sa inra gulayan. 

Sumil-ip ka ida nanay sa kurtina.

“Waya kato dapat nimo ig himua, Ma.”

“Ayey ka ig pangulit, Matthew.”

“Nakita ra nimo kasi nak paabuton. Asing ‘ya ka naging specific sa ing bisaya?” 

“Indi ka ra gihapon magati. Ag usa pa, indi ra nak pudeng pigahan ka mga mahihinabo. Nakikita yang kali nako.” 

“Ma.”

“Ayam nimo kung nio dapat ka himuon nimo sa jeep?”

Kumulismor si Matthew. “Nio?”

“Raya baga nimo kag cellphone nimo. Este kag iTouch, kag iTouch.” 

“Buko iTouch, Ma, iPod Touch.”

Nagpamidong kali. “Raya baga nimo?”

Tumangho si Matthew.  

“Ibuksan nimo pag asa jeep-ey ka ha? Buksi. Inggwa it wifi kag Roxas-Gastambide.” Gumuya kali. “Magpati ka man o indi.”

Hinuytan ni Matthew kag damot it ida nanay. “Nagpapati ako, Ma. Nagpapati ako. Ma-internet ako sa Roxas-Gatambide, tanrae.” Humugot ka paghudot nida. “Pero, marugay pa kato, ha? Marugay pa bag-o ako humalin. Gusto anay nakong nakong makaibhanan ka.”

Hinaplas kag ida uda. “Gusto baga nimong maayaman kung pauno minatay ni O’Mahoney si Errold?”

“Indi.”

“E kung pauno nako naayaman?”

Nagkagaw si Matthew it likor it talinga. “Halan, kato.”

Inadjust it kali kag ruhang uyunan sa likor. “Pauno baga? A, halan. Tuyar kato. Ikaw kasi, buko nimo gustong imbestigahan. Kada kami yangey ni tatay nimo kag naghuman. Kag Byernes, kag humalin kamo ni Annie nak pay mga sira-ulo.”

“Costume party kag ing pagtuan namo, Ma.”

“Siling gani nako, sira-ulo.” Sumil-ip kali uli sa kurtina, ingga it ing hahawungan. “Humalin kami nak raan, pagkahalin ninro. Pumaagto kami sa lamay ni Errolrd. Mga Chinese yake sinra. Mga kabuot. Yabot maglamay ka mga Tsino. Pahaliney kami kag umabot si O’Mahoney.” 

“Ag pauno nida minatay si Errold?”

“Ispura baga nako’y buko nimo gustong maayaman?”

Nagbilang it hanggang sampuyo si Matthew. Buko gani nida gustong maayaman. “O halan, pauno ninro yangey naayaman nak sida kag nagmatay?”

“Minuyatan nida kag kabaong.”

“O so, ay nio?”

“Closed casket e. ‘Ya talaga sida ig patubalis.”

“Ag…” Nagpangulangot si Matthew. Sumil-ip sida sa kurtina. Pay ingga it anino sa kayudong parte it kwarto.

“Gusto nidang siguruhon kung minatayey talaga.”

“Mama.” Nagtulay si Matthew, winahi kag kurtina. Way it rahagto kundi usa pang katre. Naghingab it marayum sida. 

Nio ka imo pagkaayam, tatay nimo kag rahina?” 

Bumilta si Matthew sa monobloc. “Pagkaayam nako ay si Mean.”

“Si Annie? Pilang beses baga nakong asiling nak apakasayan nimo sida? Pauno sida mapapaali reli?”

“Ilam.” Nilibor it mga mata ni Matthew kag kwarto. Ingga it CR kag klarong room 103. 

“Ilam, asi kasing pakamuyat ka?”

“Ak ing mumuyatan kung puydey nak buksa, haponey ata, bukoey mainit kag adlaw.”

“Waya baga kasilyas reli?”

“Ka problema sa imo, Matthew, waya kag papati.”

Humim-ong yangey si Matthew.

“O, nio, mahaliney ka?”

“E, ing uukawan nimo ako e.”

 “Nio ra baga, Matthew, magiging tatayey ka. Humiwas ka bagang buko pay apas!”

Inayos uli it kali kag uyunan sa likor. “Ag balikan gani ng kurtina. Kasilaw pa.” 

“Dapat kasi ingga it sara o lipor kaling mga gaha.” Ibinalik ni Matthew sa posisyon kag kurtina.

Umingkor sida sa ugbos it katre. “Istorya ka a.”

“Patungor sa?”

“Ilam.” Nagpangtutuli si Matthew. “Nio ka ak anak, kabade o kayake?”

“Kayake”

“Sio ka mas kamukha, si Mean o ako?”

“Si Annie, puriha ka Panginoon.”

Ag rutoy napaagto kag bisayahan ninra. Nio ka magiging ngayan it anak nida (Micahel), nio ka mgiging hilig it kie (tamade, mauso kuno halin sa China), rein kali maeskuyla, nio ka mgiging trabaho it kali, nio ka apaabuton it kie.  Nagruyom, naghadag uli, nagruyom uli, naghadag uli. 

 Ag ruto nida apa-download kag utak nida sa internet.  doon na niya ipapadownload ang utak niya sa Internet.”

“Upload, Ma.”

“Anak, mahaliney ka gane way aka pa ibang gustong himuon kundi sawayon ako.” 

“Pasensya, Ma.”

“Ayos yang.”

“Pasensya sa tanan.”

Nagngiwi kali. “ Ayos yang.” Hinaruan sida it kali sa pisngi. “Halan, it kuman pa it huyat kag jeep sa liwas.”

Nagpahir it mata si Matthew. “Mabilta ako.”

“Ak ahuyaton ka.”

Nagbilang hanggang sampuyo si Matthew. Hinuytan nida kag damot it ida nanay, ag humalin. Ka rahan ka pagsara nidait hagran. Sa reception, nakita nidang ingga it bantay. Gusto taa nidang kabisayahon, ugaling narungog nidang bumusina kag Roxas-Gastambide. 

Pagkasakay, nagpanghakay si Matthew.

Umandar kag jeep. “Katuyog anay, pagkarugay kamo it istoryahan.”

“A, sag anay.” Hinanap nida kag iPod Touch sa backpack. Binuksan nida kali. Klaro gane, klaro ganeng ingga it wi-fi sa jeep. “Nagpapati ako, Ma. Nagpapati ako.”

This short story is a translation of U Eliserio’s “Ang Huling Roxas-Gastambide,” part of his second collection Tungkol sa Aso. Click here to read about his upcoming third collection, Eksamen at iba pang kuwento ng pag-ibig.